Beter begrip van beweging tanden

Beter begrip van beweging tanden

In een nieuwe studie is dieper ingegaan op de biologie achter de beweegbaarheid van tanden. Een goed begrip hiervan is belangrijk om behandelingen in een veilige, snellere en gecontroleerde manier uit te kunnen voeren.

Beter begrip voor kortere behandeltijd en hogere tevredenheid

Waar er vele innovatieve mechanische apparaten bestaan voor het bewegen van tanden, is het nuttig om een beter begrip te krijgen van de basis concepten van de beweegbaarheid van tanden. Dr. Asiry van de King Saud University College of Dentistry in Riyadh in Saoedi Arabië was van mening dat een verhoogd begrip de duur van behandelingen zou kunnen verlagen en patiënttevredenheid zou kunnen verhogen, en besloot daarom om dieper in te gaan op dit onderwerp.

Drie fases van tandbeweging

Hij deed dit door middel van een studie van literatuur omtrent de biologische veranderingen die plaatsvinden op moleculair niveau tijdens orthodontische beweging van de tanden, en onderzoeken en theorieën die op dit onderwerp inhaken. Op basis hiervan omschreef Dr. Asiry de drie fases van tand beweging:

  • De eerste fase vindt plaats direct nadat er kracht is gezet op een tand en duurt een tot twee dagen. Doordat de tand van zijn plaats raakt in de parodontale ruimte ontstaat er snelle beweging, waarin de ruimte wordt opgerekt.
  • De volgende fase duurt 20 tot 30 dagen, en bevat minimale beweging.
  • Tijdens de laatste fase neemt de beweging van de tand plotseling toe. Dit gebeurt doorgaans ongeveer 40 dagen na de start van de eerste fase.

Chemische bemiddelaars

Asiry omschreef ook dat chemische bemiddelaars een rol kunnen spelen bij de beweging van een tand – bijvoorbeeld op het moment dat proteïnen genaamd chemokinen loskomen tijdens een ontstekingsreactie en orthodontische beweging. Deze reactie kan beweging van de tand stimuleren. Hiernaast kunnen er neuronen loskomen die lokale ontstekingen opwekken en het bot kunnen aantasten.

Medicijnen

Hiernaast kunnen medicijnen directe of indirect effecten hebben op de beweging van een tand. Medicijnen die leukotrienes verminderen, zoals zafirlukast en montelukast, zouden bijvoorbeeld beweging kunnen verminderen, net als bijvoorbeeld zileuton, die de enzymen die komen kijken bij leukotriene synthese blokkeren. Waar veel patiënten NSAID’s innemen om de eerste pijn van orthodontische tand beweging weg te nemen, kunnen deze medicijnen dus ook helpen bij het verminderen van de beweging in de tand.

Hormonen

Ook keek Asiry naar verschillende hormonen, die een invloed zouden kunnen hebben op de beweging. Het parathyreoïd hormoon komt bijvoorbeeld los als er een lage concentratie calcium in het bloed zit, en laat de beweging toenemen. Estrogeen vermindert deze juist na de menopauze van patiënten.

Vitamines

Tenslotte zou ook vitamine D3 de niveaus van beweging van een tand laten toenemen. Deze vitamine reguleert namelijk de niveaus van calcium en fosfaat. Een gebrek aan deze vitamine kan leiden tot osteoporosis en een lage mineralisatie van het bot.

Om een volledig begrip te creëren rondom de beweging van tanden is verder onderzoek noodzakelijk, aldus Dr. Asiry.

Bron:
Saudi Journal of Biological Sciences 

Lees meer over: Orthodontie, Thema A-Z