Orale-piercings-moeten-worden-verwijderd

Nieuwe patiëntenfolder mondpiercings

Tijdens het NVM congres “Evidence Based Mondhygiëne” is de nieuwe patiëntenfolder “Mondpiercings” van het Ivoren Kruis gepresenteerd. De folder is tot stand gekomen met aanbevelingen van het Adviescollege Preventie Mond- en Tandziekten.

Steeds populairder
Mondpiercings worden steeds populairder. Bij een mondpiercing is de keuze van materiaal, de plaats in de mond, de kwaliteit van het aanbrengen en het onderhoud van groot belang. Niet alleen voor de mondgezondheid, maar voor de totale gezondheid.

Meestal tongpiercing
Van de mondpiercings komt de tongpiercing het meeste voor. Daarna de piercing in de lip. Andere plaatsen zijn de wang, het lipbandje en het tongriempje.

Materialen
Omdat piercings vaak gemaakt zijn van chirurgisch staal of titanium is de kans op allergische reacties (eczeem of huidontstekingen) uiterst klein.

Hygiëne
Als het aanbrengen van de piercing volgens de algemene hygiëneregels gebeurt, is de kans op complicaties gering. Piercers zijn verplicht de richtlijnen van het Landelijk Centrum Hygiëne en Veiligheid na te leven.

Genezing
De genezingstijd varieert per piercing en per persoon en is afhankelijk van eventuele complicaties die ontstaan. Ook de eigen wond- en mondverzorging is van invloed op de genezingstijd. Bij tongpiercings kan dit proces tussen de vier en zes weken duren, bij piercings in de lip zeven tot negen weken.

Nazorg
Nazorg voor tongpiercings is gecompliceerder dan voor andere mondpiercings. Aangeraden wordt tijdens het genezingsproces niet te roken. Bij infectie wordt aangeraden te spoelen met chloorhexidine (0,05% tot 0,2%). De kans op een infectie is verwaarloosbaar bij de juiste nazorg.

Problemen door mondpiercings
Complicaties die zich direct bij het plaatsen kunnen voordoen zijn: flauwvallen, ademhalingsproblemen, langdurige nabloeding, infecties, ontstekingen en abcessen. Tongpiercings worden vaak als bron van infectie gevonden bij endocarditis. Na de genezing op langere termijn zijn ingroeien, tandvleesontsteking, terugtrekkend tandvlees, tandbreuk, afbraak van tandbot, inslikken van piercings, aangezichtspijn en tetanusinfectie de problemen.

Tandbreuk
Mondpiercings kunnen tandbreuk veroorzaken. Bij tongpiercings lopen in de meeste gevallen de molaren schade op, gevolgd door de incisieven en de premolaren. De meeste schade aan de gebitselementen wordt veroorzaakt door het spelen met de tongpiercing (wrijven, bijten, tikken).

Meer informatie
De folder Mondpiercings is te bestellen bij het Ivoren Kruis

 

Lees meer over: Communicatie patiënt, Folders, Kennis, Mondhygiëne, Thema A-Z
roken

Blowen onschuldig?

Gevolgen blowen in de mond?
Roken is een risicofactor voor het ontstaan en de progressie van parodontitis. Is blowen dat ook? Tijdens het NVM congres “Evidence Based Mondhygiëne” op 17 april 2009 besprak Paula Versteeg (mondhygiënist) de uitkomst van een systematic review op ACTA (Versteeg et al. 2008) waarbij onderzocht werd of het gebruik van cannabis een risicofactor is voor het ontstaan van aandoeningen en afwijkingen in de mond.

Blowen en parodontitis
Cannabisgebruik lijkt een risicofactor voor het ontstaan van parodontitis. Onderzoek uit Nieuw-Zeeland suggereert dat het werkingsmechanisme net als bij roken systemisch is (Thomson et al. 2008). Het is mogelijk dat mensen die vaak blowen andere leef- en voedingsgewoonten hebben die een rol spelen bij het ontstaan van parodontitis.

Slechtere mondgezondheid
Uit onderzoek blijkt dat langdurig gebruikers van cannabis een slechtere mondgezondheid hebben (hogere DMF-S score, plaque- en gingivitisscore).  Mogelijk is dit een weerspiegeling van de verwaarlozing van de algemene gezondheid (Silverstein et al. 1978).

