Rob Barnasconi: Tandartsen drijven prijs niet op
Het experiment met vrije tandartsprijzen zal niet leiden tot enorme prijsstijgingen. Dat zegt Rob Barnasconi, voorzitter van de Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde. Een tandarts ziet een patiënt gemiddeld 2,7 keer per jaar.
Die relatie gaat hij niet in gevaar brengen door te hoge prijzen in rekening te brengen. De eerste ontwikkelingen wijzen weliswaar op enorme prijsvariaties, maar Barnasconi verwacht dat die op termijn gelijk worden getrokken. Prijsstunten moet kunnen. Dat zorgt voor meer variatie en dat is net de bedoeling. Bang voor een prijsopdrijvend effect onder tandartsen die geen patiënten meer aannemen, is de NMT-voorzitter niet. Er is geen tekort aan tandartsen, in geen enkele regio. Er is meer aanbod dan vraag, ook omdat buitenlandse tandartsen zich hier graag vestigen.
Vrije prijzen
Op 1 januari 2012 gaan vrije prijzen in voor tandarts, mondhygiënist, tandprotheticus en orthodontist. Het experiment duurt drie jaar. De mondzorgprofessionals moeten in de aanloop naar volgend jaar nog wel wat werk verrichten. Ieder voor zich moet het huidige aantal van ruim vierhonderd verrichtingen ombouwen naar in totaal 180 behandelingen die op een door de NZa opgestelde prestatielijst staan. Maatschappen mogen één prijs rekenen, zolang ze één onderneming vormen. Groepspraktijken mogen dat ook, zolang ze minder dan tien procent van de markt innemen. Elke tandarts en groepspraktijk zal de prijzen inzichtelijk moeten maken, zowel in de praktijk als op een website.
Eenheidsworst
Barnasconi: Het aanbod van tandartsen is op dit moment eenheidsworst. Er is geen ruimte voor preventie, innovatie of zorgzwaarte. Ook voor een extra tijdinvestering is geen compensatie. Door de vrije prijzen ontstaat meer differentiatie en tandartsen kunnen zich gaan specialiseren, zegt Barnasconi. Het klopt helemaal. Het gaat om u als consument en mij als tandarts. Als ik mijn prijs goed kan uitleggen dan komen wij daar samen uit. Zo niet, dan gaat u naar een ander. Bovendien passen vrije prijzen helemaal bij de mondzorg, die voor tachtig procent door de consument wordt betaald. Het kan eigenlijk niet dat een sector met zo veel private financiering door de overheid is gereguleerd.
Vrijstelling basispakket
Twintig procent van de zorg valt binnen de basisverzekering, onder meer zorg voor jongeren onder de 18 en behandelingen aan kwetsbare groepen als gehandicapten. De NMT had liever gehad dat de zorg in het basispakket zou zijn vrijgesteld van het experiment, omdat er druk op de kwetsbare groepen zou kunnen ontstaan. Het experiment is mislukt als zou blijken dat de kosten per hoofd van de bevolking zonder duidelijk verhaal te veel stijgen. Dat zou de toegankelijkheid in gevaar brengen. Barnasconi gaat ervan uit dat het experiment slaagt: Ik spreek onze leden erop aan: het is vrijheid met maatschappelijke verantwoordelijkheid.
Bron:
Zorgvisie
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!