Minister Schippers stuurde op 2 april een uitstelbrief aan de Tweede Kamer over beantwoording van vragen van het Kamerlid Kuiken (PvdA) over de forse rekening die patiënten ontvangen door vrije tarieven in de mondzorg.

Bron:
Rijksoverheid

Orthodontisten verhogen niet alleen hun tarieven maar ook de kosten voor lopende behandelingen en voor behandelingen waarvoor in 2011 al een offerte was afgegeven. Dat zegt de Consumentenbond.

Zo wordt volgens de bond het maandbedrag voor controles soms met 30% verhoogd van €43 naar €56 zonder consumenten vooraf te informeren. De Consumentenbond laakt de prijsverhogingen en gaat onderzoeken of er juridische stappen kunnen worden ondernomen tegen de orthodontisten.

Overstappen
De mogelijkheden om binnen de mondzorg over te stappen naar een andere zorgverlener zijn beperkt. Bij een lopende behandeling bij de orthodontist is dat helemaal onmogelijk. Orthodontisten gebruiken dit nu door, ondanks eerdere offertes, tussentijds prijzen te verhogen. Bart Combée, directeur Consumentenbond : ‘Orthodontisten schroeven hun prijzen flink op en compenseren daarmee de prijsverlaging die vorig jaar door de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) werd doorgevoerd. Overigens was dit slechts een gedeeltelijke doorvoering van een prijsverlaging’.

Bron:
Consumentenbond

Een groot deel van de orthodontisten heeft dit jaar een prijsverhoging doorgevoerd, die gemiddeld neerkomt op zes procent. Het merendeel van de orthodontisten (65%) heeft de tarieven met minder dan vijf procent verhoogd. Dit blijkt uit onderzoek van TNS NIPO onder 95 orthodontisten, in opdracht van de Vereniging van Orthodontisten (VvO). Bij bijna een kwart (21%) zijn de prijzen gelijk gebleven en bij twee procent zelfs verlaagd. De gemiddelde prijs voor een standaard beugelbehandeling, inclusief techniekkosten, is €2.330. Begin 2011 was dat € 2.594 en vanaf juli € 2.200.

De belangrijkste redenen voor orthodontisten om de prijzen te verhogen zijn inflatiecorrectie, stijgende kosten materialen, stijgende kosten praktijkruimte, extra zorg voor patiënten en behoud van hoge kwaliteit orthodontische zorg. Sinds begin dit jaar mogen door het experiment vrije tarieven ook orthodontisten zelf de kosten voor hun behandeling bepalen. Bijna de helft van de orthodontisten (44%) ziet met de vrije prijsvorming vooral een kans om bij patiënten meer passende behandeltechnieken toe te kunnen passen.

Compensatie tariefwijziging vorig jaar
Gerard Steenvoorden, voorzitter van de VvO, over de prijsontwikkeling: “In juli vorig jaar moesten wij van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) onze tarieven met 16 procent verlagen en die daling was voor veel praktijken echt te groot. In het huidige gemiddelde tarief wordt, behalve de inflatiecorrectie van 3,3%, een deel hiervan gecompenseerd.” Volgens Steenvoorden hield het oude standaardtarief, vastgesteld door de NZa, geen rekening met verschillen tussen praktijken: kwaliteit en de omvang van een praktijk konden bijvoorbeeld niet in de prijs tot uitdrukking worden gebracht. “Dat kan nu wel, en dat verklaart de toegenomen spreiding.”

Voldoen aan wensen
In het onderzoek geeft een ruime meerderheid van de orthodontisten (60%) aan begin dit jaar veranderingen te hebben doorgevoerd om beter te voldoen aan de wensen van patiënten, zoals meer tijd voor een afspraak, enkele avonden per maand open en een uitgebreider en moderner assortiment aan apparatuur en behandelingen.

Investeringen en innovatie
Een andere reden voor verhoging van de prijs is dat driekwart (75%) van de ondervraagden verwacht het komende jaar innovaties in te voeren en investeringen te gaan doen. De belangrijkste zijn het plaatsen van de onzichtbare beugel (42%), en het renoveren of verbouwen van de praktijk (26%). Gerard Steenvoorden: “De prijsverschillen zijn een teken dat de markt begint te functioneren. De klant kan kiezen en de prijs zal zich ontwikkelen tot een realistisch niveau met een realistische spreiding tussen verschillende soorten praktijken.”

