De NZa start dit jaar een kostenonderzoek binnen de tandheelkundige en orthodontische zorg. De zorgautoriteit vindt het belangrijk dat gereguleerde tarieven periodiek worden herijkt om de zorg toegankelijk en betaalbaar te houden. De laatste tariefherijking is van 2015.

“We zullen ieder van deze stappen zorgvuldig bespreken met de beroepsgroepen en verschillende brancheorganisaties in de mondzorg. We evalueren daarbij ook wat we kunnen leren van het vorige kostenonderzoek. Wij kondigen dit kostenonderzoek nu aan, maar van zorgaanbieders wordt op dit moment nog geen actie verwacht. Zodra dit voor specifieke zorgaanbieders wel het geval is, dan worden zij hierover geïnformeerd”, zegt de NZa.

“De KNMT is betrokken bij het onderzoek en bereidt zich er grondig op voor”, aldus de KNMT-website.

Bron:
NZa

Tandartsbezoek moet worden vergoed via de basisverzekering voor jongvolwassenen en ouderen. Hiervoor pleit de KNMT. De beroepsorganisatie wil dat er een vergoeding komt voor 18 tot 25-jarigen en voor 75-plussers. De Raad voor Volksgezondheid & Samenleving en het Ivoren Kruis gaan nog een stap verder. “Het Ivoren Kruis ziet het als noodzaak om de mondzorg in de basiszorgverzekering op te nemen om de zorg voor iedereen toegankelijk te maken.”

Vergoeding tandarts voor 18 tot 25-jarigen en voor 75-plussers

De KNMT zegt “dat je pas bent uitontwikkeld als je 25 jaar oud bent, qua hersenen en fysiek. Daarom zeggen we: breng tandheelkunde tot je 25e in het basispakket. En wanneer gaan problemen zich daarna voordoen? Vooral wanneer mensen ouder worden. Daarom tandheelkunde ook vanaf 75 jaar in het basispakket. Dan heb je het begin en het eind van een leven gedekt. Daartussenin ben je als burger zelf verantwoordelijk”, schrijft de Nationale Zorggids op basis van een bericht van het ANP.
Volgens de KNMT kunnen mensen tussen hun 25e en hun 75e altijd nog gebruik maken van regelingen van de gemeente als zij een tandarts niet kunnen betalen.

De beroepsorganisatie zegt dat vier op de vijf mensen regelmatig naar de tandarts gaat. “Er is altijd een groep die de tandarts mijdt, om verschillende redenen. Dat kan vanwege betaalbaarheid zijn, of uit angst, of omdat ze bijvoorbeeld een kunstgebit hebben. We hebben niet de indruk dat die groep is toegenomen, maar het wordt wel urgenter omdat de betaalbaarheid van de zorg in het geding komt”, aldus de KNMT.

Vergoeding tandarts voor alle volwassenen

De Raad voor Volksgezondheid & Samenleving (RVS), een van de belangrijkste kabinetsadviseurs,  is voorstander van opname van tandheelkundige zorg voor alle volwassenen in het basispakket, schreef het  Ivoren Kruis in juni. Het scheelt op den duur een hoop geld. “Dit illustreert het gegeven dat we een hoop dingen niet doen omdat het nú te veel geld kost. Terwijl het op de lange termijn veel meer kost”, zegt de RVS. Het Ivoren Kruis onderschrijft het advies van de RVS. “Het Ivoren Kruis ziet het als noodzaak om de mondzorg in de basiszorgverzekering  op te nemen om de zorg voor iedereen toegankelijk te maken.”

Op haar website geeft het Ivoren Kruis een overzicht van mondzorg in de concept-verkiezingprogramma’s van de Tweede Kamer verkiezingen in november.

Bron:
Nationalezorggids.nl
Ivoren Kruis

Een op de drie Nederlanders heeft afgelopen half jaar een of meerdere medische bezoeken uitgesteld of overgeslagen om zo kosten te besparen. Onder jongeren (18-29 jaar) was dit zelfs bijna twee op de drie. Hierbij gaat het bijvoorbeeld om bezoek aan tandarts, fysiotherapeut en (ongepland) bezoek aan het ziekenhuis. Dat zijn enkele uitkomsten van de nieuwe editie van de Nationale Keuzestress Monitor.

