schisis

Promotieonderzoek spierregeneratie na operatie schisis

Paola L. Carvajal Monroy promoveerde op 29 november met haar proefschrift over spierregeneratie bij kinderen met een schisis aan de Radboud Universiteit Nijmegen.

Probleemstelling
Enkele patiënten kunnen na een succesvolle operatie voor het sluiten van de schisis aanhoudende moeilijkheden ervaren met spreken, zuigen en slikken. Ondanks de herstelling van de spierfunctie in het zachte gehemelte behalen zijn geen optimale orale functie.

Onderzoek
Voor haar onderzoek heeft Paola de applicatie van een adjuvante handelswijze met tissue engineering onderzocht. Hierbij was het doel de biologische processen tijdens de spierregeneratie van het hoofd beter te kunnen interpreteren.

Resultaten
Via haar ontwerp van een in vivo-model, onderzocht Paola de regeneratie van spieren in het zachte gehemelte van ratten. De hieruit voortkomende resultaten geven aan dat er geen nieuwe spiervezels werden ontwikkeld. Ook bleken zowel de fibrose als de intrinsieke eigenschappen van satellietcellen het functieherstel van de spieren te blokkeren. Het herstel van de spieren wordt eveneens beïnvloed door de leeftijdsafhankelijke variaties in de satellieteigenschappen.

Verder onderzoek
Deze resultaten bieden fundament voor verder onderzoek naar factoren die bijdragen aan de slechte spierregeneratie. Dit zal hopelijk leiden tot de vorming van nieuwe en succesvolle behandelingen.

Bron: Radboud Universiteit Nijmegen.
Proefschrift Muscle regeneration in the soft palate of the rat. Novel perspectives for cleft palate repair

 

Lees meer over: Medisch | Tandheelkundig, Thema A-Z
tandpasta

Zuid-Koreaanse tandarts verkrijgt patent voor unieke tandpastaformule

Een tandarts uit Zuid-Korea heeft een patent verkregen voor zijn tandpastaformule die de bacterie Streptococcus Gordonii doodt.

Onderzoek naar bacterie
Uit meerdere studies is inmiddels gebleken dat mondziektes negatieve gevolgen kunnen hebben voor de gehele gezondheid van het lichaam. Naar aanleiding van een studie naar de bacterie Streptococcus Gordonii door onderzoekers uit Ierland en Engeland in 2014 kwam de tandarts Moon Hyung-Joo met zijn idee voor de bacteriedodende tandpasta.

Uit het onderzoek kwam naar voren dat de bacterie Streptococcus Gordonii zeer ernstige gevolgen kan hebben voor de staat van het hart. Als de bacterie eenmaal in de bloedsomloop komt, kan het stolling van het bloed veroorzaken waardoor de hartkleppen zullen groeien, wat kan resulteren in hartziektes en beroertes. Volgens Hyung-Joo is het bestrijden van deze ziekte erg belangrijk. Normaal gesproken zou dit enkel mogelijk zijn door een operatie of door zeer sterke antibiotica. Dit laatste wordt steeds lastiger door de groeiende resistentie van de mens tegen antibiotica. Echter met zijn formule voor de tandpasta kan de ziekte ook bestreden worden.

Biologische formule
Tot nu toe hebben tandpasta-ontwikkelaars zich alleen gericht op formules die de bacteriën Streptococcus mutans en Porphyromonas gingivali bestrijden. Deze producten zijn vaak samengesteld uit niet-biologische ingrediënten.

Hyung-Joo daarentegen heeft een natuurlijke formule ontwikkeld die succesvol de bacterie Streptococcus Gordonii doodt. Hij zei er het volgende over: “Tegenwoordig letten mensen erg op ingrediënten van cosmetische producten of voedsel omdat dit in hun lichaam komt. Tandpasta is hierop geen uitzondering.” Door het gebruik van biologische ingrediënten zouden de bijwerkingen beperkt blijven.

Het product is nog niet op de markt gebracht maar Hyung-Joo is bezig met de ontwikkeling van de tandpasta.

Bron: SCMP news

Lees meer over: Mondhygiëne, Thema A-Z
mondpiercing

Britse Health Foundation waarschuwt consument voor mondpiercings

Nu mondpiercings steeds populairder worden waarschuwt de Britse Oral Health Foundation de consument voor het risico op gebitsbeschadiging door het sieraad.

