Voor alle kinderen een gezonde mond. Dat is de doelstelling van het landelijke lesproject Hou je mond gezond! De animo voor het educatieve project vanuit het onderwijs is overweldigend. Al meer dan 3000 scholen hebben zich ervoor aangemeld.
Centraal onderdeel van het project is het bezoek van een tandheelkundig zorgverlener aan de groep of een kennismakingsbezoek van de groep aan een tandheelkundige praktijk. Maar liefst 90% van de leerkrachten wil de ‘poetsles’ graag laten verzorgen door een tandheelkundig zorgverlener. De andere 10% van de leerkrachten kiest ervoor zelfstandig met het project aan de slag te gaan. Door het project verwacht het Ivoren Kruis, initiatiefnemer, ontwikkelaar en producent van
het lesproject, dat het poetsgedrag verbetert, cariës en tanderosie kunnen worden teruggedrongen en dat kinderen al voor
het tweede levensjaar de tandarts of mondhygiënist bezoeken.

Enthousiaste tandheelkundig zorgverleners gezocht
Om al die poetslessen te kunnen geven, zijn veel tandheelkundig zorgverleners nodig. “Er doen al veel zorgverleners mee,
maar we hopen dat nog veel meer enthousiaste collega’s zich willen inzetten om deze klus te klaren”, zegt Teun Rietmeijer,
voorzitter van het Ivoren Kruis. Voor de uitvoering van het ambitieuze project werkt het Ivoren Kruis al nauw samen met de
tandartsen en mondhygiënisten verenigd in het project Kies voor gaaf!. Daarnaast worden alle tandarts- en preventie assistenten, jeudtandverzorgenden, mondhygiënisten, tandartsen, studenten van de opleidingen mondzorg, tandheelkunde
of assistentenopleiding en GGDmedewerkers opgeroepen vrijwillig hun steentje bij te dragen. Professionals (in opleiding) die het leuk vinden kinderen kennis bij te brengen over mondgezondheid worden van harte uitgenodigd aan dit project mee te werken.

Aanmelden poetsles
Wie het leuk vindt zelf een keertje voor de klas te staan, meldt zich aan via www.houjemondgezond. nl. “Als iedere tandheelkundig zorgverlener één lesje op een school zou geven, hebben we het hele onderwijs te pakken”, zegt Rietmeijer.
Het ontwikkelde lesmateriaal is zeker niet alleen voor leerkrachten bedoeld. Ook tandheelkundig zorgverleners kunnen het
gebruiken als ze in de eigen omgeving op een school een poetsles willen geven. Niet om daarmee taken van de GGD over
te nemen, maar als een blijk van gevoel voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. Met dit project wil het Ivoren Kruis zijn leden nog intensiever bij de uitvoering van de doelstellingen van de vereniging betrekken: bevorderen van de mondgezondheid. Maatschappelijke betrokkenheid “Wie meewerkt aan dit onderwijsproject, toont zijn of haar maatschappelijke betrokkenheid”, aldus Rietmeijer. “Bovendien is meedoen goed voor het imago van onze beroepsgroep.” Tandheelkundig zorgverleners die een les hebben gegeven, zorgden al voor de nodige publiciteit. “Je bereikt niet alleen de kinderen aan wie je de les geeft. Ook hun ouders, opa’s en oma’s zijn geïnteresseerd in de activiteiten waarmee hun
(klein)kinderen bezig zijn. ”Wie meer wil weten over het project kijkt  op www.houjemondgezond.nl of stuurt een e-mail.
Bekijk ook het  promotiefilmpje.

Bron:
Ivoren Kruis

Een verslag van Lieneke Steverink-Jorna

Om meer mensen vertrouwd te maken met de mondhygiënist, stond ik op 24 januari jl. samen met mijn collega’s namens de Nederlandse Vereniging voor Mondhygiënisten op de Nationale Gezondheidsbeurs.

’s Ochtends vroeg vertrokken mijn buren, met de door de NVM regelde vrijkaarten, met mij naar Utrecht. Mijn witte broek, fototoestel en notitieboekje in mijn tas op schoot. Eenmaal binnen was het niet moeilijk om ons stekkie te vinden. We stonden midden op de beurs met een gigantisch spandoek waarop ons nieuwe logo pronkte. Snel maakte ik kennis met mijn collega’s die ook vanuit het gehele land waren opgetrommeld. We schoten in onze witte broeken met daarop een polo met de tekst: De mondhygiënist, de preventiespecialist. Zo, dat voelt goed!

Mevrouw Hoenderhorst gaf aan wat vandaag de bedoeling was. De vrijdag en zaterdag waren goed bezocht. We moesten rekenen op meer dan 80 mensen die bij ons in de stoel zouden komen liggen. Hierbij konden we een DPSI-score maken in de twee behandelstoelen. Vooraf werden er enkele gegevens verzameld van de ‘patiënt’ die voor onderzoek en publicatie gebruikt konden worden. Zo werd er ondermeer gevraagd naar de leeftijd en gezondheid van de mensen die graag een ’tandvleescheck’ wilden.

Als vanzelf verdeelde de groep zich in 2 goed geoliede teams. En al snel lag de eerste geïnteresseerde in de stoel. We konden zelfs al meteen beginnen met het maken van een agenda, want al snel waren de 2 stoelen gevuld en stond de volgende al op de spreekwoordelijke stoep. Natuurlijk waren er ook legio mensen die een monstertje mee gapte en er als de wiedeweerga vandoor gingen. Want zo’n mondhygiënist, blijft toch best een beetje eng…Maar ook angstige mensen die niet meer bij hun eigen tandarts in de stoel durfden te kruipen, stonden soms aarzelend naar het tafereeltje te kijken. Na een kort gesprekje lieten ze zich meestal overtuigen om kortstondig in de stoel te liggen. Wij hadden immers geen boor, zuigers of ander eng materieel aan de stoel hangen. ‘Het gevaar’ leek zo een stuk minder en men liet zich over de streep trekken om zich te laten bekijken met een spiegel en pocketsonde.

Onze buren, de orthodonisten, stuurde enkele mensen naar ons om het een ander te laten bekijken en vise versa. Een van de orthodontisten gunde een van onze mondhygiëniste een kijkje in zijn mond. Waarop enkele mondhygiënisten begonnen te twijfelen of hun eigen gebit wel rechtstond en ook even gingen buurten. Tevens konden wij naar de overburen verwijzen; de beide kwaliteitsregisters stonden paraat om de toekomstige patiënten de weg te wijzen in mondzorgkundig Nederland. Verder stond Sonicare er om meteen een elektrische tandenborstel te verkopen bij mensen waarbij ons dat wel nuttig leek. Aan de andere zijde kon er geïnformeerd worden over het bleken van tanden. Een mevrouw vroeg iets over haar kaakgewricht waarop de fysiotherapeut (die net even bij ons was vanwege haar gevoelige tandhalzen) haar meenam naar haar standje. Leve de samenwerking!

Na een dag informatie geven over gebitsslijtage, tandvleesontsteking en gaatjes waren toch echt alle formulieren er helemaal doorheen. We hebben waarschijnlijk over de 100 patiënten op deze zondag in de stoel gezien. We hebben veel indrukken opgedaan. Want wanneer zie je immers mensen die niet van te voren nog even snel extreem goed hebben gepoetst? Vandaag werd mijn referentiekader behoorlijk bijgesteld! En dat notitieboekje…dat is netjes in de tas gebleven; we hadden wel wat beters te doen!