Ontspant u goed na een drukke werkdag? Helaas blijken Nederlanders daar niet erg handig in te zijn. 80 Procent van onze landgenoten vult zijn vrije tijd in met activiteiten die niet helpen tegen stress. Dat blijkt uit de resultaten van de Gelukswijzer van de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR). Wat moet u wel doen en wat niet? Drie do’s en drie don’ts.

Leuk moet
Welke activiteit u ook kiest om te ontspannen, belangrijk is altijd dat u iets doet waar u plezier in heeft. Als u de activiteit niet leuk vindt, ontspant u er namelijk ook niet van.

Do’s

1. Sporten
   De Gelukswijzer is een rondvraag onder 45.000 mensen. Uit de gegevens van de Gelukswijzer blijkt dat sporten de beste manier is om na een drukke werkdag de batterij weer op te laden. Al is het een persoonlijke kwestie. Harde werkers en introverte mensen profiteren het meest van sport.
2. Afspreken met vrienden
   Ook afspreken met vrienden is een goed middel tegen stress. Voor extraverte mensen is het zelfs de ideale remedie.
3. Loskomen van het werk
   In alle gevallen is het belangrijk dat u helemaal los komt van het werk.

Of u nu sport, met vrienden afspreekt of iets anders gaat doen, doe iets dat actief is, dat u afleidt en dat niets met uw werk te maken heeft. U zult de volgende dag merken dat u veel beter uitgerust bent dan wanneer u een van de activiteiten heeft ondernomen die onder de don’ts staan.

Don’ts

1. Afspreken met personeel
   Als u in privétijd met personeel afspreekt, komt u niet los van het werk, ook al is het gezellig. “Je kan beter helemaal loskomen van je werk en ’s avonds met vrienden en bekenden afspreken in plaats van met collega’s”, zegt onderzoeker Wido Oerlemans van de EUR.
2. Televisie of film kijken
   Actieve bezigheden zijn beter dan passieve. Van thuis op de bank naar de televisie of een film kijken rust u fysiek misschien uit, maar de vraag is of de vermoeidheid wel fysiek is. Die is waarschijnlijker psychisch, u wilt immers ontspannen. Een tv-programma of een film – hoezeer u er ook van geniet – zorgt er niet voor dat u de stress van u af kunt gooien.
3. Huishouden doen
   Tenslotte helpt ook het huishouden doen volgens de onderzoekers niet bij het ontspannen na een dag hard werken.

Bron:
Business Compleet

(foto: © Nationale Beeldbank)

Het moet afgelopen zijn met die subjectieve informatie in voorlichtingsfolders. Vanaf 2013 weten studenten ook of ze kans hebben op een baan. Een studiebijsluiter met objectieve informatie moet dan verplicht in het voorlichtingsmateriaal worden opgenomen.
De Pers gaf een voorproef van de kansen. De studie tandheelkunde scoort het best met het hoogste startsalaris en 93% kans op een baan.

Mooie folders
Glimmende folders die bol staan van dolgelukkige, knappe studenten die in het gras, buiten in de zon of in een strakke studieruimte achter hun hippe laptop studeren. Uit alles blijkt: hier is het geweldig, hier moet JIJ ook komen studeren.

En die studie? Die biedt je alle mogelijkheden je breed en diep te ontwikkelen. Omdat je veel kennis opdoet over verschillende aspecten van … (zelf willekeurige studie invullen), en je voldoende ruimte hebt om je studie aan te vullen met vakken van andere opleidingen.

Verplichte studiebijsluiter
Juist. Behalve dat je je breed en diep in het gras gaat liggen ontwikkelen, weet je dankzij deze generieke informatie nog niet veel. Vorige week hakte onderwijsstaatssecretaris Halbe Zijlstra de knoop door: een studiebijsluiter (zie kader) met objectieve informatie die verplicht in het voorlichtingsmateriaal wordt opgenomen, moet hier een einde aan maken.