Tongpiercings
Uit eerder onderzoek in Groot-Brittannië bleek dat voornamelijk tongpiercings geliefd zijn. Ruim 43% van alle mensen met orale piercings heeft voor deze gekozen. Zo kwam naar voren dat een derde van deze mensen voor een lippiercing kiest, terwijl wang en tandvlees minder gewilde plekken zijn. Het onderzoek gaf ook aan dat 13% van de mensen met orale piercings er meer dan één heeft, wat de populariteit van de trend benadrukt.

Goede doel
De CEO van de Oral Health Foundation, Dr. Nigel Carter OBE, zegt dat uit het onderzoek is gebleken dat niet iedereen de risico’s kent die orale piercings met zich mee kunnen brengen en men niet weet hoe deze voorkomen kunnen worden.

Risico’s
Orale piercings zijn vaak oorzaak van afgebroken of gebarsten tanden. Sommige mensen hebben de gewoonte op hun piercing te bijten of er mee te spelen, wat kan leiden tot ernstige tandschade. Daarnaast bevat de mond veel bacteriën waardoor infecties makkelijk kunnen ontstaan, zeker wanneer het nieuwe piercings betreft. Ook het zetten van de piercings kan serieuze risico’s met zich meebrengen.

Advies
Gezien de populariteit van orale piercings, adviseert Dr. Carter mensen met deze piercings een aantal maatregelen in acht te nemen. “De mensen die een orale piercing nemen of hebben moeten hun best doen deze zo schoon mogelijk te houden. Het regelmatig reinigen met een antiseptische mondspoeling kan hierbij helpen. Daarnaast moeten zij het spelen met de piercing vermijden en het sieraad verwijderen wanneer zij deelnemen in een sport om de mogelijke schade te minimaliseren.”

Bron:
dentalhealth.org

Lees meer over: Opmerkelijk, Thema A-Z
funderingsrestauraties

Funderingsrestauraties bij avitale elementen

Na endodontisch behandelen van een gebitselement, moet er een keuze gemaakt worden over hoe het element gerestaureerd gaat worden. Welke afwegingen spelen een rol bij het vervaardigen van een (adhesieve) funderingsrestauratie? Moet er wel of geen wortelstift gebruikt worden? Welke stiften zijn tegenwoordig beschikbaar en wanneer zijn deze dan geïndiceerd?

Een endodontisch behandeld element… en nu?
Nadat een gebitselement endodontisch behandeld is, moet er een keuze gemaakt worden over hoe het element gerestaureerd gaat worden. Endodontisch behandelde elementen met uitgebreid weefselverlies moeten worden opgebouwd. Hiervoor zijn allerlei materialen en methoden beschikbaar. Maar wat zijn de afwegingen die een rol spelen bij het vervaardigen van een (adhesieve) funderingsrestauratie? Moet er wel of geen wortelstift gebruikt worden? Welke stiften zijn tegenwoordig beschikbaar en wanneer zijn deze dan geïndiceerd?
Bij het uitvoeren van een endodontische behandeling treedt er zowel extern als intern weefselverlies op. Dit verlies moet worden aangevuld. Vroeger werd er standaard een kroon geplaatst op endodontisch behandeld element. Is dit tegenwoordig met de adhesieve technieken nog nodig?

Adhesieve funderingsrestauratie
Er zijn vier verschillende adhesieve funderingsrestauraties. Deze zijn als volgt:

  1. Vezelstift, funderingsrestauratie, indirecte restauratie
  2. Funderingsrestauratie met indirecte restauratie
  3. Vezelstift met directe restauratie
  4. Directe restauratie

Stift

Vroeger werd er vaak standaard een stift geplaatst na het uitvoeren van een endodontische behandeling. Dat is tegenwoordig niet meer het geval. Het plaatsen van een stift is een extra risico op wortelbreuk en er treedt (nog) meer weefselverlies op.

