kunstgebit

20% kunstgebitdragers loopt risico op kaakbotslijtage

In Nederland dragen zo’n twee miljoen mensen een kunstgebit. Een aanzienlijk deel (circa 20%) daarvan loopt het risico op kaakbotslijtage vanwege verkeerde belasting. Door “op tijd” tandwortelimplantaten te plaatsen wordt dit tegengegaan. Inmiddels wordt preventief implanteren in de onderkaak al veel toegepast, maar nog niet in de bovenkaak. Door ook in de bovenkaak “op tijd” tandwortelimplantaten te plaatsen, kan veel ellende worden voorkomen. Dit wordt op 1 april aanstaande toegelicht
door Hoogleraar Orale Implantologie Prof. Dr. Gert J. Meijer in zijn oratie.

Eén van de gevaren van het dragen van een kunstgebit is dat, vanwege de ongunstige belasting, het kaakbot langzaam verdwijnt. Het is lastig te voorspellen hoeveel botslijtage onder een boven kunstgebit gaat optreden. De kwaliteit van het bot en het eventueel “knarsen of klemmen” van de prothesedrager spelen hierbij een belangrijke rol. Jaarlijks ondergaan veel kunstgebitdragers een peperdure operatie waarbij slijtage van de bovenkaak wordt hersteld gebruikmakend van bot geoogst uit de bekkenkam. Vervolgens worden vier tot zes schroeven, zogenaamde tandwortelimplantaten, geplaatst, om te voorkomen dat het bot opnieuw wegslijt.

Veel goedkoper
Volgens Prof. Dr. Gert Meijer kan deze dure operatie (zo’n twintig duizend euro) worden voorkomen door het “op tijd” plaatsen van
tandwortelimplantaten. Prof. dr. Meijer vindt het verbazingwekkend dat dit in de bovenkaak nog nauwelijks wordt toegepast.

De laatste jaren is het succes van implantaten in de bovenkaak spectaculair gestegen, enerzijds omdat het oppervlak van het implantaat sterk verbeterd is en anderzijds omdat de implantaatpositie tegenwoordig driedimensionaal op de computer gepland wordt. Daarom roept Meijer tandartsen op om ook bij patiënten, waarbij sprake is van toenemende kaakslijtage in de bovenkaak, tijdig te implanteren en niet te wachten totdat het “te laat” is. Hiervoor is een tweejaarlijkse controle van kunstgebit dragers “een must”.

Oratie
Prof. dr. Gert. J. Meijer, hoogleraar aan de Radboud Universiteit Nijmegen / Faculteit der Medische Wetenschappen met de leeropdracht Orale Implantologie zal in een academische zitting op vrijdag 1 april 2011 om 15.45 uur precies zijn ambt aanvaarden, met het uitspreken van een rede getiteld: “Listen to the bone”

Bron:
Vers voor de pers

Mrt 2011

Lees meer over: Implantologie, Kennis, Onderzoek, Thema A-Z
Implantologie

Vergoeding implantaten tandeloze kaak uit basisverzekering?

Een overzicht van de indicaties en stappen die een rol spelen bij beoordeling van de verzekeringsaanvraag via de basisverzekering.

Wanneer vergoeding?

  • Onbetwiste indicatie
    Bij recht op vergoeding uit de basisverzekering van implantaten in een tandeloze kaak dient er sprake te zijn van een onbetwiste indicatie. Het gaat dan om een situatie waarbij vastgesteld kan worden, dat we te maken hebben met een zeer ernstige resorptie van een tandeloze kaak.
  • Ter bevestiging van uitneembare prothese
    Bovendien wordt vereist dat de implantaten moeten dienen ter bevestiging van een uitneembare prothese.
  • Andere afwegingen
    Andere afwegingen, zoals de omstandigheden van het individuele geval, kunnen bij de beoordeling van belang zijn. Met name de anatomische verhoudingen, bijzondere medische aspecten en contra-indicaties kunnen een belangrijke rol spelen.
    Daarnaast spelen ook de kwalitatieve aspecten en de financiële consequenties mee.

Stappen 
Stappen voor beoordeling van een aangevraagde verzekerde prestatie:

Stap 1
Is het een verzekerde prestatie ?
Is er sprake van een aanvraag voor tandheelkundige hulp uit de Zorgverzekeringswet (Zvw)?

