De nieuwe ISSO-publiatie 84 geeft voorschriften bij het ontwerpen van elektrische installaties voor wijkgebonden medische behandelruimten.

Grotere locaties
De medische zorg is een zeer dynamische sector. Vroeger kenden we voornamelijk tandartspraktijken van beperkte omvang en grootte. De laatste jaren zien we steeds meer dat niet alleen steeds meer zorg gerelateerde diensten richting de wijken verschuiven, maar ook dat deze locaties steeds groter en complexer worden. Er ontstaan, naast de beperkte behandelcentra, ook steeds meer grotere zogenaamde “wijkgebonden medische behandelcentra”, waarin ook tandheelkundige zorg is ondergebracht.

De basis van de elektrische installatie voor zowel deze beperkte als de grotere wijkgebonden behandelcentra is de vernieuwde NEN Norm 1010:2007, die een aanmerkelijke verzwaring betekende ten opzichte van de oude Norm NEN 3134, die voor deze centra tot voor kort van toepassing was. Zo moest er volgens de NEN 1010:2007  bijvoorbeeld noodverlichting komen, moesten tandheelkundige operatielampen voorzien worden van een accusysteem en iedere praktijk voorzien worden van een noodaggregaat. Eisen die qua kosten per locatie in de vele duizenden euro’s zouden gaan lopen.

Lichtere klasse
Vertegenwoordigers van de Nederlandse Vereniging van Groothandelaren in de Tandheelkundige branche (VGT), de Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde (NMT) en de Nederlandse Vereniging van Mondhygiënisten (NVM) hebben zich ingespannen om de elektrische installaties voor de ‘wijkgebonden medische behandelruimten’ in een lichtere klasse ingedeeld te krijgen en dat is na veel gesprekken uiteindelijk gelukt. Met als resultaat de ISSO-publicatie 84 ‘Elektrische installaties in wijkgebonden medische behandelcentra’. Installateurs van elektrische installaties kunnen met het ontwerpen van elektrische installaties voor wijkgebonden medische behandelruimten vanaf nu de voorschriften en aanbevelingen van deze nieuwe ISSO-publicatie 84 hanteren.

Doelgroep ISSO-publicatie

• Praktijkhouders van tandheelkundige inrichtingen, vanwege hun eindverantwoordelijkheid
• Leden van de installatiebranche,vanuit hun adviesfunctie en hoedanigheid als uitvoerder
• Adviesbureaus en brancheorganisaties van de diverse praktijkhouders, vanuit hun functie als adviseur en begeleider van leden

Veiligheid
ISSO wil met deze publicatie een bijdrage leveren aan het veilig uitvoeren van elektrotechnische installaties door de installatiebranche. De publicatie beoogt een heldere en praktische uitleg te geven van de aspecten die daarbij komen kijken als het gaat om medisch gebruikte ruimten in bestaande en nieuwe gebouwen.

ISSO-publicatie
Deze ISSO-publicatie is een echt ‘doe-boek’. Het betekent dat de installateur snel en adequaat toegang krijgt tot de relevante informatie zonder de uiteindelijke eindverantwoordelijkheid van de opdrachtgever uit het oog te verliezen.

De kostprijs van deze ISSO-publicatie 84 is €70,00 (excl. btw) en is te bestellen via de ISSO-winkel op www.isso.nl of via een email aan de VGT

Bron:
VGT

Elke Sleurs (N-VA) heeft in de Senaat een wetsvoorstel ingediend dat de bestaande wetgeving over het verbod op reclame voor tandzorgen regelt, actualiseert en aanscherpt. “De laatste tijd worden er steeds meer rechtszaken opgestart tegen niet-tandartsen én tandartsen in het kader van reclame voor tandzorgen, maar veelal zonder resultaat”, zegt Sleurs.