Bij het plaatsen van een stift wordt er gebruik gemaakt van het wortelkanaal om meer resistentie en retentie te creëren voor de funderingsrestauratie. De keuze om wel of geen wortelstift te plaatsen is afhankelijk van de hoeveelheid restdentine en de vorm hiervan. Bij molaren is er vaak voldoende retentie te verkrijgen vanuit de pulpakamer. Een stift is sneller geïndiceerd bij een éénwortelig gebitselement.

De resultaten van een 17-jaars overlevingsstudie (Fokkinga et al. 2007) laten zien dat er geen significant verschil bestaat tussen een gegoten stiftopbouw (85%), een prefab metalen stift (84%) of geen stift (88%). Al deze gebitselementen waren voorzien van een indirecte kroon en hadden een goede ferrule. Ook zonder indirecte restauratie waren er geen significante verschillen tussen de verschillende soorten stiften. Geconcludeerd kan worden dat een metalen stift over het algemeen overbodig is.

Vezelstift

Er zijn verschillende stiften verkrijgbaar. Hieronder worden de prefab en de individuele vezelstiften toegelicht.

  1. Prefab vezelstiften
    Vorm en lichtgeleiding verschillen per merk. De elasticiteitsmodulus ligt dicht bij die van dentine. Deze stiften kunnen adhesief gecementeerd worden.
  2. Individuele vezelstiften
    Hieronder vallen de polyethyleenvezelbundels en glasvezelbundels. Bij individuele vezelstiften moet altijd een kunstofmatrix toegevoegd worden (bonding). Het voordeel van deze methode is dat er alleen guttapercha uit het kanaal verwijderd hoeft te worden: de vezelstift kan worden aangepast aan de vorm van het kanaal. Er kunnen meerdere vezelbundels gebruikt worden om het kanaal op te vullen.

Uit de resultaten van verschillende vezelstift-studies (Cagidiaco et al. 2008; Dikbas and Tanalp 2013), kan geconcludeerd worden dat vezelstiften beschermen tegen fractuur. De risico’s zijn het loskomen van de vezelstift en breuk van de stift. Frontelementen lopen een groter risico op falen. Afwezigheid van approximaal contact of een brugpijlerconstructie lopen ook extra risico op falen.

Stift nodig of overbodig?

Voor de indicatie van het plaatsen van een vezelstift speelt de factor resterend dentine een grote rol. Hierbij is de vraag wat de definitie ‘resterend dentine’  inhoudt.

Yang et al. (2015) keek in zijn studie naar de hoeveelheid resterend dentine en het risico op falen bij elementen met een vezelstift. Bij afwezigheid van de coronale wanden is er een verhoogde kans op falen. De rol van het ‘ferrule effect’ kon nog niet geheel worden aangetoond bij deze elementen.

Zhu et al. (2015) onderzocht het effect van een vezelstift op het faalpercentage van gerestaureerde endodontische behandelde elementen.
Uit de resultaten was te concluderen dat het risico op overall falen (catastrofaal en reparabel) significant groter is bij elementen zonder een vezelstift dan bij elementen met een vezelstift.

Ook alleen de kans op catastrofaal falen (niet reparabel) is significant groter wanneer er geen vezelstift wordt gebruikt. Bij gebitselementen met minder dan drie dentine-wanden is het risico op catastrofaal falen significant groter voor bij element zonder vezelstift in vergelijking met element met een vezelstift. De vezelstift heeft dus eigenlijk een gunstige invloed. In tegenstrijd met wat er voorheen gedacht werd lijkt de vezelstift dus catastrofale mislukkingen te reduceren.

Procedure prefab vezelstift

Hieronder volgt de procedure bij het plaatsen van een prefab vezelstift.