In het Besluit zorgverzekering (Bzv) is het recht op implantaten ten laste van de Basisverzekering beperkt tot een zeer ernstig geslonken tandeloze kaak én onder de voorwaarde dat de implantaten moeten dienen ter bevestiging van een uitneembare prothese.

Stap 2
Voldoet de verzekerde aan de voorwaarden?
Wanneer is er nu sprake van een ernstige geslonken kaak, zoals in het Besluitzorgverzekering als voorwaarde wordt gesteld?
In het algemeen wordt de grens bij 12 mm gelegd indien het een edentate (tandeloze) onderkaak betreft. In de edentate bovenkaak wordt in het algemeen de grens mede bepaald door de ligging en grootte van de beide sinussen en de geringe ruimte van het kaakbot.
In het algemeen, omdat ook de omstandigheden van het individuele geval een niet onbelangrijke rol spelen bij de beoordeling voor het toekennen van implantaten in een tandeloze kaak.

Zo sprak de Cie van Beroep in 2003 :
‘na totale extractie van een kaak en indien een ‘normale’ volledige conventionele prothese geen oplossing biedt, deskundigen deze problemen onderschrijven en een juiste indicatie menen te moeten stellen in de vorm van het plaatsen van implantaten met de nodige supra—structuur, is goedkeuring hiervoor niet te onthouden’.
Uitspraak Cie van Beroep d.d. 2003, RZA 2003, nr.237

Ook de anatomische verhoudingen in de mond spelen als omstandigheden in het individuele geval een belangrijke rol.
Zo oordeelde CVZ in 2002:
‘dat het niet goed mogelijk is om op grond van alleen een röntgenbeeld een oordeel te geven over de anatomische situatie in de mond die zo sterk afwijkt van de mede op klinisch onderzoek gebaseerde diagnose van de aanvragende zorgverlener. De afwijzing van de aanvraag zonder dat de adviserend tandarts de anatomische verhoudingen in de mond heeft gezien, getuigt mijns inziens van een niet voldoende zorgvuldige besluitvorming door het Ziekenfonds’.
Zie: CVZ Zaaknummer 22049662 d.d.: 24-10-2002

Om te zorgen voor een deugdelijke gemotiveerde aanvraag is benodigd:

  • Een goed leesbare OPG en RSP, die een indicatie kunnen geven over:
    a. De ernst van de resorptie in verticale zin
    b. De Cawood klassificatie
    c. Hoog gelegen foramina mentalis
    d. Onregelmatige vorm van de procesuus alveolaris
  • Een deugdelijke beschrijving van de klinische /anatomische bevindingen en de omstandigheden in het individuele geval.
    Hierbij kunnen o.a.een rol spelen:
    a. Mucosa intolerantie
    b. Grootte van de tong
    c. Puilende mondbodem
    d. Extreme kokhalsreflex
    e. Ernstige vorm van xerostomie
    f. Syndroom van Kelly
    g. Horizontale resorptie

Op grond van die informatie en de mogelijkheid van een deugdelijke klinische beoordeling door de adviserend tandarts, kan de zorgverzekeraar antwoord geven op de vraag in stap 2.

Stap 3
Is de verzekerde naar inhoud en omvang redelijkerwijs op de zorg aangewezen?
Het gaat dan om de afweging of er sprake is van een behandeling die doelmatig, niet onnodig kostbaar en niet onnodig gecompliceerd is. Mede op basis van de aangeleverde informatie dient de zorgverzekeraar, aangevuld met een klinische beoordeling als de casus daarom vraagt, vast te stellen of het behandelplan en de begroting in redelijkheid voldoet aan deze vraag.

Onderdeel van deze beoordeling is ook of 2, 4, of 6 implantaten geïndiceerd zijn dan wel een andere combinatie en welke meso- en supra-structuur in redelijkheid geboden is. Leidraad daarbij is ook een redelijke afweging van de techniekkosten kosten en het gebruik van de toegepaste codes.

Toegepaste codes

  • Voor het aanbrengen van 2, 3, dan wel 4 implantaten in de edentate onderkaak kan 1x code J 20 in combinatie met 1x, 2x, dan wel 3x code J 21 worden opgevoerd. Bij het plaatsen van de implantaten wordt uitgegaan van dezelfde wond.
  • Het plaatsen van een healing-abutment bij een éénfase techniek is inbegrepen in code J 20. Wel kunnen de materiaalkosten in rekening worden gebracht.
  • Code J27, vervanging implantaat mag niet in rekening worden gebracht binnen twee maande na het plaatsen.
  • Een tomografisch onderzoek kan worden gedeclareerd op basis 3x code X21 dan wel 3x code X22.

