In deze categorie vindt u artikelen over orthodontie. Van marktontwikkelingen tot congresverslagen over orthodontische diagnostiek en behandeling.

kind - tandarts - behandeling

Proefschrift Martina von Böhl over effect orthodontistische behandeling op weefsel

 

Martina von Böhl promoveerde 14 oktober aan de Radboud Universiteit op een proefschrift over veranderingen in het weefsel rondom en in de tand bij een orthodontistische behandeling (Changes in periodontal ligament and dental pulp after experimental orthodontic tooth movement).

Bij een beugelbehandeling wordt er druk op de tand gezet om die te kunnen verplaatsen. Martina von Böhl onderzocht wat er dan gebeurt in het weefsel rondom de tand waarin de vezels zitten waarmee de tand aan het bot verankerd is. Ook bekeek zij of het weefsel binnen in de tand, dat de zenuwen en bloedvaten van de tand bevat, verandert als een tand wordt verplaatst. In haar proefschrift komen deze zaken aan de orde:

  • systematisch literatuuronderzoek naar hyalinisatie bij orthodontische tandverplaatsing in humaan en dierexperimenteel onderzoek
  • onderzoek naar de snelheid van tandverplaatsing en weefselreacties in het parodontaal ligament bij toepassen van kleine en grote orthodontische krachten
  • onderzoek naar de relatie tussen lokale morfologische veranderingen in het parodontaal ligament en individuele verschillen in de snelheid van tandverplaatsing
  • systematisch literatuuronderzoek naar de relatie tussen veranderingen in de pulpa en grootte van de kracht bij orthodontische tandverplaatsing
  • onderzoek naar het effect van leeftijd op de pulpa na experimentele tandverplaatsing met gebruik van gestandaardiseerde orthodontische apparatuur die krachtgrootte en -richting constant gehouden hielden.

Von Böhl concludeert dat orthodontische tandverplaatsing beïnvloed wordt door hyalinisatie, maar dat er geen relatie is met de krachtgrootte. Het optreden van kleine focale hyalinisatiegebieden verklaart mogelijk de individuele verschillen in de mate van tandverplaatsing. Literatuuronderzoek naar een mogelijke relatie tussen grootte van de kracht en afname van de doorbloeding van de pulpa leverde tegenstrijdige resultaten op. Verder concludeert Von Böhl dat orthodontische tandverplaatsing zelf geen onomkeerbaar effect heeft op het pulpaweefsel in jonge en volwassen ratten.

Over de promovendus
Martina von Böhl (Heide/Holstein, Duitsland, 1967) studeerde Tandheelkunde in Nijmegen. Sinds 2007 heeft zij haar eigen orthodontische praktijk en werkte zij parttime aan haar proefschrift binnen de Vakgroep Orthodontie en Craniofaciale Biologie van het UMC St Radboud.

Bron:
UMC St Radboud

Lees meer over: Kennis, Onderzoek, Orthodontie, Thema A-Z
tandbacterie

Nader inzicht in hechtingskracht mondbacteriën

Promotieonderzoek

Datum: 26 september 2011, 11.00 uur
Locatie: Aula Academiegebouw Rijksuniversiteit Groningen
Adres: Broerstraat 5 te Groningen

Promotor: H.J. Busscher, H.C. van der Mei en Y. Ren

Meer kennis over biofilm-adhesie nodig
Steeds meer mensen doen een beroep op orthodontische zorg. Het is daarom belangrijk dat er meer kennis beschikbaar komt over biofilm-adhesie, de hechting van bacteriën aan en rondom de materialen die de orthodontist in de mond plaatst. Immers: hechting van bacteriën kan leiden tot een scala aan problemen, zoals afbraak van tandglazuur en ontsteking van het tandvlees.

Hechtingskrachten
Van alle orthodontische materialen oefenen ruwe cementoppervlakken de sterkste hechtingskrachten uit op bacteriën die in de mond voorkomen, zo blijkt uit onderzoek dat UMCG-promovendus Li Mei met behulp van atomic force microscopy (AFM) verrichtte. Hierna hechten bacteriën zich het sterkst aan roestvrij staal en glazuur. Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe krachtiger de hechting van de biofilm wordt, zo blijkt verder. Dit is te verklaren uit het ontstaan van zogeheten waterstofbruggen, toont Li Mei aan. Wanneer er speeksel voorkomt, neemt de hechtingskracht sterk af. Ook de mate van elektrische geleiding van een materiaal heeft invloed op de hechtingskracht. Wanneer aan een composiet quaternair ammonium wordt toegevoegd, vermindert de hechtingskracht van bacteriën.

Curriculum Vitae
Li Mei (Shandong, China, 1982) verrichtte zijn onderzoek aan de afdelingen Biomedische technologie en Orthodontie van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG), waar hij ook na zijn promotie werkzaam blijft. De titel van zijn proefschrift luidt: “Bacterial adhesion forces and biofilm prevention on orthodontic materials”.

Bron:
UMCG

Lees meer over: Kennis, Onderzoek, Orthodontie, Thema A-Z
Lezing: Weg met het duimzuigen en verkeerde fopspeen!

Eerste duimzuigkliniek geopend in Groot-Brittannië

In Groot-Brittannië is de eerste duimzuig kliniek geopend. Deze is opgezet door een groep orthodontisten die al heel vaak slechte gebitten voorbij hebben zien gaan als gevolg van duimzuigen.

Het ziet er altijd zo schattig uit, een jong meisje met een duim in haar mond, echt een perfect beeld van onschuld. Maar dat is het echter totaal niet het geval, het kan je tanden en kaken flink beschadigen. Iets wat later dan weer opgelost moet worden door een orthodontist en tandarts.