Xerostomie, leukoedeem en Candida albicans
Het belangrijkste effect dat in de literatuur werd beschreven was een afname van de speekselvloed als systemisch effect. Dit kan de beschermende rol die speeksel heeft binnen de mondholte negatief beïnvloeden.
Xerostomie (droge mond) en leukoedeem (melkachtige grijswitte verkleuring op de mucosa) komt vaker voor bij het roken van cannabis dan bij het roken van sigaretten (Darling & Arendorf 1993). Candida albicans (schimmelinfectie) komt bij cannabisgebruikers vaker voor dan bij tabakrokers (Darling et al. 1990). Dit laatste zou ook kunnen komen door de aanwezigheid van hydrocarbonaten in de rook van cannabis, een verzwakte afweer door het chronisch gebruik, een slechtere mondhygiëne of slechtere voeding.
Bij toename van het cannabisgebruik (Cohen & Sas 1997) moet de tandheelkundige professional zich ervan bewust zijn dat er mondafwijkingen (xerostomie, leukoedeem en een toename in de prevalentie van Candida albicans) kunnen optreden.

Blowen en mondkanker
Carcinogene stoffen komen voor 50% meer voor in de rook van cannabis dan in die van gewone tabak (Tashkin et al. 2002). Er is echter geen verband gevonden tussen het ontwikkelen van mondkanker (plaveiselcelcarcinoom) en het ooit gebruikt hebben van cannabis (Llewellyn et al. 2004, Rosenblatt et al. 2004).

Blowen in het kort:
Wat is het?
Hasj en weed zijn afkomstig van de plant Cannabis Sativa, kortweg cannabis. In het Nederlands: hennep. Als je de vrouwelijke bloemtoppen ervan droogt en verkruimelt, krijg je marihuana. Marihuana is groen-bruin van kleur en wordt meestal weed of wiet genoemd. Als je de hars van de plant tot blokken of plakjes perst, krijg je hasj. De kleur daarvan varieert van lichtbruin tot zwart. Via een speciale bewerking kan een sterk geconcentreerde stof uit de plant worden gemaakt: hasjolie. Weed, hasj en hasjolie verspreiden een heel karakteristieke geur. Wie die eens heeft geroken, herkent hem in het vervolg onmiddellijk.

Wat zit er in?
Het bestanddeel waar het om gaat, wordt kortweg THC genoemd (voluit: delta-9-tetrahydrocannabinol). Hoe warmer het klimaat waarin de hennep groeit, hoe meer THC er in zit. Ook Nederlandse wiet die onder vrijwel ideale omstandigheden in kassen is gekweekt, bevat vaak veel THC. Hasjolie kan zelfs voor meer dan de helft uit THC bestaan.

Wie gebruiken het?
Hasj en weed zijn in Nederland vrij gemakkelijk te krijgen. De prijs die ervoor betaald wordt, varieert van 2 tot 7 euro per gram. Mensen gebruiken het om zich er lekker en ontspannen door te voelen of om de werkelijkheid te ontvluchten.
De interesse is vooral groot in de puberteit omdat dan de behoefte om te experimenteren het grootst is. Verder komt het gebruik van hasj en weed voor onder alle leeftijdsgroepen, rangen en standen. Geschat wordt dat het aantal actuele gebruikers in Nederland 363.000 is.

Bronnen en meer informatie:
Ivoren Kruis
folder: Hasj en Weed, de antwoorden. Uitgave: Drugs Infolijn 
Trimbos-instituut

 

Lees meer over: Congresverslagen, Kennis, Medisch | Tandheelkundig, Mondhygiëne, Parodontologie, Thema A-Z
glas, water

Droge mond?

Droge mond?

Een chronisch droge mond kan ernstige gevolgen hebben voor de mondgezondheid en de kwaliteit van leven. Wat zijn de oorzaken en wat kun je er aan doen? Het is de verantwoordelijkheid van de tandarts en mondhygiënist om tijdig, liefst voordat de mondgezondheid verslechtert, te diagnosticeren dat er onvoldoende speeksel is. Bij medicatie, stress, systeemziekten, zoals de auto-immuunziekten en het syndoorm van Sjörgen en na hoofd-halsbestraling kan er te weinig speeksel zijn. Speekselonderzoek maakt adequaat reageren met aanvullende preventieve maatregelen mogelijk om zo cariës, erosie of ontstekingen te voorkomen.

Oorzaken van hyposalivatie

Geneesmiddelen

Bètablokkers, plaspillen, pijnstillers, kalmerende middelen, antidepressiva, en tranquillizers.

Systemische ziekten

Syndroom van Sjögren, lupus erythematosus, reumatoïde artritis, type 1 diabetes, multiple sclerose,sarcoïdose, Raynaud-fenomeen en cystische fibrose.

Hoofd-halsbestraling

Vaak ook mucositis

Overig

Speekselklieraandoeningen, smaakstoornissen, stress, dragen van een gebitsprothese, verminderde kauwfunctie, hormonale veranderingen zoals tijdens de menopauze, (herhaalde) behandeling met radioactief jodium, allergie voor metalen, nieraandoeningen, HIV, hepatitis C en graft versus host disease.

