“Preventie is de mooiste kant van het vak.”

Uitverkiezing Mondhygiënist van het jaar

Op vrijdag 25 januari 2019 werd tijdens het VPM-congres bekend gemaakt wie zich Mondhygiënist van het jaar 2019 mag noemen. De jury had de keus uit drie genomineerden: Maja Koster-Faasen, Saskia den Hartog en Saskia ten Brinke. Saskia den Hartog ging er uiteindelijk met de prijs vandoor.
Saskia werd genomineerd door haar hartsvriendin en zakenpartner Lisette van der Harst. Lisette verraste haar vriendin door haar in het zonnetje te zetten. Op haar Facebook post ze: “Toen wij ruim 25 jaar geleden de opleiding mondhygiëne deden, was het al snel duidelijk dat jij het vak ‘in de vingers had’. Samen schreven we onze scriptie over geriatrie. Omdat Saskia de kleine dappere dodo geen gasbrander voor het eerste praktijktentamen durfde aan te steken, mocht ik dat doen. Zo vulden we elkaar toch weer goed aan. Je studeerde cum laude af en voor mij was je altijd al de beste mondhygiënist ter wereld!”

Na de prijsuitreiking

De dag na de prijsuitreiking ging Saskia gewoon aan het werk. Ze vertelt: “Mijn mondhygiënepraktijk was versierd door mijn collega’s en ik kreeg veel felicitaties op social media en mailtjes van tandartsen. Ik kreeg zelfs een bloemetje van een patiënt. Andere patiënten reageerden met: “We wisten het wel! Je bent de beste!”

Begonnen als tandartsassistente

Hoe werd Saskia eigenlijk mondhygiënist? “Ja, dat is een mooi verhaal…”, zegt ze. “Na mijn VWO wilde ik iets met reizen gaan doen. Daar waren enkel particuliere opleidingen voor en die waren te duur. Dus ik besloot dan maar een of twee jaar te gaan werken om daar geld voor te sparen. Toen zag ik een advertentie met ‘tandartsassistente gezocht’. Ik ben maar gewoon op gesprek gegaan, want dat leek me wel leuk. Ik vertelde eerlijk dat ik geld nodig had voor die opleiding. Die tandarts vond dat een mooi streven en ach, hij hoefde zelf ook nog maar twee jaar te werken. Dus ik ging daar aan de slag en maakte voor het eerst kennis met de mondhygiënist. Ondertussen had de dochter van de tandarts de opleiding gedaan die ik ook wilde doen. Toen bleek dat zij slechte ervaringen had met het werkveld. Ze kon geen goede baan vinden. Dus toen wilde ik dat ook niet meer.”

Opleiding mondhygiënist

Maar wat dan wel? “Tandheelkunde studeren zag ik niet zitten, dat duurde me te lang. Het trok me ook niet, want boren en trekken ervaar ik als het kapot maken van het gebit. Zo kwam ik op het idee om mondhygiënist te worden. Preventie sprak mij veel meer aan. De tandarts was zo enthousiast dat hij mijn collegegeld heeft betaald!” Preventie vindt ze nog steeds de mooiste kant van het vak: “Geweldig als een laesie weer hard wordt, daar doe je het voor!” Dat Saskia haar vak met haar hart uitvoert, is te merken als ze doorpraat: “Je hoeft dit niet in het interview te zetten hoor, maar ik voel die maatschappelijke verantwoordelijkheid nu eenmaal. Zo geven we ook Dopper-flesjes weg om het drinken van water te promoten. Ik vraag ouders ook of ze soms bij hun kinderen zomaar vier klontjes suiker in de thee of koffie zouden doen. Natuurlijk doen ze dat niet en dan vertel ik dat er in die pakjes drinken minstens vier klontjes zitten. Zo motiveer je hen om water te drinken.”