  • Diepte
    De verloren klinische kroonlengte is een goede lengte. Belangrijk is dat er een goede apicale afsluiting gewaarborgd blijft. Ook moet er rekening gehouden worden met een eventuele wortelkromming.
  • Moment
    Om het risico op lekkage te verkleinen is het aan te bevelen een stift korttijdig na het afmaken van de endodontische behandeling te plaatsen.
  • Breedte
    Hierbij geldt dat de dikte van de eerst passende stift goed is. Hierbij moet de kanaalvulling volledig verwijderd en de kanaalwanden schoon zijn voor een optimale hechting. Met de bijbehorende preparatieboren kunnen de wanden schoon geprepareerd worden.
  • Vorm
    Er bestaat geen significant verschil in overlevingspercentage op basis van de vorm van een vezelstift (Signore et al. 2009). Dus baseer dit op de vorm van het kanaal!
  • Inkorten stift
    Een stift kan worden ingekort met een diamantboor of schijf, zowel voor of na cementeren. Een stift mag alleen geknipt worden indien de matrix nog niet is uitgehard.
  • Voorbehandeling
    De hechting tussen stift en cement is beter dan tussen dentine en cement. De volgende stappen moeten uitgevoerd worden:1. Kanaal schoon prepareren. Check dit met de microscoop.
    2. Kanaal naspoelen met water voor neutralisatie van het oppervlak.
    3. Kanaal drogen met paperpoints.
    4. Stift schoonmaken met alcohol of ets
    5. Stift bevochtigen (silaniseren met bijvoorbeeld ceramic primer)
  • Cementkeuze
    Er kan worden gekozen voor een dual cure composietcement of voor een opbouwcomposiet.  Hierbij is het belangrijk dat het cement vloeibaar genoeg is. Het cement kan worden aangebracht met een speciale endo-tip. Het is erg belangrijk om de instructies van de fabrikant op te volgen. Bij een zelf-hechtend systeem moet er namelijk vooraf niet geëtst worden.
  • Overwegingen
    Wanneer er wordt gekozen om het element te restaureren met een directe restauratie dan kan er gekozen worden voor posterior composiet.  Opbouwcomposiet kan gebruikt worden wanneer er een indirecte restauratie vervaardigd wordt.
  • Bedekking vezelstift
    Langere blootstelling aan vocht is niet goed voor een vezelstift. Wanneer er dus nog een indirecte restauratie vervaardigd worden dan is het minder kritisch als de stift niet geheel bedekt is, in alle andere gevallen wel.

Conclusies

  • Een wortelstift geeft retentie en resistentie voor de funderingsrestauratie.
  • Vezelstiften hebben een gunstige invloed op de overleving van endodontisch behandelde elementen met weinig restmateriaal.
  • Bij elementen met minder dan drie resterende dentinewanden is het advies om een vezelstift te plaatsen.
  • Pas de juiste hechtmethode toe bij het plaatsen van een stift.

Wietske Fokkinga heeft dertien jaar in een algemene praktijk gewerkt en is sinds haar afstuderen verbonden aan de vakgroep Orale Functieleer (Radboud UMC). Als onderdeel van haar promotie (2007) deed ze onderzoek naar de plastische opbouw van endodontisch behandelde gebitselementen. Thans is ze (PAO-T) docent en coördinator tandheelkundig onderwijs, onderzoeksbegeleider, voorzitter van de opleidingscommissie en behandelt ze een dag per week patiënten op verwijzing in de CCT (Centrum voor Complexe Tandheelkunde).

Verslag door Marieke Filius, onderzoeker bij de afdeling MKA-chirurgie, UMCG, voor dental INFO van de lezing van Wietse Fokkinga tijdens het najaarscongres van de NVvE.

Lees meer over: Congresverslagen, Kennis, Restaureren, Thema A-Z
implantaten

Slikken bètablokkers draagt bij aan betere opname tandimplantaten

Een nieuw onderzoek toont aan welke medicijnen de patiënt beter wel en niet kan gebruiken om complicaties bij tandimplantaten te voorkomen. Het slikken van bètablokkers bijvoorbeeld draagt bij aan een betere opname van de implantaten.

Onderzoek
Het onderzoek is uitgevoerd door specialisten aan de McGill Faculty of Dentistry in Canada. Zij testten het gebruik van propranolol, een non-selectieve bètablokker die wordt gebruikt als bestrijder van hart- en vaatziektes en de werking daarvan op botherstel. Verder keken ze ook naar de werking van protonpompinhibitoren (maagzuurremmer) op de calciumabsorptie. Alvorens zelf de medicijnen te testen onderzochten ze data van 700 patiënten die tandimplantaten hadden gekregen in de periode 2007-2015. Het onderzoek wat zij zelf uitvoerden werd gedaan onder 24 ratten, waarvan de helft werd behandeld met propranolol en de ander helft met Saline.