De onderwijskoepels nemen het plan juichend in ontvangst, en ook de altijd kritische studentenvakbonden zijn opvallend positief. De voorzitter van het Interstedelijk Studenten Overleg, Sebastiaan Hameleers, vergelijkt de bijsluiter met een verliefde blik in zijn ogen met de groene energielabels op wasmachines. Maar ja, de bijsluiter is in Zijlstra’s woorden ”zo’n exercitie” dat studenten deze niet voor januari 2013 moeten verwachten. Tut tut, kan dat niet wat sneller? Jawel hoor. Lees maar.

1 Beste keus: studie tandheelkunde
Stel, je bent zo slim dat je zowel alfa, beta als gamma aankunt. Wat is dan de beste studiekeuze? Volgens het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA) van de Universiteit van Maastricht, dat maandag met zijn tweejaarlijkse arbeidsmarktonderzoek komt, is het duidelijk: tot 2016 ontstaan baankansen als mensen met pensioen gaan, niet omdat de werkgelegenheid groeit. Die zogenoemde ”vervangingsvraag” is het grootst in de zorg. Daar neemt het aantal banen zowel op (v)mbo-, hbo- als wo-niveau toe. Het hoogste startsalaris verdien je echter na een studie tandheelkunde (4.147 euro bruto per maand). Bovendien heb je dan maar liefst 93,1 procent kans op een baan, en 96,3 procent kans dat die baan ook nog eens op het juiste niveau is.

Studenten farmacie mogen zichzelf ook gelukkig prijzen. De kans op een baan op niveau is 100 procent en -eenmaal afgestudeerd- verdien je meteen meer dan 3.000 euro bruto per maand. De studie wordt aangeboden op de Rijksuniversiteit Groningen en de Universiteit Utrecht. Aangezien de laatste zowel door hoogleraren als de Times Higher Education World University Rankings het beste scoort, brengt de keuze Farmacie in Utrecht de minste risico’s met zich mee. Voor tandheelkunde kun je volgens de Keuzegids Universiteiten 2011 het beste naar de Radboud Universiteit in Nijmegen.

2 Ook prima!
Tot 2016 worden door het ROA meerdere ”knelpunten” verwacht. Zo wordt een tekort verwacht aan (mannelijke) leraren in het basisonderwijs, docenten exacte, medische en verzorgende vakken, landbouw, techniek, talen en letteren. Ook in de agrarische sector vallen gaten, omdat veel boeren de komende jaren met pensioen gaan.

Maar ja, je wilt natuurlijk ook een fors salaris. In de techniek zit je dan toch beter. Daar komt grote vraag naar technisch analisten en werktuig-, weg- en waterbouwkundigen. Nog specifieker: met de studies technische aardwetenschappen en maritieme techniek heb je weinig kans op een werkloos bestaan. Volgens gegevens van Studiekeuze123 heb je met beide studies honderd procent kans op een baan en iets meer dan 80 procent kans op een baan op het juiste niveau. Na een studie technische aardwetenschappen verdien je wel wat meer: 3.264 euro bruto per maand tegenover 2.900 euro. Beide opleidingen zijn alleen te volgen aan de TU Delft, dus daar kunnen geen foute keuzes worden gemaakt.

Hoewel niet alle lerarenopleidingen een garantie zijn voor succes, geldt dat wel voor de universitaire opleidingen docent exacte wetenschappen. Na deze opleiding heb je 96 procent kans op een baan, en begin je met 2.710 euro bruto per maand. Aan de universiteit Utrecht (volgens de Keuzegids Masters 2011) word je het beste opgeleid.

3 Opgepast!
Het klinkt logisch: kies een lekker brede studie als economie, want dat kun je in heel Nederland studeren. En welk bedrijf wil nou geen econoom?

Helaas, het is een onjuiste gedachte. Volgens het ROA worden er de komende jaren juist weinig baanopeningen verwacht voor hbo economie en w.o. economie en recht. Op het hbo zijn het vooral de studies accountancy en bedrijfseconomie waarin minder werk wordt verwacht. Ook daalt de vraag naar boekhouders en verzekeringsagenten.