Deze monitor is een maandelijks terugkerend, onafhankelijk onderzoek onder ruim 1000 Nederlanders van 18 jaar en ouder naar keuzes in duurdere tijden, op initiatief van marktonderzoeksbureau MSI Consultants.

Minder vlees en snacks

In deze vierde editie staat het effect van de gestegen prijzen op onze levensstijl en gezondheid centraal. Door de toegenomen kosten blijkt menigeen het mes te hebben gezet in de sociale activiteiten en manieren om te ontspannen. De top-3 waarop werd bezuinigd, bestaat uit dineren buitenshuis, een dag of weekendje weg en het bezoek aan festivals en evenementen. Ook op voeding besparen veel Nederlanders. Minder vlees (23 procent) en minder tussendoortjes en snacks kopen (34 procent) worden het vaakst genoemd.

De toegenomen kosten voor levensonderhoud bezorgen veel Nederlanders hoofdbrekens. Met name de groep 18- tot 29-jarigen heeft hier last van. Zo veroorzaakt de persoonlijke financiële onzekerheid bij bijna de helft van deze jongeren stress en onzekerheid, terwijl dit gemiddeld genomen voor een op de drie Nederlanders geldt. Tevens slaapt een significant hoger percentage onder jongeren minder goed omdat men zich zorgen maakt. Daarnaast kunnen relatief veel meer jongeren zich er mentaal niet toe zetten om te sporten: 35 procent tegenover een gemiddelde van 23 procent.

Liever verwenproducten dan tandarts

Jongeren komen ook bovendrijven als het gaat om bezuinigen op de medische dienstverlening. Een beduidend groter deel dan gemiddeld (64 procent tegenover 36 procent) zegt afgelopen half jaar een of meerdere medische bezoeken te hebben uitgesteld of overgeslagen om op die manier kosten te besparen.

Meest genoemde bezuinigingsopties door jongeren zijn een geplande afspraak met mondhygiënist en huisarts (beiden 18 procent) en bezoek aan de tandarts voor een geplande ingreep (16 procent).

Bij een plotseling probleem met de gezondheid geeft 14 procent aan niet naar de huisarts te zijn gegaan. Op de aanschaf van (zelfzorg)medicijnen wordt eveneens bezuinigd. Ongeveer de helft van de jongeren heeft afgelopen half jaar minder of geen medicamenten aangeschaft.

Geconfronteerd met verschillende dilemma’s komt ook het risicodragend gedrag van jongeren rondom zorgkosten naar voren. Zo bespaart 37 procent liever op de tandarts dan op eetbare verwenproducten, zoals nootjes en chocola (gemiddeld is dit 20 procent), is 42 procent uit financieel oogpunt niet verzekerd voor de fysiotherapeut (gemiddeld is dit 25 procent) en bekent 36 procent minder snel naar de huisarts te gaan, uit angst doorverwezen te worden naar een specialist waarvoor de kosten niet gedekt worden (gemiddeld is dit 21 procent).

Bron:
Marktonderzoeksbureau MSI Consultants

De NZa heeft eind september 2022 via een nieuwsbericht medegedeeld dat de maximumtarieven voor 2023 nogmaals zullen worden geïndexeerd. Goed nieuws, zou je zeggen. Maar is dat wel altijd zo? Worden de tarieven van de zorgverzekeraars door de NZa-indexering ook automatisch aangepast?

Verhoging tarieven door de NZa

Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) heeft de NZa in een brief van 20 september 2022 verzocht de door de NZa gereguleerde vergoedingsbedragen en tarieven voor de Zvw en de Wlz voor 2023 te herzien. Dit als gevolg van, zoals VWS dat omschrijft, de ‘uitzonderlijke inflatie en de uitzonderlijke maatregelen die daarop genomen zijn’.

De NZa heeft aan dat verzoek gehoor gegeven en vervolgens de maximale NZa-tarieven verhoogd. Normaliter indexeert de NZa jaarlijks vóór 1 juli de tarieven om deze te laten aansluiten bij de prijzen in een volgend jaar. Gezien de inflatie heeft de NZa er nu dus in overleg met VWS voor gekozen een tweede maal te indexeren, nog vóór 2023 is begonnen.