Door Rien van der Horst

Voor advies en hulp bij vergoedingsaanvragen voor Bijzondere tandheelkunde kunt u contact opnemen met: Rien van der Horst, oud adviserend tandarts Zorgverzekeraars, tandheelkundig adviseur Verzekeraars, Juridisch en tandheelkundig adviseur, e-mail, tel: 06 51332391.

Lees meer over: Implantologie, Thema A-Z, Zorgverzekeringen
implanteren

Implantaten vereisen een goede mondhygiëne

Vandaag de dag hebben miljoenen mensen over de gehele wereld tandimplantaten. Al deze implantaten behoeven een goede dagelijkse mondhygiëne! Het is zeer belangrijk dat de patiënten hierover worden geïnformeerd wanneer de implantaten worden gezet, om zowel misverstanden als problemen te voorkomen.

Mucositis en peri-implantitis
Mucositis en peri-implantitis zijn infectieuze ziektes die kunnen voorkomen in het weefsel rondom het implantaat. Mucositis is een ontsteking in het zachte weefsel, terwijl peri-implantitis ook invloed heeft op het bot rondom de implantaten.

Beide ziektes zijn een probleem dat alleen maar toeneemt aangezien men inmiddels bekend is met het feit dat deze ziektes bestaan en omdat er jaarlijks meer en meer implantaten worden geïmplanteerd. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat mucositis bij ongeveer 80% van de patiënten met implantaten voorkomt en rondom 50% in de mond geplaatste implantaten. Peri-implantitis komt voor bij 28% respectievelijk ≥56% van de patiënten en 12% respectievelijk 43% rondom de implantaten.

Risicofactoren die gerelateerd zijn aan mucositis en peri-implantitis zijn onder anderen een slechte mondhygiëne, eerder voorkomende parodontitis en roken.

Peri-implantitis kan voorkomen rondom alle implantaten, onafhankelijk van waar deze in de kaak zitten. Onafhankelijk van waar het implantaat is gezet, is een goede mondhygiëne van groot belang en dat kan soms moeilijk zijn. Dit vanwege de situatie van het implantaat maar ook vanwege het feit dat de esthetiek van de prothetische constructie prioriteit heeft gekregen. Reiniging wordt daardoor gecompliceerder.


TePe Interspace™ buccaal toegepast

Instructie en informatie
Informatie over het belang van een goede mondhygiëne en instructies om mucositis en peri-implantitis te voorkomen, zouden deel uit moeten maken van de implantaatbehandeling. De patiënten moeten geïnstrueerd worden over hoe ze een goede mondhygiëne kunnen bereiken rondom de implantaten en zouden ook geïnformeerd moeten worden over de beschikbare hulpmiddelen.

Nieuwe Tepe Implantaat kit in november
TePe heeft meerdere producten die geschikt zijn voor patiënten met implantaten, bijvoorbeeld de TePe Implant Care, Interdentale ragers, Implantaat borstel, Compact Tuft etc. In november 2010 wordt een nieuwe TePe Implantaat kit gelanceerd met daarin een Implant care, implantaatborstel en een interdentale rager.

Patiëntenwebsite verzorging implantaten
TePe heeft ook een informatieve website betreft implantaatverzorging . U kunt uw patiënten naar de website verwijzen voor gedetailleerde informatie.


TePe Implant Care™ linguaal toegepast

Tekst: Anna Nilvéus Olofsson
DDS Specialist Pediatric Dentistry Odont. lic.
Manager Odontology and Scientific Affairs bij TePe Munhygienprodukter A.B.

References:
Zitzmann, N.U., Berglundh, T. Definition and prevalence of peri-implant diseases. J Clin Periodontol 2008; 35 (Suppl. 8): 286-291. Heitz-Mayfield, L.J.A. Peri-implant dieases: diagnosis and risk indicators. J Clin Periodontol 2008; 35 (Suppl. 8): 292-304. Fransson, C., Wennström, J., Tomasi, C., Berglundh, T. Extent of peri-implantitis-associated bone loss. J Clin Periodontol 2009; 36(4): 357-363.