Fiscale economie is wel nog een goede optie. Op dit moment heb je volgens Studiekeuze123 89,5 procent kans op een baan en verdien je 2.985 euro bruto per maand. Deze studie is onder meer te volgen in Groningen, Maastricht, Amsterdam, Rotterdam en Tilburg. Aangezien de Universiteit van Amsterdam volgens de Times Higher Education ranglijst het beste scoort, loop je daar de minste kans op nare bijwerkingen.

Eenzelfde gevaar lopen studenten die kiezen voor communicatie. Vooral hbo-studenten communicatie lopen het risico op een werkloos bestaan óf een baan te moeten accepteren die helemaal niets met communicatie te maken heeft. Gevaar loop je helemaal als je deze studie op Inholland of op de Hogeschool van Amsterdam volgt. De diploma’s zullen de komende jaren nog wel besmeurd zijn door de fraudeschandalen.

4 Doe het niet!
Of je nu studeert in Tilburg, Utrecht, Leeuwarden of Leiden, als een baan waarvoor jij wordt opgeleid niet meer bestaat, ben je nergens. Dit najaar kwamen de ongeveer 850 studenten omgangskunde er achter dat zij na hun afstuderen niet in meer dan tien vakken les kunnen geven, zoals hen was voorgehouden. Wel zouden ze aan de slag kunnen als leraar omgangskunde, als dat op middelbare scholen op het rooster stond. Maar ook dat was niet het geval, geen enkele middelbare school biedt het vak namelijk aan. Staatssecretaris Zijlstra noemde het afgelopen donderdag, toen hij in gesprek ging met de studentenvakbonden, ”niet zo’n lekker verhaal”.

Ook afgestudeerden aan de zogenoemde ”groene opleidingen” krijgen het de komende jaren moeilijk. Zo voorspelt het ROA een negatieve vraag naar studenten voeding, natuur en milieu, ook studenten milieukunde en landbouw zijn bij dezen gewaarschuwd. Bovendien verwachten wij na het fraudeschandaal op hogeschool InHolland in combinatie met het vernietigende Inspectierapport van dit voorjaar, voor de opleidingen media en entertainment management, bedrijfseconomie, commerciële economie en vrijetijdsmanagement, ook niet veel positiefs in de studiebijsluiter. Deze bijsluiter zegt: doe het niet! Verzin een andere studie, nu het nog kan.

Bron:
De Pers

Veel professies veranderen aan de lopende band. In je vak bezig blijven – zeker als zelfstandige – betekent dus die veranderingen bijbenen en meer dan dat.

Hoeveel professionals zijn vooral met het hier en nu bezig (de omzet van volgende maand), maar niet echt met de toekomst (de omzet van volgend jaar en verder). Wat kenmerkt de succesvolle blijvers in het vak?

Ik kom al zo’n 50 jaar bij tandartsen, slecht gebit dus veel gedoe daarmee. De tandartsprofessie is ogenschijnlijk een stabiel vak, waarin niet te veel gebeurt. Beetje boren, gaatje vullen, af en toe wat schoonmaken en een enkele keer een kies trekken.

Schijn
Maar schijn bedriegt. Zelfs deze opsomming is in de loop van de jaren onderuit gegaan. Het schoonmaken gebeurt nu door de mondhygiëniste, een eigenstandige professie met alles erop en eraan. Trekken doen veel tandartsen ook al niet meer, als het even lastig is dan is de kaakchirurg aan zet.
En dan zijn er daarnaast nog veel meer afsplitsingen en verbijzonderingen ontstaan. Wortelbehandelingen? Dan gaat u naar de endodontoloog. Uw gebit bijstellen: naar de orthodontist. De tandtechnicus neemt heel veel kunstwerken voor zijn rekening. Ik ben geen expert in dit vakgbied, maar dat is wat ik zo waarneem.

