Interview: Het geven van poetslessen aan asielzoekers

Mondhygiëniste Naomi Adler heeft poetslessen gegeven aan asielzoekers naar aanleiding van de projectweek over persoonlijke verzorging van School 23 in Eindhoven. In het volgend interview vertelt zij over haar ervaringen en hoe zij zon les heeft aangepakt.

Hoe kwam u op het idee om poetsles aan asielzoekers te gaan geven?
De Nederlandse Vereniging van Mondhygiënisten hadden een verzoek ingediend bij alle collegas in de regio of wij op een school voorlichting wilden geven over mondverzorging aan asielzoekers. Uiteindelijk zijn maar heel weinig mensen op dit verzoek ingegaan, wat mij eerlijk gezegd verbaasde.

Gaf u zowel les aan kinderen als volwassenen?
In mijn groep zaten 18 asielzoekers tussen de 18 en 26 jaar oud. Sommigen waren pas vier weken in Nederland, en sommigen al ruim vier maanden. De poetslessen werden gegeven in het kader van een projectweek over persoonlijke verzorging om de jongeren helpen voor te bereiden op een baan.

Hoe verliep de communicatie?
De studenten kwamen echt overal vandaan: Syrië, Afghanistan, Eritrea, Polen en Bulgarije. Omdat zij vrijwel geen Nederlands of Engels spraken, moest ik improviseren. Uiteindelijk werd het een combinatie van Engels en Nederlands en veel uitbeelden.

Hoe pakte u de les aan?
De focus van de les lag op het leren van vaardigheden voor goede gebitsverzorging. Voor de les had ik een PowerPoint gemaakt met illustratieve dias. Eerst vertelde ik waarom een gezond gebit belangrijk is, en over het ontstaan van tandplak en tandvleesontstekingen. Daarna heeft iedereen een plaktest mogen doen en mochten zij vervolgens hun tanden gaan poetsen voor de spiegel waar bij velen ook het tandvlees ging bloeden. Zo werden zij zich ook meer bewust van het belang van goede gebitsverzorging. In totaal duurde een les anderhalf uur, dus we hadden ook tijd om te praten over kiespijn en tanden trekken.

Heeft u ook een gebitscheck gedaan?
Tijdens het aanbrengen van de kleurstof voor de plaktest, heb ik een beetje naar het gebit kunnen kijken. Eerlijk gezegd viel het niet tegen. We moeten dan ook niet vergeten dat sommigen eerst in een normale maatschappij hebben geleefd, tot een aantal jaar geleden.

Hoe waren de reacties?
De reacties waren heel positief en leuk. Binnenkort gaan wij de lessen evalueren en hoor ik hoe het bij anderen is gegaan. In maart zal ik weer poetsles aan asielzoekers gaan geven op deze school.

Heeft u nog tips voor uw collegas?
Durf uit je comfort-zone te komen! Het improviseren is een uitdaging, maar het is een leuke en bijzondere ervaring. Uiteindelijk leer je ook veel over jezelf. Probeer daarnaast in de lessen voornamelijk te focussen op de basiszorg, want deze mensen hebben al zoveel aan hun hoofd. En probeer te begrijpen waar deze mensen vandaan komen. Je hoort veel in de media, maar om zelf mee te maken wat het met je doet. Ik ben blij dat ik als mondhygiënist op deze manier iets voor hen kan betekenen.