Bron:
NMT

Uit een inventarisatie van de Nederlandse Vereniging van Mondhygiënisten (NVM) blijkt dat de tarieven van de mondhygiënistenpraktijken per 1 januari 2012 over het algemeen onveranderd zijn gebleven. Dit in tegenstelling tot de geluiden die er in de media te horen zijn over stijging van de mondzorgtarieven.

Bandbreedte ongewijzigd
De NVM inventariseert de tariefontwikkeling in de praktijken van haar zelfstandig gevestigde leden aan de hand van vijf prestatiescodes. Uit de verzamelde informatie tot nu toe blijkt dat de bandbreedte waarbinnen de tarieven zich bewegen, nagenoeg ongewijzigd is ten opzichte van de bandbreedte van het uurtarief in 2011. ‘Natuurlijk zijn er verschillen in de gehanteerde tarieven voor de diverse prestatiescodes. Maar gemiddeld genomen zijn de tarieven niet noemenswaardig veranderd’, aldus Corrie Jongbloed-Zoet, voorzitter van de NVM. ‘Als beroepsvereniging zijn wij hier verheugd over. We willen graag dat een gezonde mond betaalbaar blijft, voor iedereen, een leven lang. Hoge mondzorgkosten zijn goed te voorkomen door preventieve mondzorg. De zorg verleend door de mondhygiënist is afgestemd op de individuele behoefte van de patiënt. De mondhygiënist is bij uitstek de professional als het gaat om preventie van mondproblemen.’

Bron:
NVM

Vergelijkmondzorg.nl waarschuwt patiënten voor de wildgroei van tandarts-vergelijkingssites. Veel websites zouden tarieflijsten van zorgverleners overnemen zonder deze te controleren of up-to-date te houden.

Hierdoor zouden verkeerde en/of verouderde tarievenlijsten de ronde doen op vergelijkingswebsite. Dit kan de patiënt duur komen te staan. Daarnaast geeft het een verkeerd beeld van de tariefstellingen van praktijken. Vergelijkingssites liggen onder het vergrootglas van de autoriteit financiële markten. De AFM vindt het belangrijk dat websites goed laten zien wat het verdienmodel is om belangenverstrengeling, bijvoorbeeld met zorgverzekeraars, aan het publiek kenbaar te maken.

Bron:
Vergelijkmondzorg.nl

De regeling voor aftrek van ziektekosten kan nog steeds volop belastingvoordeel bieden voor mondzorgkosten, volgens Dick van den Hoven van de Kluwer belastinggids.

Specifieke zorgkosten
Tandartskosten kwalificeren als specifieke zorgkosten. Dat geldt ook voor de kosten van de mondhygiënist. Het gaat natuurlijk steeds om kosten die patiënten niet vergoed hebben gekregen. Patënten kunnen zonder meer aftrekken zowel de kosten van de periodieke controle/behandeling als de kosten van allerhande specifieke behandelingen, inclusief de daarbij gebruikte materialen (bijv. bruggen en kronen) en de reiskosten voor het bezoeken van de tandarts.
­
Voor de behandelkosten zelf geldt in het algemeen echter niet de verhogingsfactor, maar voor de reiskosten wel. De verhogingsfactor kan ook worden toegepast voorzover onder de rekeningen kosten van hulpmiddelen zijn begrepen (bijvoorbeeld kunstgebitten). Uit de rechtspraak volgt dat er sprake is van een hulpmiddel als het middel een elementaire lichaamsfunctie overneemt, waartoe iemand anders niet in staat zou zijn. De Belastingdienst wil een brug wel als hulpmiddel aanmerken maar de kosten van een kroon niet, omdat daarmee niet de functie van kauwen wordt overgenomen maar veeleer sprake zou zijn van gewoon gebitsonderhoud.
­
Discutabel
De benaderingswijze van de fiscus is discutabel. Een kroon draagt toch net als een kunstgebit aanmerkelijk bij aan de kauwfunctie. Het kan zeker de moeite lonen om het fiscale standpunt inzake kronen te bestrijden, zonodig voor de belastingrechter. Maar, verhogingsfactor of niet, de niet-vergoede tandartskosten, inclusief de kosten van de kroon, zijn in ieder geval sowieso tot de specifieke zorgkosten te rekenen.

Lees het hele artikel

Bron: Pleinplus

Patiëntenverenigingen, zorgverzekeraars en tandartsenvliegen elkaar in de haren over het antwoord op de vraag wie de consument laat opdraaien voor tariefstijgingen in de mondzorg. Wat zijn de feiten en wie onderneemt welke actie?

Bron:
NU.nl