Obstructieve slaapapneu verhoogt mogelijk ernst van gevolgen COVID-19

Veel niet gediagnosticeerd

Ongeveer 22 miljoen mensen in de VS hebben slaapapneu en volgens de American Sleep Apnea Association is 80% van de ergere gevallen nog niet gediagnosticeerd. Bij obstructieve slaapapneu worden de luchtwegen helemaal of deels geblokkeerd tijdens het slapen. Symptomen van de aandoening zijn onder andere snurken, wakker worden met hoofdpijn en de hele dag vermoeid zijn.

Risicofactoren

Veel risicofactoren ervan als diabetes, obesitas en hypertensie worden ook geassocieerd met ernstigere complicaties door COVID-19. De onderzoekers wilden echter onderzoeken of de diagnose naast die factoren een extra risico met zich meebrengt.

Veel intensive-carepatiënten met slaapapneu

Door middel van een systematische review van 18 onderzoeken tot juni 2020 met betrekking tot obstructieve slaapapneu en COVID-19 vonden ze dat veel intensive-carepatiënten de aandoening hadden. Bij diabetespatiënten kan dit een verhoogd risico opleveren onafhankelijk van andere factoren. Diabetespatiënten die in het ziekenhuis lagen met COVID-19 en werden behandeld voor slaapapneu hadden een 2,8 keer groter risico om te overlijden op de zevende dag na opname.

Invloed op bradykinineroutes

De onderzoekers denken dat de link tussen slaapapneu en COVID-19 te maken heeft met hoe ze allebei de bradykinineroutes beïnvloeden. “Het is waarschijnlijk dat COVID-19 oxidatieve stress en ontsteking verhoogt en effecten heeft op de bradykinineroutes […]. Als je personen hebt waarbij deze mechanismen al zijn aangetast, zou het niet verbazen dat COVID-19 hen sterker beïnvloedt,” schrijven ze.

Wees bewust van het extra risico

De steekproefomvang van het onderzoek was klein en het is niet altijd duidelijk dat slaapapneu iemands COVID-symptomen verergert omdat het vaak niet wordt gediagnosticeerd. Desondanks denken de onderzoekers dat het belangrijk is om bewust te zijn van het mogelijke extra risico dat obstructieve slaapapneu met zich meebrengt. Verder onderzoek is nodig om te bepalen of deze patiënten aan de lijst met risicogroepen moeten worden toegevoegd.

Focus op diagnosticeren

In de tussentijd kunnen tandartsen zich misschien meer concentreren op het screenen patiënten op de aandoeningen. Hoewel ze het niet kunnen diagnosticeren, kunnen ze zien of de tong of amandelen van een patiënt vergroot zijn en andere gezondheidsgerelateerde vragen stellen en eventueel mensen doorverwijzen naar slaapspecialisten.

Bron:
Sleep Medicine Review