Verbod voor reclame esthetische ingrepen
De beroepsorganisaties van tandartsen zijn vragende partij om de misbruiken – vooral met reclame voor esthetische ingrepen – aan te pakken. Zowel tandartsen als niet-tandartsen prijzen steeds vaker esthetische tandverzorging aan en maken daar ook actief reclame voor, wat in principe verboden is. “Vooral reclame voor het bleachen van tanden is erg in trek, veelal zonder vermelding van de nodige informatie over risico’s, behandeling, enz.”, stelt Elke Sleurs. Het wetsvoorstel voert een expliciet verbod op reclame voor esthetische ingrepen in. Net zoals bij esthetische chirurgie is enkel persoonlijke info toegelaten zoals naam, voornaam, beroepstitel, consultatie-uren en -dagen. Ook nieuwe media en reality-TV wordt in het voorstel behandeld. “Het is belangrijk dat de patiënt goed wordt ingelicht over de tandheelkundige ingreep die zal gebeuren, zeker als het een esthetische ingreep betreft die niet altijd een medische noodzaak inhoudt. De informatie mag niet misleidend of vergelijkend zijn en mag evenmin financiële argumenten aanwenden”, zegt Sleurs. “Het welzijn van de patiënt moet voorop staan bij dergelijke ingrepen”, vindt ze. Voorts worden de straffen zwaarder en riskeert de overtreder het vonnis in kranten te moeten publiceren.

Bron:
Knack.be

Minister Opstelten van Veiligheid en Justitie heeft besloten niet verder te gaan met de regeling voor personenvennootschappen. Dat schrijft hij in een brief aan de Eerste Kamer. Tot op heden blijkt er voor de voorstellen weinig steun te zijn van de beoogde gebruikers, met name ondernemers in het midden- en kleinbedrijf. De behoefte aan nieuwe personenvennootschappen is gering en de hiermee verbonden kosten worden gevreesd. VNO-NCW en MKB-Nederland hebben dit recent nog eens bevestigd.

Intrekken wetsvoorstellen
Volgens Opstelten is het doel van wetgeving op het terrein van vennootschapsrecht ondernemers een juridische infrastructuur te bieden waardoor zij in staat zijn hun activiteiten te ontplooien en de bij de vennootschap betrokken partijen voldoende bescherming tegen misbruik te bieden. Beide doelstellingen moeten in balans zijn, aldus de minister.
Opstelten concludeert letterlijk: ‘Ik ben tot de conclusie gekomen dat de primaire doelstelling van de wetgeving – het faciliteren van ondernemers – in beide wetsvoorstellen onvoldoende tot zijn recht komt. Daarom ben ik voornemens op korte termijn de procedure voor intrekking van de wetsvoorstellen in gang te zetten. Gelijktijdige behandeling met de wetvoorstellen inzake de vereenvoudiging en flexibilisering van het bv-recht is niet meer aan de orde.’

Dit betekent dat de huidige vormen van personenvennootschappen VOF, CV en maatschap behouden blijven.

Verplichte inschrijving Kamer van Koophandel ongewijzigd
Wat betreft de verplichte inschrijving in de Kamer van Koophandel wijzigt zich dus vooralsnog niets: Besloten Vennootschappen en Vennoten Onder Firma moeten in de kamer van Koophandel geregistreerd worden. Eenmanszaken en Maatschappen kunnen in de Kamer van Koophandel geregistreerd worden.

Bron:
Weekbulletin VNO-NCW
VGT

De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) heeft de regels vastgesteld die per 1 januari 2012 gelden voor het experiment met vrije tarieven in de mondzorg. In de regels staan afspraken over transparantie en prestaties. In het experiment mogen tandartsen zelf de prijs vaststellen voor de zorg die zij leveren.

Standaard prijslijst
Als er straks vrije prijzen zijn, is het belangrijk dat iedereen in de tandartsstoel weet wat hij of zij krijgt voor welke prijs en dit ook kan controleren. In de regeling mondzorg die nu is vastgesteld staan verschillende afspraken over hoe tandartsen, orthodontisten, mondhygiënisten en tandprothetici hun patiënten moeten voorlichten over de inhoud of prijs van een behandeling. Zo hoort er straks in hun praktijk een standaardprijslijst te hangen en brengen zorgverleners bij behandelingen boven de € 150 offerte uit.

Eenduidige praktijkinformatie
Veldpartijen werken daarnaast nog aan eenduidige praktijkinformatie, zoals gegevens over wie er in de praktijk werkt. Deze maatregelen bij elkaar maken het voor consumenten mogelijk de prijs tussen tandartsen onderling te vergelijken en te kiezen voor de beste prijs-kwaliteitsverhouding.