Eerst in loondienst

Voordat Saskia haar vrije vestiging startte, werkte ze zeven jaar in loondienst. Eerst in drie verschillende praktijken en uiteindelijk bleef ze in eentje hangen. Ze werkte hier bij een zeer secure tandarts en daar heeft ze veel van geleerd. “Bijvoorbeeld om meer naar de hele mond te kijken, maar ook over administratieve taken. Over facturering, verzekeraars en over eerlijkheid. Dat je moet verwijzen als je weet dat iemand anders een betere behandelaar is. Dat het belangrijk is, dat mensen in de goede stoel terecht komen.”

Nu eigen praktijk

Ze heeft nu al 18 jaar haar vrije vestiging en heeft een sterke band met patiënten. Soms kunnen ze niet meer naar de praktijk komen en halen Saskia en haar collega’s die mensen eventjes op van huis. “Dat doen we bijvoorbeeld als de partner is weggevallen en er niemand is die ze kan brengen. Je hebt zo’n band met die mensen…., het is een kleine moeite… We doen het gratis en dat vinden ze echt een geweldige service. En als we zo’n iemand weer naar huis brengen, dan is dat zo gezellig. We babbelen onderweg en vaak krijgen we nog een kopje koffie bij ze thuis.”

Smiles.world

Saskia is niet alleen druk in haar eigen praktijk, maar doet daarnaast nog veel meer. Zo zette ze samen met Lisette van der Harst ‘Smiles.world’ op. Ze wilden hun jubileum als mondhygiënist met een cursus in het buitenland vieren. Deze konden zij echter niet vinden en dat bleek dus een gat in de markt te zijn. Daarom begonnen ze samen een onderneming voor studiereizen voor mondhygiënisten. Het bleek een waar succes.

Praktijkvisiteur

Ook is Saskia praktijkvisiteur. “Het is leuk om bij anderen te kijken, een beetje de kunst af te kijken. Ik wil niet na 30 jaar mijn hokje uitkomen, ik wil wel om me heen blijven kijken, kansen zien en creëren. Toen ik net mijn diploma had, wilde ik eerst iets in het onderwijs doen. Ik vond mijzelf echter te jong om op het HBO les te geven. Het is nog een droom om studenten te helpen om een echte goede mondhygiënist te worden.” Ze wil hen enthousiasme meegeven. “Dat is belangrijk, want enthousiasme betekent dat je kwaliteit uitstraalt en daardoor krijg je een betere band met de patiënt. Door een betere band krijg je als mondhygiënist meer voor elkaar. Ik wil mijn ervaring doorgeven. Zo geef ik nu op een heel andere manier instructie. Bijvoorbeeld door te zeggen dat patiënten het zichzelf echt mogen gunnen, dat ze het waard zijn om goed voor zichzelf te zorgen.”

Ambassadeur voor mondhygiënisten

Saskia beseft dat ze nu een ambassadeur is voor de mondhygiënisten. Zij heeft daarom een boodschap voor iedereen die in de mondzorg werkt: “We moeten met z’n allen streven naar kwaliteit en elkaar iets gunnen. Samenwerken is belangrijk en is het leukst. Ik ken vele tandartsen waarmee ik leuk samenwerk. Soms denken tandartsen dat je als mondhygiënist met een vrije vestiging je volledig wilt afkoppelen van de tandarts. Ik wilde zelf beslissen over de behandeltijd, mijn eigen materiaal kiezen en dat soort dingen. Dat was mijn motivatie om een vrije vestiging te starten. Ik hoef nu niet steeds verantwoording af te leggen waarom ik iets de beste manier van behandelen vind. Ik werk heel graag samen met tandartsen en dat lukt meestal heel goed. De liefde moet wel van beide kanten komen. Ik gun iedereen een leven lang een stralende glimlach. Dat is mijn doel. Als het doel van jou als tandarts hetzelfde is, dan werken we gewoon samen. Zo simpel is het.”

Door: Lieneke Steverink-Jorna, mondhygiënist