Ontwikkeling
Met ander woorden: als je als tandarts 50 jaar geleden begon, dan zou je de praktijk van nu niet meer herkennen en er ook niet meer in kunnen functioneren. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de enorme materiaal- en techniekontwikkeling die dit vak zo kenmerkt.
Is de tandarts-professie hierin uniek? Ik denk van niet. Heel veel beroepen veranderen en ontwikkelen continue.
De goede beroepsbeoefenaren zijn derhalve ook continue met vernieuwing bezig, in hun vak maar ook als ondernemer. Het is positie bepalen, blijf ik een generalist of specialiseer ik me?
Het betekent je afvragen of je specialismen in je “groep” wilt houden en dus aan een firma met verschillende gezichten bouwt. Het is jezelf weer in de wind zetten door opnieuw iets aan te leren. Niet voor niets stellen veel professies als eerste eis dat men in een systeem van permanente educatie zit.

Instelling
Dit alles vraagt een bepaalde mentale instelling. Want kwaliteit is ook iets specifieks heel goed kunnen. En daar wordt vaak veel geld mee verdiend. De valkuil van zo’n goede superspecialist is dat hij verstart in zijn excellentie en niet de flexibiliteit heeft om zich – op tijd – met innovatie in zijn veld bezig te houden.

Dus: in je professie bezig blijven betekent mentaal soepel blijven, bewust op zoek gaan naar veranderingen en vernieuwingen, echt stappen durven te nemen, niet alleen maar met zekerheden werken.
Mijn ervaring is dat omgevingsverandering daarin heel belangrijk is. Zoek het eens in een ander soort werk, ander collega’s, een ander bureau. Varieer in je vak en probeer jezelf uit.

Bedrijf weer eens een wat simpeler handwerk (normaal door jongeren gedaan), vooral om een nieuwe impuls te krijgen. Kortom zie je zelf als een instrument dat af en toe in de revisie moet om er dan weer geheel fris tegen aan te kunnen.

Door: Rob Wagenaar, organisatieadviseur
Bron: NUzakelijk

Tussen 2007 en 2010 is het aandeel werknemers met burn-outklachten toegenomen. Hoogopgeleiden voelen zich iets vaker opgebrand dan lager opgeleiden. Jongeren hebben er relatief weinig last van. Het onderwijs is de bedrijfstak waar burn-outklachten het meest voorkomen.

Ruim 1 op 8 werknemers met burn-outklachten
Het percentage werknemers met burn-outklachten is de laatste jaren toegenomen. In 2010 kampte 13 procent van de werknemers met een burn-out, in 2007 was dat nog 11 procent.

Hoogopgeleide werknemers
Van de hoogopgeleide werknemers, die vaak ook een hoog beroepsniveau hebben, voelde bijna 15 procent zich opgebrand. Van de laagopgeleiden was dat ruim 13 procent. Werknemers met een middelbare opleiding hadden met 12 procent het minst last van burn-out klachten. Jonge werknemers hebben minder vaak een burn-out dan oudere werknemers. Van alle 15- tot 25-jarigen had een op de tien te maken met burn-out klachten. Bij de 25-plussers ging het om ruim een op de zeven werknemers.

Meeste burn-outs in onderwijs
Ook tussen bedrijfstakken bestaan verschillen in de mate waarin werknemers met burn-out kampen. De onderwijssector is koploper voor wat betreft het percentage medewerkers met een burn-out, op de voet gevolgd door de industrie.

Bron:
CBS

U bent door de sollicitatierondes heen en hebt de baan gekregen. De verleiding is groot om meteen uw arbeidscontract te tekenen. Toch is dat niet verstandig. Een arbeidscontract bestaat uit afspraken met je werkgever, en het is niet de bedoeling daar later op terug te komen. Neem daarom je contact eerst mee naar huis om rustig door te nemen. Of overleg met mensen die er verstand van hebben.