 

Lees meer over: Implantologie
Peri implantitis

Peri-implantaire infecties

Peri-implantaire infecties
Peri-implantaire infecties (mucositis en peri-implantitis) komen steeds meer voor. Uit de literatuur blijkt dat peri-implantitis een steeds belangrijkere factor wordt voor verlies van implantaten. Gezien de invloed van aanwezige paropathogenen is het ontstekingsvrij maken van het parodontium voordat de implantaten worden geplaatst een essentiële stap in het implantologieprotocol. Daarnaast dient een strikt protocol te worden gevolgd in de behandeling van peri-implantitis.

Mucositis
Belangrijkste kenmerken:
• Verdiepte pockets (tot 5 mm)
• Bloeding na sonderen
• Zwelling

Peri-implantitis
Belangrijkste kenmerken:
• verticaal en/of angulair botverlies rond het implantaat
• toename van de sondeerdiepte
• bloeding na sonderen
• pusformatie
• roodheid en zwelling van de peri-implantaire mucosa
• pijn en mobiliteit (In een laat stadium)

Peri-implantitis: multifactoriële aandoening
Peri-implantitis is net als parodontitis een multifactoriële aandoening waarbij bacteriën essentieel zijn, maar wellicht niet voldoende om de ziekte te veroorzaken. De bacteriën aangetroffen in peri-implantaire laesies kunnen ook worden aangetroffen bij stabiele implantaten.

Risicofactoren:
• Roken
• Parodontitis
• Genetische gevoeligheid voor beide aandoeningen
• Ongecontroleerde diabetes mellitus

Samenstelling subgingivale plaque:
Anaerobe, door gramnegatieve bacteriën gedomineerde bacterieflora met belangrijke paropathogene bacteriën zoals Porphyromonas gingivalis, Tannerella Forsythensis en spirocheten. Voor zover nu bekend is de microflora bij peri-implantitis niet anders dan bij parodontitis.

Belangrijke parameters voor diagnostiek en evaluatie van behandeling van peri-implantaire infecties:
> sonderen van pockets ( ≥5mm)
> sonderen van aanhechtingsniveau (verlies van aanhechting)
> bloeden na sonderen
> pusvorming
> meten van recessie
> mobiliteit
> meten van botverlies (röntgendiagnostiek)
> bepalen van pathogenen (microbiologische diagnostiek)

Behandeling mucositis:
Mucositis bij implantaten kan op dezelfde manier worden behandeld als gingivitis bij natuurlijke gebitselementen. Met behulp van een adequate mondhygiëne, mechanische plaque- en tandsteenverwijdering in combinatie met antibacteriële spoelmiddelen is de ontsteking meestal weg te krijgen.

Behandeling peri-implantitis:
> reduceren van de bacteriële belasting in de peri-implantaire pocket(s);
> decontamineren en het conditioneren van het implantaatoppervlak;
> reduceren/elimineren van plaatsen die niet plaquevrij kunnen worden gehouden door adequate mondhygiëne-
maatregelen;
> instellen van een effectief mondhygiëneregime om mucositis en herinfectie van de restpockets te voorkomen;
> opvullen van de ontstane botkraters (botregeneratie).

Technieken, instrumenten en materialen:
Gesloten techniek: bij ondiepe pockets en beperkte botafbraak: reiniging worteloppervlak met kunststof curettes in combinatie met antibacteriële spoelmiddelen
Open techniek: Openklappen peri-implantaire weefsel met behulp van een flapoperatie: verwijdering granulatieweefsel uit botdefecten en met direct zicht reinigen van het implantaatoppervlak.
Mechanische en chemische reiniging kan o.a. met: air abrasion, citroenzuur, etsgel, waterstofperoxide en chloorhexidine.

Antibioticumtherapie:
Het gebruik van een systemische antibioticumtherapie na mechanische reiniging van het peri-implantaire gebied kan een klinische verbetering geven van de conditie van de peri-implantaire weefsels en tevens de progressie van botafbraak stoppen of vertragen. Dit geldt niet in geval van peri-implantair botverlies bij afwezigheid van ontstekingsverschijnselen.

Afbeelding: Mogelijke behandelstrategiëen bij peri-implantaire infecties.

Bron:
Winkelhoff AJ van, Avoort PGGL van der, Wismeijer D. Infectieuze complicaties bij implantaten
Ned Tijdschr Tandheelkd 2009; 116: 193197

Voor meer informatie:
Nederlandse Vereniging voor Parodontologie
Nederlandse Vereniging voor Orale Implantologie

 

Lees meer over: Implantologie, Thema A-Z