Resultaten
Ondanks dat er al uit eerder onderzoeken bleek dat bètablokkers de botaanmaak stimuleren en maagzuurremmers de calciumabsorptie verminderen, waren de resultaten van het onderzoek toch boven verwachtingen. Bij het slikken van bètablokkers was de kans op mislukking van botintegratie slechts 0,6% waar dat bij andere medicijnen 4,1% was. Daarnaast bleek dat het innemen van maagzuurremmers een zeer negatieve werking heeft op botintegratie, het mislukkingspercentage is dan 6,8% terwijl deze 3,2% is voor patiënten die dit medicijn niet gebruiken. Om een optimaal herstel bij tandimplantaten voor de patiënt te realiseren wordt het door deze onderzoekers dus aangeraden om bètablokkers te slikken en maagzuurremmers te vermijden.

Implicaties
De onderzoekers zijn van plan het onderzoek nog verder door te ontwikkelen om de onderliggen mechanismes in kaart te kunnen brengen. Voor nu is het niet geheel duidelijk wat de juiste dosering van de bètablokkers moet zijn en voor welke periode. Wel geloven de onderzoekers dat deze resultaten implicaties hebben voor bot-operaties in andere delen van het lichaam aangezien dit hetzelfde proces van botherstel is.

Bron:
Science Daily
Wiley Online Library

Onderzoek door E. Al-Subaie et al in Journal of Clinical Periodontology

Lees meer over: Implantologie, Thema A-Z
antibioticaresistentie

FDI ontwikkelt berichtgeving antibioticaresistentie

World Dental Federation (FDI) heeft samengewerkt met de World Health Organization (WHO) aan de ontwikkeling van vijf boodschappen over antibioticaresistentie. Deze boodschappen zijn verwerkt in een flyer voor de World Antibiotic Awareness Week 2016, die werd gehouden van 14 tot 20 november.

Checklist
De flyer bevat onder andere een checklist, bestaande uit vijf vragen, namelijk:

  1. Volgt u altijd de infectiepreventie en controleprotocollen?
  2. Schrijft u antibiotica slechts voor indien noodzakelijk, volgens de huidige richtlijnen?
  3. Bij het voorschrijven van antibiotica, vertelt u de patiënt hoe deze dit juist moet gebruiken en wat de gevaren zijn van misbruik?
  4. Vraagt u uw patiënten over hun voormalige en huidige gebruik van antibiotica?
  5. Vertelt u de patiënten over het voorkomen van infecties?

World Dental Congress 2016
Antibiotica resistentie is van groot belang voor de FDI en was daarom dan ook het onderwerp van een speciale hot topic-sessie tijdens het FDI World Dental Congress 2016 in Poznan. De sessie focuste op het minimaliseren van bacteriële resistentie gevaren bij patiënten, en het limiteren van het voorschrijven ervan indien niet noodzakelijk. Dr. Dan Meyer, adviseur voor het FDI Science Committee, en Prof. Michael Glick, van de University of Buffalo’s School of Dental Medicine, spraken tijdens het congres.

Globaal actieplan
Het aanpakken van antibiotica resistentie is van hoge prioriteit voor de WHO. Een globaal actieplan met de volgende vijf strategische objectieven werd ontwikkeld in 2015:

  1. Meer aandacht en begrip voor antibioticaresistentie
  2. Meer toezicht en onderzoek
  3. Minder gevallen van infecties
  4. Optimaal gebruik van antimicrobiële medicijnen
  5. Zorgen voor duurzame investeringen in het bestrijden van antibioticaresistentie

Bron:
FDI

Lees meer over: Communicatie patiënt, Kennis, Medisch | Tandheelkundig, Thema A-Z
angst voor de tandarts

Uit angst voor de tandarts probeert 1 op de 4 Britten een huismiddeltje

Een nieuw onderzoek uit Engeland toont aan dat een kwart van de Britten de tandarts vermijdt uit angst en in verband met hoge kosten en liever een huismiddeltje probeert.

