Frezen en 3D-printen zijn allebei aanvaardbaar bij het produceren van een kunstgebit

Protheseproductie

Tandprotheses worden geproduceerd door computerondersteund ontwerp en computerondersteunde fabricage (CAD-CAM) waarbij het gebit wordt gescand en virtueel wordt nagemaakt. De resulterende data worden vervolgens naar een freesmachine gestuurd voor de fabricage van de prothesebases.

Dit laatste kan ook worden gedaan door middel van 3D-printen. Deze techniek kan worden beïnvloed door meerdere factoren, waaronder de lichtintensiteit en de richting en hoek van het printen. Frezen kan echter een homogeen object opleveren met nauwkeurigheid door machinebesturing, wat leidt tot hoge precisie.

Frezen vs 3D-printen

In het onderzoek door wetenschappers van de Tokyo Medical and Dental University uit Japan werden freesgegevens gemaakt en werden tanden bevestigd aan schijven die uit drie concentrische cirkels bestonden. Elk van de 3D-geprinte aangepaste schijven en aangepaste schijven met gefreesde uitsparingen werd gemaakt op basis van gegevens die waren verzameld met behulp van cone-beam computertomografie, die vervolgens werden toegevoegd door een CAD-softwareprogramma.

Vier soorten kunsttanden

De studie omvatte vier soorten kunsttanden: maxillaire linker centrale snijtanden (Max-L1), mandibulaire linker centrale snijtanden (Man-L1), maxillaire linker eerste premolaren (Max-L4) en maxillaire linker eerste molaren (Max-L6). Van elk tandtype werden drie tanden vastgemaakt.

Juistheid en precisie

Gemiddelde absolute fout (MAE) waarden werden berekend om juistheid en precisie te analyseren. De MAE-waarden van kunsttanden in op maat gemaakte schijven met gefreesde uitsparingen en 3D-geprinte op maat gemaakte schijven werden vergeleken.

Resultaten verschillen per tandtype

De MAE-waarde van Man-L1 was aanzienlijk lager voor de schijf met gefreesde uitspringen dan de 3D-geprinte versie, wat betreft positiewaarheid. Voor Max-L4 en Max-L6 was het omgekeerde het geval, terwijl er geen significant verschil werd gevonden voor Max-L1. Wat de positieprecisie betreft waren de MAE-waarden van Max-L1, Man-L1 en Max-L4 op de freesschijven aanzienlijk lager dan die op de 3D-geprinte schijven. Er was echter geen verschil voor Max-L6.

Vier conclusies

De auteurs concludeerden vier dingen. Ten eerste schrijven ze dat de waarheidsgetrouwheid en precisie van kunsttanden op 3D-geprinte aangepaste schijven hoger waren voor posterieure tanden in vergelijking met voorste tanden. Er was geen significant verschil tussen de vier soorten kunsttanden op gefreesde schijven op maat.

Kunsttanden op gefreesde schijven op maat hadden echter een hogere precisie dan die op 3D-geprinte schijven. Ten slotte was de beweging van kunsttanden tijdens de vervaardiging van kunstgebitten met behulp van gefreesde en 3D-geprinte schijven op maat klinisch acceptabel, aldus de onderzoekers.

Niet in vorm van kunstgebit

Een beperking van de studie is onder meer dat de freesgegevens niet in de vorm van een kunstgebit zijn gemaakt. “Als de experimentele schijven in de vorm van een kunstgebit waren gemaakt, zou het referentiepunt tijdens het superpositieproces kunnen zijn veranderd”, legden de auteurs van het onderzoek uit.

Omdat de kunsttanden afzonderlijk zijn gerangschikt kunnen ze nauwkeuriger op elkaar worden geplaatst dan tanden die zijn gerangschikt langs de lijnen van een kunstgebitvorm. Daarom kunnen de positie, juistheid en precisie van kunsttanden veranderen wanneer ze langs de vorm van een kunstgebit worden geplaatst.

Klinisch acceptabel

“Beweging van kunsttanden tijdens de fabricage van kunstgebitten met behulp van de op maat gemaakte schijfmethode en op maat gemaakte schijven met gefreesde uitsparingen vielen binnen een klinisch acceptabel bereik”, concludeerden de auteurs.

Bron:
The Journal of Prosthetic Dentistry