Onderhandeltips

 

• Bepaal wat u precies wilt bereiken. Bedenk hoeveel meer salaris u wilt hebben. Of hoeveel extra verlofdagen. Dit om te voorkomen dat u straks zit te stotteren en elk willekeurig voorstel aanneemt.
• Zoek uit wat u waard bent. Wat heeft u voor diploma’s, werkervaring, en waardevolle eigenschappen en waarom zou uw werkgever u niet kunnen missen?
• Loop zoveel mogelijk scenario’s door: “als hij dit zegt, doe ik dat”. Meestal begint zo’n gesprek informeel: “hoe gaat het ermee”, “mooi weer vandaag”. Daarna komt u bij het formele gedeelte en doet uw voorstel. Uw onderhandelaar hoeft niet per se met ja of nee te antwoorden. Hij kan ook een ander voorstel geven. U wilt bijvoorbeeld meer vrije dagen, waarop hij voorstelt dat u dan meer avond- of weekenddiensten moet draaien.
• Bepaal vooraf uw grenzen: aan welke onderdelen in uw contract mag nog getornd worden en welke onderdelen zijn onbespreekbaar (tot hier en niet verder)?
• Blijf altijd vriendelijk tijdens de onderhandelingen. Uw werkgever is iemand waarmee u een relatie gaat opbouwen. Daar moet u aan het einde van het gesprek nog mee door een deur kunnen.
• Als uw onderhandelingen mislukt zijn, treur dan niet. Onderhandelen is niet gemakkelijk en u heeft het in elk geval geprobeerd.

Op welke momenten gaat u onderhandelen?

 

• Bij een nieuwe baan
• Als u een nieuwe functie krijgt aangeboden
• Als u extra taken krijgt
• Tijdens een functioneringsgesprek
• Als uw collega’s een betere beloning krijgen

Bron:
Nursing

59 procent van de medewerkers ziet er tegenop om na de vakantie weer aan de slag te gaan.

Een kwart (25 procent) van de werknemers heeft hierdoor zelfs moeite om van de vakantie genieten. Dit blijkt uit een opiniepeiling op Monsterboard.nl onder 451 bezoekers.

Ruim een derde (34 procent) van de vakantiegangers zegt er tegenop te zien om weer aan het werk te gaan, maar geeft aan wel te kunnen genieten van de vakantie.

Werkstress
Een kwart van de respondenten zegt tijdens de vakantie geen last te hebben van werkstress. Voor hen is het geen probleem om tijdens de vakantie het werk los te laten. Voor 7 procent draagt het vooruitzicht om na de vakantie weer aan de slag te gaan juist bij aan het vakantieplezier. Eén op de tien werknemers (10 procent) zegt tijdens de vakantie af en toe door te werken.

Bron:
NU

In de Belgische grensstreek met Nederland dreigt een tekort aan tandartsen. Dat komt doordat Vlaamse tandartsen steeds meer uitwijken naar Nederland. Ze kunnen daar kortere werktijden maken en krijgen beter betaald.

Een woordvoerder van het het Vlaamse Verbond van Tandartsen heeft dat vandaag gezegd in de Gazet van Antwerpen. Vooral in de Kempen en Belgisch Limburg is volgens hem sprake van een probleem. Hij dringt aan op overheidsmaatregelen om het tekort op te vangen.

Bron:
ANP, AD

In antwoord op de vergrijzing in bedrijven, hebben FNV Bondgenoten en werkgeversvereniging AWVN een werktijdregeling bedacht voor 55-plus werknemers. Uitgangspunt is dat drie oudere werknemers het werk van twee fulltime functieplaatsen doen. Ze werken dan ieder tweederde van hun arbeidstijd tegen 85 procent van hun oude salaris.

Langer gezond aan het werk
Door invoering van de triobaanregeling kunnen ouderen langer gezond aan het werk gehouden worden. Met name in bedrijven waar veel werknemers al vele jaren in onregelmatige en/of nachtarbeid werken en het bedrijf vaak niet de mogelijkheid heeft om voor deze oudere medewerkers vrijstelling van nachtarbeid te regelen.

Ouderenregelingen
FNV Bondgenoten-voorzitter Henk van der Kolk is blij met het idee: “Deze regeling laat zien dat de bestaande ouderenregelingen creatief ingezet kunnen worden en zowel voor werknemers als werkgevers voordelen biedt. We willen duurzame arbeidsverhoudingen. Deze regeling is daar een prachtig voorbeeld van.”