Lijst nieuwe prestaties
Gelijktijdig met de regeling mondzorg is de lijst met nieuwe prestaties definitief vastgesteld. In juli 2011 werd de conceptlijst al bekend gemaakt, zodat de marktpartijen alvast met de voorbereidingen konden beginnen. Nu de minister heeft besloten dat er vrije prijzen komen, zijn de prestaties definitief vastgesteld. In de prestatielijst staat in heldere taal wat de behandeling precies inhoudt. Met de nieuwe prestatielijst is er meer ruimte gekomen voor diagnostiek, preventie en innovatie.

Monitoren
De minister heeft de NZa gevraagd de ontwikkelingen op de markt tijdens het drie jaar durende experiment te monitoren. Vanaf volgend jaar bekijkt de NZa onder andere of het aanbod van mondzorg goed verspreid is over het hele land en of er meer afspraken worden gemaakt tussen zorgverleners en zorgverzekeraars. Daarnaast wordt gekeken naar serviceverlening, de kwaliteit van de zorg, en of er meer wordt geïnnoveerd. Denk hierbij aan nieuwe behandelmethoden. De resultaten van de monitor koppelt de NZa terug aan de minister. Uiterlijk 1 juli 2014 besluit de minister of het experiment wordt verlengd.

De NZa blijft toezicht houden op de sector mondzorg. In 2012 verschuift daarbij de focus van het toezicht op tarieven naar het toezicht op transparantie.

Bron:
NZa

‘Zakelijk gaat het hartstikke goed met ons, maar privé wil jij een aantal dingen niet, dus het lijkt me beter dat ik ontslag voor je aanvraag’, aldus de tandarts tegen zijn assistente.

Werkgeverschap brengt macht met zich mee. Goed werkgeverschap brengt met zich mee dat deze macht, die juridisch gezien ‘gezagsverhouding’ wordt genoemd en één van de drie essentiële componenten van een arbeidsovereenkomst vormt, niet wordt misbruikt. Misbruik van deze macht kan zelfs tot strafvervolging leiden.

‘Wees lief anders…’
Een tandarts uit De Lier kon de verleiding niet weerstaan om van deze gezagsverhouding misbruik te maken. Een assistente die nog in haar proeftijd zat, kreeg van hem te horen dat ze maar moest oppassen want ze zat nog in haar proeftijd, en als zij privé niet met elkaar om konden gaan, dan zou hij de arbeidsovereenkomst tijdens de proeftijd opzeggen. Ook kreeg ze toegefluisterd dat als ze privé lief voor hem zou zijn, dan zorgde hij er ook voor dat ze mooie dingen kreeg. Terwijl de man dit zei, zoende hij haar op de mond en in haar nek, en pakte haar borsten en billen vast.

De vrouw deed aangifte en de tandarts werd vervolgd en veroordeeld voor – kort gezegd – ontucht en bedreiging. De ontucht had betrekking op de lichamelijke handelingen en de bedreiging op de chantage. De tandarts kreeg voor zijn onbetamelijk gedrag slechts een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van zes weken, met een proeftijd van twee jaar.

Eén getuigenverklaring is geen bewijs
De zaak was tot aan de Hoge Raad gekomen, omdat de tandarts niet alleen pleitte onschuldig te zijn, maar ook omdat zijn raadsman vond dat zijn cliënt niet op basis van één getuigenverklaring, namelijk die van het slachtoffer, kon worden veroordeeld. Voor een veroordeling moet er aan een zeker bewijsminimum zijn voldaan: een enkele getuigenverklaring is normaal gesproken onvoldoende.

Maar als de verklaring gedetailleerd genoeg is, wordt ondersteund door andere verklaringen ‘van horen zeggen’ en een enkel ander bewijsmiddel, dan kan een veroordeling volgen. En van die drie factoren was in deze zaak sprake, omdat naast consistente verklaringen van de vrouw zelf en verklaringen van de moeder en ex-vriend van de vrouw, er ook een belastend smsje van de tandarts was met een tekst die een werkgever niet betaamt.

Bron:
Jurofoon
 Hoge Raad, 25 januari 2011, LJN BO6753 (o.a.)

