Chronische en pijnlijke TMD’s gekoppeld aan slechtere kwaliteit van leven
Temporomandibulaire aandoeningen kunnen (TMD’s) een impact hebben op de mondgezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (oral health related quality of life, OHRQoL) volgens een studie gepubliceerd in het Journal of the American Dental Association. Pijnlijke TMD’s waren geassocieerd met slechtere OHRQoL, chroniciteit beïnvloedde de score alleen bij pijnlijke aandoeningen.
Fysieke en psychosociale kwaliteit van leven
Eerder onderzoek heeft aangetoond dat pijn door TMD’s negatieve effecten op zowel de fysieke als psychosociale kwaliteit van leven kan hebben. Patiënten met chronische pijn hebben vaak psychische problemen, en psychische problemen kunnen de chronificatie van pijn beïnvloeden. Onderzoekers van het Centrum voor TMP en Orofaciale Pijn aan de Peking University School and Hospital of Stomatology in Beijing hebben nu de OHRQoL onderzocht van patiënten met acute en chronische TMD-subtypes.
830 patiënten
De onderzoekers nodigden 907 patiënten met TMD’s van hun ziekenhuis uit om deel te nemen aan de studie. Sommigen werden uitgesloten vanwege hun voorgeschiedenis van patiënten, waaronder een voorgeschiedenis van behandeling in de afgelopen maand en niet-medisch drugsmisbruik. Uiteindelijk deden 830 personen mee aan het onderzoek.
Oral Health Impact Profile
Patiënten werden geclassificeerd op basis van de duur en ernst van hun TMD-symptomen. Onderzoekers gebruikten het Oral Health Impact Profile (OHIP) om hun mondgezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven te beoordelen, waaronder ongemak, fysieke handicap en sociale handicap. Ook werd er rekening gehouden met het geslacht en de leeftijd van de patiënten.
Hogere OHIP-scores bij chronische, pijnlijke TMD’s
Patiënten met chronische TMD’s die langer dan drie maanden aanhielden hadden hogere OHIP-scores dan patiënten met acute TMD’s die drie maanden of korten optraden. Een hogere score duidt op een slechtere kwaliteit van leven. Ook waren pijnlijke TMD’s geassocieerd met een significant slechtere OHRQoL dan niet-pijnlijke TMD’s.
Voor de domeinen fysieke pijn, psychische handicap, sociale handicap en handicap vonden de auteurs een verband tussen TMD-chroniciteit en subtypes. Bij de domeinen functionele beperking, psychisch ongemak en fysieke handicap werd er geen significante correlatie gevonden.
Chroniciteit alleen invloed bij pijnlijke aandoeningen
Interessant is verder dat TMD-chroniciteit alleen de OHRQoL leek te beïnvloeden voor de pijnlijke TMD-aandoeningen, merkten de auteurs op. Ze waarschuwden echter dat een lage gevoeligheid kan leiden tot het niet diagnosticeren van patiënten en het aantal chronische patiënten kan vergroten. Andere orale aandoeningen kunnen ook een factor zijn in de relatie tussen TMD-duur en OHRQoL.
Longitudinale studies
Toekomstige studies zijn nodig om deze tekortkomingen aan te pakken, aldus de auteurs. Deze onderzoeken moeten longitudinaal zijn en rekening houden met orale aandoeningen, psychologische factoren, slaap en de pijn van een patiënt.
Vroege interventie belangrijk
“TMD-chroniciteit en subtypes beïnvloeden de impact van TMD’s op OHRQoL. Aangezien chronische pijnlijke TMD’s de kwaliteit van leven verminderen, is vroege biopsychosociale interventie van acute TMD-pijn belangrijk voor het minimaliseren van chronificatie en achteruitgang van OHRQoL”, schrijven de onderzoekers.