 Onderzoek
Het onderzoek is uitgevoerd door een bedrijf genaamd Sapphire Braces dat zich specialiseert in het zetten van beugels bij volwassenen. Ruim tweeduizend Britten werden ondervraagd over hun tandartsbezoeken en redenen om niet te gaan. De grootste mijlpaal bleek voor veel mensen toch nog steeds de angst voor de tandarts. De angst komt met name door het geluid van de boor en de injecties voor verdovingen. Deze angst gaat bij sommige mensen zo ver dat 19% van de ondervraagden aangaf liever eigenhandig het probleem aan te pakken.

Kosten
Een tweede reden dat veel mensen niet naar de tandarts gaan is vanwege de hoge kosten. Ruim 41% van de mensen is bang voor vervolgafspraken of operaties en gaan daarom liever niet. Verder bleek uit het onderzoek dat 29% van de mensen vaak wel een afspraak maakt maar deze dan toch last minute cancelt. De woordvoerder van Sapphire Braces zei er het volgende over: “Het lijkt erop dat veel mensen zich toch nog niet over hun algemene hekel aan de tandarts kunnen zetten. Shockerend is dat een kwart van hen liever een huismiddeltje probeert voor problemen met hun tanden.”

Bron: Mirror UK

Lees meer over: Pijn | Angst, Thema A-Z
mondwater

Gefluorideerd mondwater effectief middel tegen cariës

Na uitgebreide revisie van eerder uitgevoerde studies is opnieuw bevestigd dat het gebruik van gefluorideerd mondwater effectief is in het reduceren van cariës.

Doel van studie
Er wordt vaak getwijfeld aan het beschermende effect van fluoride bij tandbederf. Deze studie, gepubliceerd door de Cochrane Collaboration, had het doel om antwoord op deze vraag te geven. De onderzoekers keken naar het effect van het regelmatig gebruik van gefluorideerd mondwater op cariës. Daarbij analyseerde ze ook de invloed van andere factoren als; de initiële mate van tandbederf, blootstelling aan andere producten met fluoride, concentratie van de fluoride en de frequentie van het gebruik van mondwater.

Onderzoeksmethode
Voor het onderzoek zijn zevenendertig studies gereviseerd die eerder deze effecten hebben onderzocht. De studies varieerde in publicatiedatum tussen de jaren 1965 tot 2005 en waren afkomstig uit zeven verschillende landen. Elke studie onderzocht het gebruik van gefluorideerd mondwater op tandbederf bij kinderen onder supervisie van school en twee studies keken ook naar supervisie van ouders. De duur van de studies varieerden tussen de twee en drie jaar. Om de effecten te bepalen was er ook een controlegroep kinderen die of een placebo kreeg of geen enkele behandeling. In totaal zijn er voor dit onderzoek de gegevens van 15.000 kinderen in de leeftijdsgroep zes tot veertien jaar bestudeerd.

Resultaten
Dit onderzoek heeft opnieuw bevestigd dat het gebruik van gefluorideerd mondwater een positieve werking heeft op cariës. Gemiddeld was er bij regelmatig gebruik van mondwater een cariësreductie van 27% vergeleken met kinderen die helemaal geen mondwater gebruikten. Dit gold ook voor kinderen die fluoride tandpasta gebruikten of regelmatig fluoride houdend water dronken.

In conclusie, het gebruik van gefluorideerd mondwater onder supervisie van ouders of school draagt ten zeerste bij aan het tegengaan van tandbederf. Echter is er nog geen bewijs of dit ook geldt voor kinderen onder de 6 jaar met melktanden.

Bron: Cochrane Library

Lees meer over: Cariës, Mondhygiëne, Thema A-Z
Een goed gebit dankzij een goede relatie

Een goed gebit dankzij een goede relatie

Onderzoekers van de University of Queensland keken naar de invloed van het hebben van een emotionele relatie op onze mondgezondheid. Hieruit bleek dat mensen die emotionele relaties het liefst zoveel mogelijk vermijden, meer kans hebben op een slecht gebit.

Uit het onderzoek, dat werd uitgevoerd onder 265 volwassenen in een samenwerking tussen de School of Health and Rehabilitation Sciences van de University of Queensland en de School of Dentistry, bleek dat mensen die geen of een slechte relatie met iemand hadden vaker preventief tandartsbezoek overslaan, en ook vaker niet blij waren met het uiterlijk en de gezondheid van hun gebit.