In januari 2011 zijn de richtlijnen voor reanimatie gewijzigd. Een overzicht van de wijzigingen én een stappenplan voor basale reanimatie.

In de nieuwe richtlijnen is gekozen voor de term “circulatiestilstand” in plaats van “hartstilstand”. Dit is een betere omschrijving van de gebeurtenis waarvoor reanimatie noodzakelijk is: hartstilstand leidt altijd tot circulatiestilstand. Niet elke circulatiestilstand hoeft op een hartstilstand te berusten, terwijl reanimatie toch noodzakelijk is.

Veranderingen in de richtlijnen van de basale reanimatie van volwassenen en het gebruik van de AED

• Bellen van het alarmnummer 112 gebeurt bij voorkeur met de mobiele telefoon.
• De nadruk ligt op borstcompressies van goede kwaliteit die minimaal worden onderbroken.
• Borstcompressies dienen tenminste 5 cm diep te zijn.
• De frequentie van de borstcompressies is tenminste 100/minuut.
• Gebruik van de AED is een integraal onderdeel van de basale reanimatie door leekhulpverleners.
• Doorgaan met borstcompressies tijdens het aanbrengen van de elektroden van de AED.
• Standaard AED’s mogen ook worden gebruikt voor het defibrilleren van baby’s en kinderen als er voor hen geen aangepaste AED voorhanden is.
• Een kleine aanpassing van de stabiele zijligging ter voorkoming van druk op de onderliggende arm.

Volgorde van handelen bij de basale reanimatie van volwassenen en het gebruik van de AED

1. Zorg ervoor dat het slachtoffer, de omstanders en uzelf veilig zijn.

2. Kijk of het slachtoffer reageert

Schud voorzichtig aan zijn schouders en vraag (luid): “Gaat het?”

3a.  Als het slachtoffer wel reageert

• Laat het slachtoffer in de houding waarin u hem aantreft, mits er verder geen gevaar dreigt
• Probeer te achterhalen wat er aan de hand is en zorg zo nodig voor hulp
• Controleer hem regelmatig

3b.  Als het slachtoffer niet reageert

• Roep om hulp
• Draai het slachtoffer op zijn rug en maak de luchtweg vrij met de hoofdkantel-kinlift methode:
  –– Plaats één hand op zijn voorhoofd en duw voorzichtig het hoofd achterover
  –– Maak vervolgens de ademweg vrij door twee vingertoppen onder de punt van de kin te plaatsen en deze omhoog te tillen

4. Houd de luchtweg open en kijk, luister en voel maximaal 10 seconden naar normale ademhaling

• Kijk of de borstkas omhoog komt
• Luister ter hoogte van mond en neus of u ademhaling hoort
• Voel met uw wang of er luchtstroom is
• Stel vast of de ademhaling normaal, niet normaal of afwezig isNB: Het kan voorkomen dat het slachtoffer in de eerste paar minuten na het ontstaan van de circulatiestilstand amper ademhaalt of af en toe een trage, happende adembeweging maakt: dit is de zogenaamde ‘agonale ademhaling’.
  Dit is geen normale ademhaling. Bij twijfel handelt u zoals bij niet-normale ademhaling.

5a. Als het slachtoffer wel normaal ademt

• Leg hem in de stabiele zijligging
• Laat bellen of bel zelf het alarmnummer 112 en vraag om een ambulance
• Controleer elke minuut of de ademhaling normaal blijft

5b. Als het slachtoffer niet ademt of niet normaal ademt, of u twijfelt

• Vraag een omstander een ambulance te bellen via 112 en vraag om een AED te brengen, indien beschikbaar
  Als u alleen bent, belt u zelf 112; gebruik bij voorkeur uw mobiele telefoon
• Alleen als een AED binnen uw bereik is, pakt u de AED. Laat het slachtoffer zo nodig even alleen.
• Start borstcompressies als volgt:
  – Kniel naast het slachtoffer ter hoogte van de bovenarm
  – Plaats de hiel van één hand op het midden van de borstkas
  – Plaats de hiel van uw andere hand bovenop de eerste
  – Haak de vingers van beide handen in elkaarZorg ervoor dat u geen directe druk uitoefent op de ribben, de onderste punt van het borstbeen of de bovenbuik;- Positioneer uzelf loodrecht op de borstkas, en duw deze met gestrekte armen tenminste 5 centimeter in, maar niet meer dan 6 centimeter

  – Laat na elke borstcompressie de borstkas geheel omhoog komen zonder het contact er mee te verliezen

  Herhaal de handeling met een frequentie van tenminste 100 per minuut; maar niet meer dan 120 per minuut.