Orthodontist
Orthodontisten zijn zo goed als altijd in staat om deze problemen op te lossen maar dit kost wel veel tijd. Daarom is nu deze kliniek geopend om het niet meer zo ver te laten komen. Moeders kunnen met hun duimende kinderen hier heen komen om te leren over de verschillende methodes die het gedrag kunnen stoppen.

Trucjes
Er zijn natuurlijk al vele trucjes bekend over het stoppen van duimen. Zoals bijvoorbeeld iets op de duim doen dat niet lekker smaakt of een dop eroverheen zetten. Maar niet bij alle kinderen werkt dit, daarom heeft de kliniek nu verschillende producten ontwikkeld waardoor de kinderen echt niet meer kunnen sabbelen op hun duim. Ze hebben bijvoorbeeld een makkelijk verwijderbaar metaal apparaatje dat om je tanden past, die zorgt ervoor dat het zuigen op de duim niet meer hetzelfde comfort geeft en tegelijkertijd trekt het langzaam de tanden weer recht.

Bron:
Telegraaf

 

Lees meer over: Orthodontie, Thema A-Z
Casus en uitleg de oorzaken van gebitsproblemen 400 230

Preventief beleid: wittevlekleasies bij orthontische behandeling

Tijdens een orthodontische behandeling met vaste apparatuur is het risico op het ontstaan van wittevleklaesies groot. Het doel van dit onderzoek was drieledig: inzicht verkrijgen in:

  • De preventieve maatregelen die in Nederland standaard in de orthodontische praktijk worden toegepast
  • Wanneer begonnen wordt met het gebruik van een fluoridespoelmiddel
  • Welke concentratie en frequentie van gebruik van een fluoridespoelmiddel worden aanbevolen

Hiervoor werd een schriftelijke enquête onder orthodontisten in Nederland gehouden. De vragenlijst werd door 154 orthodontisten (81%) ingevuld geretourneerd.

Resultaten

 

  • Een basisprotocol mondhygiëne werd door 93% bij aanvang van de behandeling toegepast.
  • Het merendeel (90%) adviseerde 1 keer per dag te spoelen met een fluoridespoelmiddel.
  • Meestal (85%) werd aanbevolen dit ’s avonds direct na het tandenpoetsen te doen.

Aanbeveling auteurs
De auteurs bevelen aan op een ander tijdstip dan na het tandenpoetsen te spoelen met fluoridespoelmiddel, waardoor het aantal fluoridemomenten per dag stijgt. Dit verhoogt de effectiviteit van deze preventieve maatregel tegen cariës.

Bron:
NTvT mei 2010
Auteurs: A.E.G. Kerbusch, A.M. Kuijpers-Jagtman, J. Mulder, W.J.M. van der Sanden

Lees meer over: Kennis, Onderzoek, Orthodontie, Thema A-Z
Student mondzorgkunde naar Lombok voor poetslessen

Mevrouw dr. Carine Carels hoogleraar Orthodontie

Mevrouw prof. dr. C.E.L. (Carine) Carels (1957) is met ingang van 1 maart 2010 benoemd tot hoogleraar bij de Faculteit der Medische Wetenschappen/UMC St Radboud met als leeropdracht Orthodontie, in het bijzonder congenitale afwijkingen van gelaat en dentitie. Het gaat hier om onderzoek, diagnostiek, preventie en behandeling van aangeboren gelaatsafwijkingen voor zover de aandoening gevolgen heeft voor de groei van het gelaat en de ontwikkeling van het gebit.

Carine Carels studeerde van 1975 -1980 tandheelkunde aan de Katholieke Universiteit Leuven (KUL) en specialiseerde zich vervolgens van 1980 – 1985 in de orthodontie. In 1985 promoveerde ze aan de Katholieke Universiteit Leuven tot Doctor in de Medische Wetenschappen en werkte daarna twee jaar als postdoctoraal onderzoeker aan de Radboud Universiteit Nijmegen. In 1987 werd mevrouw Carels erkend als specialist in de Dento-Maxillaire Orthopedie door de Nederlandse Specialisten Registratie Commissie.

Genetica aangeboren aandoeningen
Mevrouw Carels is sinds 1987 hoogleraar Orthodontie aan de Katholieke Universiteit Leuven. Ze was ook 21 jaar hoofd van de afdeling Orthodontie van de Universitaire Ziekenhuizen Leuven. Vanaf juli 2008 verbleef zij voor een jaar aan de Radboud Universiteit Nijmegen voor een sabbatical waar ze zich vooral heeft toegelegd op de genetica van aangeboren aandoeningen van het gelaat en het gebit. Ook was ze gasthoogleraar bij de vakgroep Orthodontie en Orale Biologie.

Schisis
Prof. Carels zal de leidende rol van het UMC St Radboud en de Radboud Universiteit op het gebied van de Bijzondere Orthodontie internationaal versterken en uitbreiden. De Radboud Universiteit is toonaangevend in topzorg op het gebied van schisis en aangeboren schedel- en gelaatsafwijkingen.
Prof. Carels zal meewerken aan de centralisering van de zorg voor deze patiënten in Nederland. Verder zal ze onder meer onderzoek doen naar de moleculair genetische oorzaken van hypodontie, een aangeboren tekort in aantal aangelegde tanden. Voorts zal ze een rol hebben in het opleiden van toekomstig mondartsen en orthodontisten.

Bron:
www.ru.nl

 

Lees meer over: Orthodontie, Thema A-Z