Symptomen droge mond

Droge mond of keel, vieze smaak, slechte adem en dorst. Soms ook moeite met spreken, kauwen en slikken, slijmaccumulatie en een brandend gevoel in de mond. Soms blijven voedselresten zichtbaar aan gebit en mucosa plakken. Vaak is ondanks frequent tandenpoetsen toch plaque aanwezig. Cariësactiviteit: onverwacht veel cariëslaesies, soms op ongewone locaties. Gevoelige tandhalzen, tanderosie. Soms ook problemen met het dragen van een gebitsprothese. Mondhoek-raghaden, een droge gladde tong of een droge tong met groeven, droge slijmvliezen en Candida-infectie.

Advies bij droge mond?

Voor speekselonderzoek en individueel advies kunt u de patiënt verwijzen naar het Nederlands speekselcentrum. Als professional kunt u er terecht voor advies en kennis. Als de speekselklieren nog speeksel kunnen uitscheiden kan de speekselsecretie mechanisch worden gestimuleerd door te kauwen op o.a. suikervrije kauwgom en chemisch met een smaak zoals zuur, zoet of menthol.
Als de hoeveelheid speeksel niet meer te stimuleren is, kunnen speekselsubstituten verlichting bieden.

Bronnen en meer informatie
Advies Droge Mond Ivoren Kruis
Nederlands speekselcentrum
Patiëntenfolder Droge mond van het Ivoren Kruis
http://xerostomia.researchtoday.net/

 

 


Download brochure Advies_Droge_mond_2007.pdf
Download brochure 1_Droge_mond1.pdf
Lees meer over: Kennis, Medisch | Tandheelkundig, Mondhygiëne, Scholing, Thema A-Z
flossen

Floss, stokers of ragers?

Wanneer adviseer je welk interdentaal hulpmiddel? Waar baseer je die keuze op en hoe effectief zijn die hulpmiddelen eigenlijk?

Is deze keuze wetenschappelijk te onderbouwen?
In het kader van evidence based handelen verscheen onlangs in het International Journal of Dental Hygiene een aantal systematische reviews over interdentale reiniging. De belangrijkste conclusies:

Floss: Een significant toegevoegde waarde van floss op plaque en gingivitis blijkt niet te zijn aangetoond. Een routineinstructie voor floss wordt door de wetenschap niet bekrachtigd (Berchier et al. 2008). Hoge kwaliteit (professioneel) flossen bleek wél een significant effect op cariës te hebben.(Hujoul et al. 2006)

Stokers: Van stokers is geen aantoonbaar effect op interdentale plaque en de Gingival Index aan te wijzen. Wel zal de interdentale bloedingsneiging van de gingiva, als gevolg van het gebruik van stokers, verminderen (Hoenderdos et al. 2008)

Ragers: Ragers hebben een significant effect op interdentale plaque en laten een reductie van de pocketdiepte zien. Het gebruik van de rager heeft echter geen significant effect op de bloedingsneiging en de gingivitisindex (Slot et al. 2008)

Wat betekent dit voor de praktijk?
Elke mond en elke patiënt is anders. Het beste “evidence based” advies wordt bepaald door wetenschappelijk bewijs maar ook door factoren als klinische ervaring, de individuele mogelijkheden en wensen van de patiënt en de beschikbare interdentale hulpmiddelen.

NVM congres: “Evidence based Mondhygiëne”
Tijdens het voorjaarscongres van de Nederlandse Vereniging van Mondhygiënisten op 17 april a.s. met als thema “Evidence based Mondhygiëne” worden de uitkomsten van deze en andere systematische reviews gepresenteerd.

Referenties:
CE. Berchier, DE Slot, S Haps, GA Van der Weijden. The efficacy of dental floss in addition to a toothbrush on plaque and parameters of gingival inflammation: a systematic review. Int. J. Dent Hygiene 6, 2008
Hujoel PP, Cunha-Cruz J, Banting DW, Loesche WJ. Dental flossing and interproximal caries: a systematic review. J Dent Res 2006; 85: 298-305
NL Hoenderdos, DE Slot, S Paraskevas, GA Van der Weijden. The efficacy of woodsticks on plaque and gingival inflammation: a systematic review. Int J Dent Hygiene 6, 2008
DE Slot, CE Dörfer, GA Van der Weijden. The efficacy of interdental brushes on plaque and parameters of periodontal inflammation: a  systematic review. Int J Dent Hygiene 6, 2008

 

Lees meer over: Communicatie patiënt, Kennis, Mondhygiëne, Thema A-Z