  – Het indrukken en omhoog laten komen van de borstkas moet even lang duren.

6a. Combineer borstcompressies met mond-op-mondbeademingen

• Maak na 30 borstcompressies de luchtweg vrij met de hoofdkantel-kinlift methode
• Knijp de neus van het slachtoffer dicht met twee vingers van de hand die op zijn voorhoofd rust
• Houd de kin omhoog en zorg dat de mond iets open blijft
• Neem zelf een normale ademteug, plaats uw lippen om de mond van het slachtoffer en zorg voor een luchtdichte afsluiting
• Blaas rustig in gedurende 1 seconde als bij een normale ademhaling
  Als u ziet dat de borstkas omhoog komt, dan heeft u een effectieve beademing gegeven
• Haal uw mond van die van het slachtoffer en kijk of de borstkas weer naar beneden gaat
• Geef op dezelfde wijze de tweede beademing
• De twee beademingen mogen in totaal niet meer dan 5 seconden duren
• Plaats direct uw handen weer in het midden van de borstkas en geef 30 borstcompressies
• Ga door met borstcompressies en beademingen in de verhouding 30:2
• Onderbreek de reanimatie niet, behalve als het slachtoffer (goed) bij bewustzijn komt: hij beweegt, opent zijn ogen en begint normaal te ademenAls de borstkas niet omhoog komt bij een beademing
• Inspecteer de mond van het slachtoffer en verwijder zichtbare luchtwegbelemmering
• Beoordeel of u de hoofdkantel-kinlift methode goed uitvoert
• Geef niet meer dan 2 beademingen per keer en ga onmiddellijk door met 30 borstcompressies
• Als een tweede hulpverlener aanwezig is, wissel dan elke 2 minuten om vermoeidheid te voorkomen
• Onderbreek bij het wisselen de borstcompressies zo kort mogelijk

6b. Basale reanimatie zonder beademing
Als u geen beademingen kunt of wilt geven, geef dan alleen borstcompressies – continu – met een frequentie van tenminste 100 per minuut, maar niet meer dan 120 per minuut.

Waarom wordt ventilatie toch onderwezen? Als je het leert ben je niet verplicht het te doen.
Als je het niet leert ben je niet in staat om het te doen

7.  Zodra de AED er is

• Zet de AED aan: sommige AED’s starten automatisch na het openen van het deksel
• Bevestig de elektroden op de ontblote borstkas, terwijl de borstcompressies doorgaan (bij een tweede hulpverlener)
• Voer de gesproken/visuele opdrachten ogenblikkelijk uit
• Zorg ervoor dat niemand het slachtoffer aanraakt als de AED het hartritme analyseert

8a. De AED geeft wel een schokopdracht

• Zorg dat niemand het slachtoffer aanraakt
• Druk op de schokknop als de AED dit zegt, een volautomatische AED geeft de schok zelf
• Volg de gesproken/visuele opdrachten van de AED altijd direct op
• Start dus direct met borstcompressies

8b. De AED geeft geen schokopdracht
Volg de gesproken/visuele opdrachten van de AED direct op en start met borstcompressies.

9. Ga door met reanimatie totdat:

• Professionele zorgverleners de reanimatie overnemen of
• Het slachtoffer bij bewustzijn komt: hij beweegt, opent zijn ogen en begint normaal te ademen of
• Uitgeput bent

De veiligheid van de hulpverlener
De veiligheid van de hulpverlener en het slachtoffer staat voorop. Barrièremiddelen bij de mond-op-mondbeademing, zoals bepaalde filters of beschermende maskers met een éénrichtingsventiel, zijn in een laboratorium onderzocht. Deze barrièremiddelen kunnen de overdracht van bacteriën voorkómen. Er is (nog) geen onderzoek gedaan naar de effectiviteit van die barrièremiddelen in de praktijk.
Maar omdat het risico van ziekteoverdracht zeer laag is, lijkt het redelijk om te starten met beademing zonder barrièremiddel.

