Mogelijk verband tussen COVID-19 en een slechte adem

Mond als infectiebron

Ademhalings-, otolaryngologische en gastro-intestale aandoeningen kunnen het speeksel en bovenoppervlak van de tong veranderen, wat resulteert in een slechte adem. Onderzoek heeft aangetoond dat dat de mond waarschijnlijk een krachtige bron is van infectie en overdracht van het coronavirus. Ook kan het virus verband houden met onder andere tongzweren en perlèche. Het is dus niet verwonderlijk dat men nu vermoedt dat er een verband bestaat tussen COVID-19 en halitose.

COVID-19-patiënten met halitose

Onderzoekers van het Czech National Centre for Evidence-Based Healthcare and Knowledge Translation schrijven in een brief aan de redacteur van Special Care in Dentistry over de demografische, klinisische en laboratoriumkenmerken van achttien COVID-19-patiënten. Tijdens hun infectieverloop begonnen deze patiënten zonder relevante medische geschiedenis halitose te ervaren.

Vluchtige zwavelverbindingen meten

Twee van de patiënten hadden een slechte mondhygiëne en een ander ad een intraorale ulcus. Veertien personen waren vrouwen en velen hadden verschillende symptomen, waaronder koorts en verlies van reuk of smaak. Om halitose kwantitatief te beoordelen werd een detector gebruikt om de hoeveelheid vluchtige zwavelverbindingen (VSC’s) in parts per billion (ppb) in te schatten.

Halitose-intensiteit vermindert na mondspoelingen

Bij hun eerste bezoek was de gemiddelde halitose-intensiteit 203.89 ± 95.56 (range, 100-420) ppb, wat bevestigde dat alle patiënten fysiologische halitose hadden. Twaalf patiënten kregen vervolgens de instructie om een mondspoeling met onder andere lidocaïne, chloorhexidine en prednisolon te gebruiken. De andere zes gebruikten mondwater met 0,3% chloorhexidinegluconaat. Na een maand was de gemiddelde halitose-intensiteit 68.75 ± 30.96 (range, 20-120) ppb. Twee patiënten kwamen niet terug voor een follow-up.

Veranderingen tong door medicijnen

“Onze bevindingen suggereren dat mogelijke epitheelveranderingen van het tongdorsum veroorzaakt kunnen worden door SARS-CoV-2 als gevolg van angiotensine-converterende enzym 2 (ACE2)-receptoren die diep in overvloed aanwezig zijn rond het mondslijmvlies met de hoogste expresse op het tongdorsum”, schrijven de auteurs over de resultaten.

De veranderingen aan de tong is mogelijk veranderd als gevolg van medicijnen als paracetamol, ibuprofen, prednisolon of chloriquine. Patiënten kregen deze medicijnen om secundaire infecties te behandelen of voorkomen. Slechte adem is een bijwerking van paracetamol, ibuprofen en chloroquine.

Mondkapjes dragen mogelijk ook bij

Ook het dragen van mondkapjes kan hebben bijgedragen aan het hebben van een slechte adem. Dit kan namelijk mondademhaling veroorzaken wat kan leiden tot een droge mond en slechte adem. Daarnaast heeft het mogelijk mensen doen beseffen dat ze een slechte adem hebben. De auteurs zijn van mening dat deze gevallen bewijzen dat de prevalentie van halitose bij COVID-19-patiënten en mogelijke relevante etiologieën verder onderzocht moeten worden.

Bron:
Special Care in Dentistry