Inmiddels heeft de NZa ook de nieuwe tariefbeschikkingen gepubliceerd voor de mondzorg:

• Prestatie- en tariefbeschikking tandtechniek in eigen beheer (TB/REG-23608-02)
• Prestatie- en tariefbeschikking orthodontische zorg (TB/REG-23607-02)
• Prestatie- en tariefbeschikking bijzondere tandheelkunde instellingen (TB/REG- 23623-02)
• Prestatie- en tariefbeschikking tandheelkundige zorg (TB/REG-23606-02)

Doorwerking in afspraken verzekeraars

In de mondzorg bieden veel verzekeraars overeenkomsten aan, voor een gedeelte van de mondzorg. Veelal gaat het om tandprothetische zorg en implantologische zorg. Ook voor bijzondere tandheelkunde wordt door verzekeraars gecontracteerd. En sommige verzekeraars bieden praktijken voor mondhygiëne een contract.
De vraag die hierbij opkomt, is of deze tariefsaanpassingen die de NZa heeft gepubliceerd, ook automatisch worden doorgevoerd in de tarieven die de zorgverzekeraars hanteren. Een aantal situaties kan daarbij worden onderscheiden.

1. Overeenkomst is al aangeboden vóór tariefsaanpassing NZa

   Zorgverzekeraars bieden in de mondzorg steeds eerder hun overeenkomsten aan, soms zelfs al in augustus of begin september. Indien de overeenkomst is aangeboden vóór het nieuws vanuit VWS en de NZa dat de tarieven worden verhoogd, kan de zorgverzekeraar daar bij het aanbieden van de overeenkomsten geen rekening hebben gehouden.

   Dat is echter niet altijd erg. Indien in de overeenkomst een automatische koppeling met de NZa-tarieven is opgenomen, zullen de gecontracteerde tarieven automatisch meestijgen met de verhoogde NZa-tarieven in de tariefbeschikkingen. Doorgaans staat dan in de overeenkomst dat het tarief is gekoppeld aan het vigerende NZa-maximumtarief; het van kracht zijnde NZa-maximumtarief. Dit is vaak het geval voor de honorariumtarieven die zijn opgenomen in bijvoorbeeld de Prestatie- en tariefbeschikking tandheelkundige zorg en orthodontische zorg.

   Indien in de overeenkomst wordt gewerkt met vaste tariefbedragen, die niet gekoppeld zijn aan de NZa-maximumtarieven maar door de verzekeraar zelf zijn vastgesteld, werkt deze systematiek echter niet. In dat geval zullen de tarieven zijn vastgesteld vóór de verzekeraar rekening kon houden met de tariefsaanpassingen door de NZa. De verzekeraar zal dan dus – indien de overeenkomst al is aangeboden – de reeds aangeboden tarieven moeten vervangen door nieuwe tarieven, indien hij alsnog rekening wil houden met deze berichtgeving vanuit de NZa.

   Dit is veelal het geval bij de materiaal- en techniekkosten, waarbij de meeste zorgverzekeraars de tarieven zelf hebben vastgesteld. Indien de materiaal- en techniekkosten door de verzekeraars – net zoals bij de honoraria – zouden worden gekoppeld aan de Prestatie- en tariefbeschikking Tandtechniek in eigen beheer, zou deze problematiek zich niet voordoen. Dit is evenwel maar bij een enkele verzekeraar het geval.

2. Er is sprake van een meerjarenovereenkomst

   Het is ook mogelijk dat sprake is van een meerjarenovereenkomst, die bijvoorbeeld reeds in 2021 is getekend en ook in 2022 en 2023 nog doorloopt. In dat geval hangt het van de inhoud van de overeenkomst af, of de tariefsaanpassingen zullen worden doorgevoerd. Opnieuw geldt dat een koppeling met de vigerende NZa-tarieven ervoor zal zorgen dat de nieuwe NZa-tarieven automatisch zullen doorwerken in de gecontracteerde tarieven. Ook bij een meerjarige overeenkomst geldt echter dat vaste, door de verzekeraar vastgestelde tarieven niet automatisch mee zullen stijgen met de NZa-tarieven.
   Van belang hierbij is of de overeenkomst een bepaling kent over indexering van de tarieven. Een deel van de verzekeraars heeft in de overeenkomst opgenomen dat de tarieven bij een meerjarige overeenkomst tussentijds zullen worden geïndexeerd. Dat gebeurt veelal in november of december; in dit geval zou dat dan betekenen dat de zorgverzekeraar nog rekening kan houden met het nieuws vanuit de NZa en VWS. Het is wel aan te raden goed na te gaan op welke wijze de indexering uitwerkt en met welke percentages er wordt geïndexeerd.

