Is dit hoe de tandartspraktijk van komend decennium eruit ziet?

Als je naar de receptie loopt, zet je de computer voor het inchecken van patiënten aan, evenals alle andere computers op kantoor. De computers zijn echter klein genoeg om in de palm van je hand te passen. Tegenwoordig zijn de monitors veel groter dan de computers. Op dit moment zal een eigen besturingssysteem zoals Windows irrelevant zijn geworden en zullen uw computers hoogstwaarschijnlijk Android of een andere Linux draaien. Alles zit immers in de cloud.

De eerste patiënt komt binnen voor de dag. Hij of zij gaat naar de incheckcomputer en meldt zich aan (waarbij alles elektronisch gebeurt) terwijl de software voor patiëntbeheer automatisch zijn of haar geschiedenis en alle bijbehorende informatie ophaalt.

Virtual reality systeem

Je brengt de patiënt naar de behandelkamer. Er zijn geen tv-schermen aan de muren en ook geen luidsprekers. Ze zijn vervangen door een virtual reality systeem voor gebruik door de patiënt en een persoonlijk scherm met een schakelaar die je kunt gebruiken om nog steeds rechtstreeks met de patiënt te communiceren wanneer dat nodig is.

Misschien heeft de patiënt een behandeling nodig en heb je afdrukken nodig. Je pakt
je intra-orale scanner erbij om een 3D-indruk van de mond van de patiënt te maken. Terwijl je aan het scannen bent, kijkt je niet naar een laptopscherm, maar via een Augmented Reality-bril. Hiermee zie je de wereld als normaal, maar wordt er een 3D-projectie in de ruimte geplaatst die je kunt manipuleren.

Augmented Reality-bril

Met behulp van handbewegingen manipuleer je de 3D-modellen die alleen jij door deze slimme AR-bril kan zien. De 3D intra-orale scanner is zo nauwkeurig dat je afwijkingen en scheurtjes kunt zien die met het blote oog onzichtbaar waren geweest. Als je problemen ziet waarvoor werk van de tandtechnicus nodig is, kun je dit materiaal ter plekke 3D printen of je kunt een verzoek direct aan een tandtechnisch laboratorium sturen. De tandarts hoeft geen fysieke modellen naar het laboratorium te sturen en kan de input in een speciaal netwerk plaatsen dat toegankelijk is voor zowel het laboratorium als de tandarts.

Zodra de tandtechnicus de files heeft gezien, kan het meeste werk worden gedaan zonder extra fysiek materiaal af te drukken. Als er extra materiaal moet worden gemaakt kunnen deze in 3D worden afgedrukt uit keramiek, porselein, koolstofvezel, glasvezel, Kevlar of andere materialen.

Stel je je eens voor hoeveel tijd en geld je kunt besparen door zelf fysieke modellen te maken voor laboratoriumwerk. Deze kunnen allemaal worden gevirtualiseerd waardoor je veel sneller resultaten kunt krijgen. Tandartsen kunnen zo worden ingezet voor zowel diagnostiek als het ontwerpen en maken van materiaal voor de behandeling.

Wat vind je van de tandartspraktijk die in dit decennium tot leven zou kunnen komen?

Bron:
DrBiscuspid