Bron:
HRpraktijk

We gaan straks allemaal langer doorwerken. Tot welke leeftijd en met welke werktijden blijft het werk plezierig en verantwoord? Een artikel uit het Belgische Nieuwsblad over een actieve 73-jarige tandarts.

73 jaar is hij, maar nog altijd is Bernard actief als tandarts. Hyperactief, zelfs: zijn eerste patiënt komt om 5 uur ‘sochtends, de laatste afspraak ligt rond 21.30 uur. Elke dag. Aan stoppen denkt hij nog niet. Integendeel: hij kocht twee jaar geleden nog splinternieuw materiaal. ‘Ik heb het beroep zien veranderen. Het gebeurt nu dat ik een week geen tand moet trekken.’
Op de vloer van de tandartspraktijk geen kille tegels of laminaat, maar stevig vasttapijt in een vaalgrijze kleur. Ook op de muren. De geur van oude meubelen verdrijft de typische tandartsengeur van ontsmettingsmiddel. Tegen de ene wand een kast met oude encyclopedieën en atlassen, aan de overkant een tv ‘om de patiënten af te leiden als ze zenuwachtig zijn’. Her en der staan allerlei prullaria als stille getuigen van de decennia dat Bernard er al als tandarts werkt.

Alleen het materiaal, dat is nieuw. ‘Twee jaar geleden aangekocht en voor de belastingen op tien jaar afgeschreven, dus ik moet nog minstens acht jaar werken’, grapt Bernard. Veel kans dat hij de oudste tandarts van het land is. En anders is hij wel de actiefste van zijn generatie. De man zou al jaren met pensioen kunnen zijn.

Gewetensonderzoek
‘Ik doe soms ’s avonds een gewetensonderzoek. Of ik door de vermoeidheid geen foutjes heb gemaakt, of ik hier en daar niets had kunnen verbeteren. Maar waarom zou ik met pensioen gaan? Ik kan iets kopen in Tenerife en een mooi bruin kleurtje krijgen, maar dat zou ik snel moe worden. Ik ben vergroeid met mijn personeel. En met mijn patiënten. Want waar moeten die dan naartoe? Ik kan toch moeilijk tegen zo’n madammeke zeggen dat ze maar op zoek moet gaan naar een andere tandarts?’

Druk, druk, druk
Mijn menskes, noemt hij zijn patiënten. ‘Ik beleef veel plezier aan mijn mensen. Er zijn er die al sinds het begin bij mij komen. Ze vertellen me dan over hun overleden man, die ik ook nog gekend heb. Alles bij elkaar heb ik zo’n 300.000 consultaties gedaan. Mijn allereerste patiënte, Pascale, is onlangs overleden. Ze was zwanger van haar eerste kind toen ze hier over voor het eerst kwam. Nu zijn de achterkleinkinderen patiënten van mij.’

Dagindeling
Maar Bernard heeft niet alleen oude patiënten: hij zit met een bloeiende praktijk. Hij bladert door zijn map en toont naar een reeks mappen uit zijn archief. Elke pagina staat vol met afspraken. De eerste om 5 uur ’s morgens, de laatste om 21.30 uur. ‘Ik sta op om 4 uur en kom dan even controleren of alles nog werkt’, zegt de tandarts. ‘Dan kruip ik terug in mijn bed tot 5 uur. ’s Ochtends zijn er zes patiënten, om 7.30 uur plan ik een patiënt met een moeilijk probleem, dat wat langer kan duren.’

In de voormiddag neemt Bernard vrij. ‘Ik eet mijn boterhammen, lees mijn krant en kruip weer in mijn bed. Eigenlijk leef ik twee keer per dag.’ Nadien werkt hij onafgebroken door tussen 12.30 en 22 uur. ‘Als ik terug naar boven ga, eet ik en drink ik een glaasje wijn of een Duveltje. Als ik wat in de wind ben, gaat het slapen gemakkelijk.’ (lacht)

‘Als ik vertraging oploop, wordt het natuurlijk nog later. Het gebeurt vaak dat een patiënt op de stoel zegt van snel nog even dit en daar heb ik ook nog iets. Als je daarin meegaat, moet de volgende patiënt wachten. En omdat die heeft moeten wachten, vindt die ook dat hij meer tijd moet krijgen. Na vijftig jaar ken ik de trucjes van de patiënten wel. Ik vraag de laatsten altijd om een krantje mee te brengen. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik goeiemorgen tegen hen kan zeggen. Maar zelfs als ik tot na middernacht doorwerk, moet ik er de volgende ochtend alweer vroeg uit.’

