Vitamine D-suppletie leidt tot vermindering van een enzym dat zorgt voor parodontaal weefselverlies
Een onderzoek gepubliceerd in het Journal of Clinical Periodontology laat zien dat verhoging van de serum vitamine D spiegels leidt tot verlaging van het enzym matrixmetalloproteinase-9 in gingivale creviculaire vloeistof.
Parodontitis
Parodontitis is een chronische ontstekingsziekte die zorgt voor aantasting van de steunweefsels van tanden en kan leiden tot tandverlies wanneer het onbehandeld blijft.
Ongeveer de helft van alle volwassenen 30 jaar en ouder heeft last van parodontitis. Een belangrijk enzym dat zorgt voor weefselafbraak is matrixmetalloproteinase-9 (MMP-9). Bij parodontitis is dit enzym verhoogd en kan het dus zorgen voor afbraak van collageen en andere extracellulaire matrixcomponenten in parodontale weefsels.
Eerdere studies hebben aangetoond dat vitamine D een remmend effect kan hebben op de expressie en activiteit van MMP-9. Deze studie richt zich op het verhogen van vitamine-D spiegels en de rol op de parodontale gezondheid.
Onderzoek
Aan het onderzoek deden 101 volwassenen met een vitamine D tekort mee. Wanneer de concentratie vitamine D < 20 ng/ml was, was er sprake van vitamine D-insufficiëntie.
Bij elke deelnemer werd sondeerdiepte, klinisch aanhechtingsniveau, plaque-index, gingivale index en bloeding bij sonderen (BOP) gemeten. Deze metingen werden uitgevoerd door een parodontoloog op zes plaatsen per tand. Op basis van radiologische beelden, alveolair botverlies en specifieke klinische criteria werden de deelnemers geclassificeerd als parodontitis.
Deelnemers werden geclassificeerd met gingivitis wanneer er geen sprake was van aanhechtingsverlies, maar wel een BOP van >10%. De MMP-9 waarden in de creviculaire vloeistof (GCF) werd gemeten aan het begin van de studie en één maand na nemen van vitamine D supplementen.
Resultaten
De resultaten laten zien dat vitamine D-suppletie leidt tot een significante verlaging van de MMP-9 waarden in GCF in alle groepen. Met name in de parodontitisgroep vond de grootste daling plaats, namelijk 62,97 ng/30 seconden naar 47,47 ng/30 seconden. In de gingivitisgroep was de daling 29,5 ng/30 seconden naar 21,75 ng/30 seconden en in de gezonde groep 16 ng/30 seconden naar 6,92 ng/30 seconden.
Veranderingen in serumvitamine D had de sterkste associatie met veranderingen in MMP-9.
Conclusie
Herstellen van de vitamine D-spiegels bij patiënten met een vitamine D tekort kan leiden tot lagere MMP-9 spiegels, bij patiënten met verschillende parodontale statussen, en kan mogelijk parodontale risico’s verminderen.
Bron:
Journal of Clinical Periodontology