Het vaststellen van een circulatiestilstand
Het voelen naar pulsaties, zowel door leekhulpverleners als door professionele zorgverleners, is geen accurate wijze om de circulatiestilstand vast te stellen. De circulatiestilstand wordt uitsluitend vastgesteld aan de hand van twee criteria:

• Het slachtoffer reageert niet, èn
• Het slachtoffer ademt niet normaal of de ademhaling is afwezig.
  Meldkamercentralisten worden getraind om een protocol “vermoeden hartstilstand” te starten, op basis van bovengenoemde criteria.

De niet-reanimeren verklaring
Een niet-reanimerenverklaring kan door een persoon worden opgesteld en als deze aan een aantal eisen voldoet (handgeschreven, ondertekend, van een geboortedatum en van de datum van ondertekening voorzien) mag worden aangenomen dat deze de wens van de betrokkene weergeeft. De Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) verstrekt sinds najaar 2007 een niet-reanimerenpenning. Deze penning, gedragen aan een halskettinkje, is voorzien van een pasfoto, de naam, de geboortedatum en de handtekening van de eigenaar. Deze penning heeft dezelfde betekenis als een wilsverklaring op papier en dient gerespecteerd te worden.

Door:
Ellie Barends-Scholten, instructeur Eerste Hulp, instructeur Lotus, docent-Instructeur NODE,
E-mail: instructeur@eerstehulponderwijs.nl, eerstehulponderwijs.nl

Minister Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport informeert de Tweede Kamer over het besluit om de wettelijk verplichte verwijsrelatie voor paramedische beroepen te laten vervallen.

De brieftekst

7 december 2010

Geachte voorzitter,

Met deze brief informeer ik u over mijn besluit om de wettelijk verplichte verwijsrelatie voor paramedische beroepen te laten vervallen (directe toegang). In juli 2008 heeft het voorgaande kabinet u in de Doelstellingenbrief Eerstelijnszorg geïnformeerd over haar voornemen om de verplichte verwijsrelatie voor paramedische beroepen zoals neergelegd in de Wet beroepen in de individuele gezondheidszorg per 2011 te schrappen. Dat betekent dat burgers zonder verwijsbrief van de (huis)arts voor een consult of behandeling naar de betrokken paramedicus kunnen gaan.
Dit voornemen is in lijn met het bevorderen van de taakherschikking in de eerstelijnszorg, het gegeven dat de betrokken paramedische beroepsgroepen zich tot volwaardige professionals binnen hun vakgebied hebben ontwikkeld en de notie dat de burger steeds beter is geïnformeerd over het zorgaanbod en daarbinnen zelfstandig keuzen kan en wil maken. De maatregel sluit aan op de eerder ingevoerde directe toegang voor fysiotherapeuten, oefentherapeuten en mondhygiënisten.

De volgende beroepsgroepen komen in aanmerking voor de invoering van directe toegang: logopedisten, diëtisten, ergotherapeuten, orthoptisten, huidtherapeuten en podotherapeuten. Met al deze beroepsgroepen is vanuit mijn ministerie gesproken en is vastgesteld dat aan de randvoorwaarden voor de invoering van directe toegang is voldaan. Dat blijkt ondermeer uit het voorhanden zijn van protocollen voor de intake van patiënten, afspraken voor door, of terugverwijzing en specifiek op de directe toegang ontwikkelde (en gevolgde) opleidingsmodules. Deze laatste zijn er voornamelijk op gericht om een onderscheid te kunnen maken in het wel of niet bevoegd zijn om een gegeven aandoening of ziekte te mogen behandelen.

Voor de huidtherapeuten geldt dat mijn voorganger het invoeringstraject reeds heeft ingezet. Dat zal ertoe leiden dat deze beroepsgroep per 1 januari 2011 direct toegankelijk zal zijn. Voor de overige beroepsgroepen richt ik mij op een invoeringsdatum van 1 juni 2011. Ik vertrouw erop u voldoende te hebben geïnformeerd.

Hoogachtend,

de Minister van Volksgezondheid,
Welzijn en Sport,

mw. drs. E.I. Schippers

Bron:
Rijksoverheid