Aangepaste behandelkamer vermindert stress en gedragsproblemen tijdens behandeling van autistische kinderen

Sensorische overreactiviteit in de behandelkamer

Kinderen met autisme hebben een slechtere mondgezondheid dan neurotypische leeftijdsgenoten. Ze hebben grotere mondzorguitdagingen waarvan wordt gedacht dat het te maken heeft met sensorische overreactiviteit. Het is belangrijk om innovatieve oplossingen te vinden die tandartsen in staat stellen om met succes standaard klinische procedures voor deze populatie uit te voeren.

Effect van SADE op stress en gedrag

Aandacht voor het effect van sensorische gevoeligheden op mondverzorging komt steeds vaker voor in de tandheelkunde voor autistische kinderen. Onderzoekers uit de VS hebben daarom een studie uitgevoerd om het effect van een sensorisch aangepaste tandheelkundige omgeving wordt onderzocht, vergeleken met een reguliere tandheelkundige omgeving (regular dental environment, RDE), op de fysiologische en gedragsproblemen van autistische kinderen.

Onderzoek bij kinderen

162 autistische kinderen van tussen de 6 en 12 jaar oud ondergingen 1 RDE- en 1 SADE-tandreiniging, met een tussenpoos van ongeveer een half jaar. Fysiologische stress werd bepaald door elektrodermale activiteit. Ook werden gedragsproblemen gemeten aan de hand van video-opnames.

Verschillende aanpassingen

De SADE-omgeving omvatte aanpassingen voor het visuele, auditieve en tactiele zintuigelijke domein. Lampen werden uitgeschakeld en er werden verduisteringsgordijnen voor de ramen aangebracht. Op het plafond werden langzaam bewegende visuele effecten geprojecteerd naar keus van het kind of de ouder. Ook werd kalmerende muziek afgespeeld en werden de patiënten bedekt met een vlindervormige wikkel om het kind het kalmerende gevoel van een knuffel te geven.

Minder stress en gedragsproblemen door SADE

Kinderen hadden significant minder fysiologische stress tijdens tandheelkundige zorg in SADE in vergelijking met RDE. Ook waren er minder vaak gedragsproblemen wanneer SADE werd ingezet, en duurden de problemen die er waren minder lang. Fysiologische stress was geassocieerd met gedragsproblemen tijdens de gebitsreiniging. Leeftijd, IQ en expressieve communicatie modereerden het succes van de interventie.

Geen logistieke hindernissen

Geen deelnemers trokken zich terug vanwege bijwerkingen, en er waren geen verschillen in de kwaliteit van de zorg in de aangepaste omgeving. Bovendien werden er geen significante verschillen gevonden in de hoeveelheid tijd die nodig was om het kind te laten zitten en klaar te maken voor de gebitsreiniging. Deze resultaten laten zien dat deze aanpassingen volgens de onderzoekers geen logistieke hindernissen opleveren.

Niet het kind veranderen

“Zoveel interventies proberen de persoon te veranderen”, zegt een van de auteurs in een persbericht. “In plaats daarvan ziet deze interventie kinderen zoals ze zijn – het probeert ze niet te repareren of te veranderen – en richt de interventie zich op het wijzigen van problematische omgevingsfactoren als een manier om het kind en het gezin in staat te stellen succesvol bezig te zijn.”
Bronnen:

JAMA Network 
University of Southern California