Dentofaciale kenmerken vaak de oorzaak van zelfbeschadiging bij schoolkinderen

Uiting van angst

Zelfbeschadiging is een groeiend probleem voor de volksgezondheid. Het is een uiting van angst die wordt gebruikt om te ontsnappen aan stress die verband houdt met trauma, angst, depressie en pesten. Voorbeelden van gedragingen zijn onder andere het slikken van pillen, het knippen van lichaamsdelen en het uittrekken van haar. Personen die zichzelf schade toebrengen, lopen een groter risico op middelenmisbruik en zelfmoord. Wereldwijd wordt de prevalentie van zelfbeschadiging bij tieners en jongvolwassenen geschat op 7,5% tot wel 46,5%.

Belangrijke rol

De mondgezondheid en tandheelkundige esthetiek spelen een belangrijke rol bij het uiterlijk van een persoon en het gevoel van eigenwaarde van een persoon. Degenen met malocclusies en andere tandheelkundige onvolkomenheden kunnen het doelwit zijn van pesterijen. Dit kan leiden tot een laag zelfbeeld en een slecht lichaamsbeeld.

Zelfbeschadiging onder schoolkinderen

Onderzoekers onder leiding van Dr. Hawazen Sonbol van Kingston Hospital en St. George’s Hospital en St. George’s Medical School in Londen bekeken de prevalentie van zelfbeschadiging onder schoolkinderen. Speciale aandacht ging uit naar de bijdrage aan zelfbeschadiging van dentofaciale verschijning en gepest worden vanwege dentofaciale verschijning.

Vragenlijsten over gedrag

Een representatieve steekproef van leerlingen met een leeftijd van 13 of 14 jaar van willekeurig geselecteerde scholen nam deel aan een cross-sectioneel onderzoek. Hierbij werden ze gevraagd om anonieme vragenlijsten over hun gedrag in te vullen die in de klas werden verspreid. In totaal deden 699 kinderen mee, waarvan 339 meisjes en 360 jongens.

Helft van zelfbeschadiging door dentofaciale kenmerken

188 van de deelnemers (27%) meldden zelfbeschadiging. Hiervan vertoonden bijna de helft (90 kinderen, 47,9%) dit gedrag vanwege dentofaciale kenmerken. Daarnaast werd de zelfbeschadiging bij 41 leerlingen veroorzaakt door pestgedrag gericht op hun tandheelkundige imperfecties.
De meest voorkomende gebitskenmerken die bijdroegen aan zelfbeschadiging en zelfverwonding als gevolg van pesten waren tandkleur en -vorm, afstand tussen tanden of ontbrekende tanden en prominente maxillaire voortanden, aldus het onderzoek.

Gedrag verminderen

Een beperking van het onderzoek is dat het een cross-sectionele studie is. Dit type onderzoek stond geen longitudinale beoordeling van de deelnemers toe met betrekking tot risicofactoren, schreven de auteurs. Toekomstige studies zouden klinische tandheelkundige studies moeten onderzoeken en meer gedetailleerde informatie over het type en de ernst van zelfbeschadiging moeten achterhalen. Ook is het interessant hoe een orthodontische behandeling dit gedrag kan verminderen.

Basisgegevens

“Deze studie toonde een relatief hoge ervaring van zelfbeschadiging gerapporteerd door adolescente schoolkinderen, waarbij velen zelfbeschadiging meldden als gevolg van hun dentofaciale verschijning en pesten vanwege dentofaciale kenmerken. De huidige studie biedt basisgegevens om de relatie tussen zelfbeschadiging en dentofaciale kenmerken beter te begrijpen”, schrijven de onderzoekers.
Bron:
American Journal of Orthodontics and Dentofacial Orthopedics