En dat op zijn 73ste. ‘Je denkt toch niet dat ik al vanaf het begin om 5 uur begon. Ik begon op een normaal uur, maar ik kon het niet volgen. Dus moest ik steeds vroeger beginnen om al mijn patiënten te kunnen zien. En nu is dat een ritme geworden.’

Bijscholen
‘Op conferenties voel ik soms een koude blik in mijn rug: Wat komt die oude mens hier nog doen. Maar zolang ik blijf werken, moet ik me bijscholen.’

Of het beroep niet veranderd is, in al die jaren? ‘Ik stond in het begin nog recht. Nu is het een zittend beroep geworden. Maar het waren niet de middeleeuwen: we moesten de patiënten niet zat voeren voor we een tand trokken, we konden toen ook al verdoven. (lacht) De boortechnieken zijn volkomen omgegooid, de zwarte amalgaamvullingen zijn uit de mode geraakt. Het is ook veel meer conserverend geworden. Het gebeurt nu dat ik een week geen tand moet trekken. En ik heb bij kinderen nog tanden rechtgezet, nu is dat het werk van specialisten. Maar ook nu nog zie ik mensen met gaten in hun mond, waardoor ik mijn bedenkingen heb over de tandarts bij wie ze zijn geweest. Maar het gaat me niet aan, iedereen moet voor zijn eigen drempel vegen.’

Vooral bruggen
‘Ik doe vooral bruggen, omdat ik veel oudere patiënten heb. Ze hebben een gehavend of ontbrekend gebit, maar ze komen naar mij omdat ze graag nog één keer een dikke biefstuk zouden eten. Mijn buren aan de andere kant zijn tandtechnici, die voor mij de bruggen maken. Daardoor is het goedkoper. Ik reken een bescheiden honorarium aan, want voor de centjes moet ik het al lang niet meer doen.’

Opvolgers
Nochtans heeft Bernard twee opvolgers: zijn zonen zijn allebei tandarts geworden en hebben een praktijk naast die van hun vader. ‘We doen elkaar geen concurrentie aan, hoor. Mijn zoon is mijn tandarts, en die van mijn broers en mijn zussen. Want mensen die te dicht bij je staan, verzorg je best niet zelf. Met vrienden, kennissen en rossen hebt ge miserie. Alles met ros haar, dan moet je opletten.’ (lacht)

Bernard neemt ons mee naar de praktijkruimte van zijn zoon. ‘Kijk: het is hypermodern. Mijn kabinet is een beetje oud, ik weet dat wel. Sommige mensen willen iets heel moderns bij de tandarts, met al die witte dingen. Ik hou het liever wat intiemer, met hier en daar een bloemstuk. Sommigen vinden dat gezellig, anderen niet.’

Om het verschil duidelijk te maken, wijst hij naar de affiche van een bikinimodel in de werkkamer van zijn zoon. ‘Zulke dingen ga ik niet in mijn praktijk hangen, hoor. Je ziet haar tanden niet.’ (lacht) Maar Bernard heeft niet te klagen over het vrouwelijk schoon in zijn praktijk. Eerst was zijn echtgenote zijn assistente, maar die geniet nu van haar pensioen. ‘Elke dag gaat ze uit eten, telkens met een andere vriendin. Allez, vriendin, dat hoop ik toch.’

Nu heeft hij een nieuwe assistente. ‘Een ex-airhostess. Een hele schone, ze heeft echt veel charme. Zij verzorgt het gepalaver met de patiënten, ik verzorg hun tanden. Vaak staat mijn handtekening ondersteboven op de doktersbriefjes, omdat ze het me snel onder de neus duwt.’

Bron:
Nieuwsblad.be