Tariefbedragen, zoals bij techniekkosten, zouden ook verhoogd moeten worden

Indien in de overeenkomst vastgestelde tariefbedragen zijn opgenomen die niet gekoppeld zijn aan de vigerende NZa-tarieven, stijgen deze tariefbedragen dus niet automatisch mee. De NZa heeft over dit type tarieven echter het volgende aangegeven:

De NZa vertrouwt erop dat zorgverzekeraar en zorgaanbieder ook voor deze zorgvormen de stijging van de prijsindexcijfers op een passende manier vertalen in hun afspraken.

Het zou derhalve rechtvaardig en juist zijn indien zorgverzekeraars, die werken met dergelijke tariefssystematieken – zoals gezegd veelal voor de materiaal- en techniekkosten –, deze tarieven alsnog zullen verhogen zowel als de overeenkomst al was aangeboden, het een meerjarenovereenkomst betreft als het geval dat de overeenkomst nog moet worden aangeboden.
Daarmee wordt tegemoet gekomen aan de, zoals VWS het noemt, uitzonderlijke inflatie en ook aan de oproep die de NZa heeft gedaan. De eerste zorgverzekeraars hebben inmiddels laten weten hiertoe voor de mondzorg over te zullen gaan: dat is een positieve ontwikkeling.

Door:
Daniël Post, Advocaat bij Eldermans|Geerts Advocaten in de zorg

De maximumtarieven voor facings en het bleken van tanden worden vanaf 1 januari 2023 losgelaten, zo besloot minister Kuipers (VWS). Dit is voor een proefperiode van vijf jaar. Deze maatregel is alleen van toepassing op cosmetische zorg, om het ‘uiterlijk van het gebit te verfraaien’.

De KNMT liet eerder aan Kuipers en de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) weten dat de huidige maximumtarieven voor de cosmetische mondzorg “belemmerend werken voor de dienstverlening” van tandartsen aan patiënten. Kuipers schrijft in een brief aan de Tweede Kamer: “Hierdoor kunnen zij “niet voldoende tegemoetkomen aan de wensen van mensen”.

Na vijf jaar wordt bezien of het maximumtarief blijven kan worden losgelaten. Indien er tussentijds zou blijken dat er nadelige effecten optreden – bijvoorbeeld dat de reguliere mondzorg onder druk komt te staan – dan kan de maatregel worden ingetrokken op advies van de NZa .

Bron:
Skipr

Mondzorg is duur, maar gelukkig kunnen de meeste Nederlanders het (met hulp van een verzekering) wel betalen. Maar wat als je moet kiezen tussen de verwarming aanzetten of mondzorg betalen? Het gebeurde een vrouw in Engeland, volgens de BBC.

Melanie Fudge-Horton zorgt samen met haar man fulltime voor hun twee kinderen. Hun zoon van 24 heeft het syndroom van Asperger en hun dochter van 6 heeft Autisme. Toen Melanie een wortelkanaalbehandeling en een kroon nodig had, liep ze tegen problemen aan. Ze had geen toegang tot een NHS tandarts (publieke gezondheidszorg in Engeland) en kwam achteraan een lange wachtrij te staan.

Toen Melanie – ondanks veel belletjes naar NHS tandartsen in de buurt – toch bij een commerciële tandarts terecht moest, kwam ze erachter dat de behandeling 1000 pond zou kosten. Op dat moment besloot ze voor de goedkopere optie te kiezen en de tand te laten trekken. Kosten: 50 pond.

Een oneerlijk systeem

“Met de kosten voor ons levensonderhoud kon ik het op geen enkele manier betalen”, zegt Melanie tegen de BBC. “Mijn familie en ik leven van een uitkering. Wij hebben niet zoveel besteedbaar inkomen. Het was een keuze tussen mondzorg of de verwarming aanlaten.” Ze vult aan dat ze zich verdrietig voelde door de hele situatie en een “slachtoffer van een oneerlijk systeem” is.

Tandartsen verlaten de NHS

Volgens nieuwe cijfers zijn in het afgelopen jaar ongeveer 2.000 tandartsen weggegaan uit de NHS-tandheelkunde. Het aantal tandartsen dat NHS-behandelingen verleent, is gedaald van 23.733 eind 2020 naar 21.544 eind januari 2022. Dit is het laagste niveau in tien jaar.

Het rapport, uitgegeven door de Association of Dental Groups (ADG) via Freedom of Information, markeert een nieuwe tegenslag in de toegang tot tandheelkundige zorg van de NHS in het VK. Het rapport noemt Brexit, Covid-19 en nieuwe manieren van werken als redenen voor tandheelkundige teams die zich afkeren van de gezondheidszorg. Met problemen voor mensen als Melanie als gevolg.

Verzoek om gezonde en goed behandelbare tanden te trekken is geen uitzondering

Onlangs verscheen in the Journal of the American Dental Association onderzoek van Dyonne Broers waarin zij concludeert dat tandartsen regelmatig een verzoek van een patiënt krijgen om gezonde of goed behandelbare kiezen te trekken.
Volgens het onderzoek zijn financiële en psychologische redenen voor een patiënt om zo’n verzoek te doen. Bij bijna de helft ging het om financiële redenen, bij ruim een kwart om psychologische redenen en bij ongeveer 20% ging het om een combinatie hiervan.

Bron:
BBC

Een patiënt, die zorgverzekeraar VGZ had gedagvaard omdat zij van mening was dat zij een te lage vergoeding ontving voor implantaten voor haar kunstgebit, is door de rechter in het gelijk gesteld.

Na een slepende discussie van meer dan twee jaar tussen tandartsen en patiënten enerzijds en VGZ anderzijds, heeft de rechter geoordeeld dat het vergoedingsbeleid van VGZ voor deze zorg geen stand kan houden.

De patiënt had besloten VGZ voor de rechter te slepen, omdat zij ondanks brieven aan VGZ geen hogere vergoeding voor haar implantaten kreeg. VGZ rechtvaardigde het vergoedingsbeleid door te wijzen op het inkooptraject dat zij in 2018 had ingevoerd, waarbij VGZ zelf afspraken maakte met implantaatfabrikanten over de prijzen van implantaten. VGZ vond dat deze implantaatfabrikanten gezien kunnen worden als ‘zorgaanbieders’, waardoor de vergoeding voor patiënten gebaseerd zou kunnen worden op de met de fabrikanten afgesproken prijzen. De afspraken met de fabrikanten zouden volgens VGZ de basis moeten zijn voor het gemiddeld gecontracteerde tarief. Het resultaat daarvan was een véél lagere vergoeding voor patiënten voor niet-gecontracteerde mondzorg.

Fabrikanten gelden niet als zorgaanbieder

Het standpunt van VGZ hield bij de rechter geen stand. Volgens de rechter kunnen fabrikanten niet gelden als ‘zorgaanbieder’. Een patiënt kan tenslotte niet rechtstreeks naar een fabrikant toe voor zorg. Ook kan de fabrikant niet gezien worden als behandelaar. Daarmee zette de rechter een streep door het vergoedingsbeleid van VGZ: de patiënt heeft, zo oordeelde de rechter, recht op een veel hogere vergoeding per implantaat. In dit specifieke geval betekende dit dat VGZ voor de implantaten 50% meer moest vergoeden dan zij had gedaan.

“Terechte en logische uitspraak”

De Associatie Nederlandse Tandartsen (ANT), die zich actief heeft bemoeid met het beleid van VGZ, noemt het een ‘meer dan terechte en logische’ uitspraak. “Door fabrikanten van implantaten opeens naar voren te schuiven als zorgaanbieders, werden verzekerden van VGZ gedupeerd”, zo stelt ANT-voorzitter en tandarts Jan Willem Vaartjes. “Als gevolg van dit beleid ontvingen patiënten van VGZ bijna twee jaar lang een te lage vergoeding, terwijl de ANT VGZ daarop eind 2018 al gewezen had”.

De ANT zal VGZ benaderen voor een snelle oplossing voor alle verzekerden van VGZ die hierdoor onterecht een te lage vergoeding hebben gekregen. “Het zou VGZ sieren als zij al haar verzekerden en voormalig verzekerden pro-actief zou benaderen, zodat alle patiënten alsnog de vergoeding krijgen waar zij recht op hebben”, aldus Vaartjes, die er overigens vanuit gaat dat VGZ in dezen haar verantwoordelijkheid neemt.