Meer zelfvertrouwen
Hier tegenover staat wel dat het mogelijk is dat mensen met een goed liefdesleven simpelweg meer zelfvertrouwen hebben, waardoor zij vaker naar de tandarts gaan en hun eigen gebit ook als relatief positief aanschouwen.

Het onderzoek kwam voort uit eerdere studies wat betreft de volwassenen hechtingstheorie en de negatieve gezondheidsinvloeden van onzekerheid in volwassene relaties. Deze studie is het eerste onderzoek dat kijkt naar patronen tussen bindingsangst of het simpelweg vermijden van het binden aan iemand, en mondgezondheidgewoonten en beoordeling van de eigen mondgezondheid.

Bron: Springer 

Lees meer over: Mondhygiëne, Thema A-Z
Implantoloog plaatst implantaat bij zichzelf

Implantoloog plaatst implantaat bij zichzelf

Implantoloog Dr. Achim Schmidt in München heeft onlangs bij zichzelf een implantaat geplaatst. Hij heeft gedurende zijn carrière al meer dan 15.000 implantaten geplaatst en nu het ondenkbare gedaan met dank aan virtuele planning, een 3D-bril en ervaren collega’s aan zijn zijde.

Voorbereidingen
Door tandenknarsen verloor de implantoloog een tand waardoor een implantaat nodig was. Met behulp van onder andere een 3D-bril en virtuele planning waarmee de exacte positie en diepte van de implantaten wordt bepaald, zou het volgens Schmidt mogelijk moeten zijn om bij jezelf een implantaat te plaatsen. Zo gezegd, zo gedaan. In de weken voorafgaand de behandeling zijn de benodigde maatregelen getroffen zoals de aanschaf van de modernste technieken en het optrommelen van een medisch team.  Ook is een filmploeg gevraagd om deze interessante en riskante ingreep te filmen.

Lees meer over: Implantologie, Thema A-Z, Video
suikerbelasting

Belgische regering besluit suikerbelasting niet door te voeren

De Belgische regering heeft besloten toch af te stappen van het plan om belasting te heffen op producten met een hoog suikergehalte.

Accijnzen op frisdrank
Eind 2015 is er tijdens de onderhandelingen over de programmawet besloten een suikertaks in te voeren om de suikerconsumptie te verminderen. De eerste stap is al gezet door accijnzen op frisdrank te verhogen: sinds 2016 is de prijs van een blikje met een eurocent verhoogd en de prijs van een literfles frisdrank met 3 eurocent. Deze regeling zou jaarlijks al vijftig miljoen opbrengen. Daarnaast zou er in 2017 ook een suikertaks ingevoerd worden op alle suikerproducten. In zijn meest efficiënte vorm zou dit ruim 250 miljoen euro kunnen opbrengen. Echter is er toch besloten van het plan af te zien.

Koopkracht stimuleren
De voornaamste reden om de belasting niet door te voeren is volgens Maggie de Block, minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, het volgende: “De regering wil geen extra lasten leggen op de koopkracht.” Dit omdat het in strijd is met de doelstelling de koopkracht te versterken. Echter zal dit besluit wel zorgen voor een gat in de begroting.

Uit artikelen van de Belgische krant ‘De Tijd’ blijkt dat dit niet de eerste keer is dat de Belgische regering worstelt met belastingen. Zo wordt bijvoorbeeld de dit jaar ingevoerde speculatietaks in 2017 al weer afgeschaft.

Bron: De Tijd

 

Lees meer over: Mondhygiëne, Thema A-Z
Erik Markus

Erik Markus nieuwe algemeen directeur KNMT

Erik Markus (57) is met ingang van 1 januari 2017 benoemd tot algemeen directeur van de KNMT. Hij zal zich vooral richten op de vernieuwing van de KNMT-organisatie.

Hij is op dit moment plaatsvervangend directeur/secretaris bij de beroepsvereniging van tandartsen, orthodontisten en kaakchirurgen en volgt de huidige directeur a.i. Klaas van Mierlo op. Van Mierlo blijft tot 1 april 2017 betrokken bij de doorvoering van de organisatieveranderingen.

‘Met Erik Markus hebben we een directeur aan boord die de vereniging en de organisatie goed kent,’ zegt voorzitter Wolter Brands over de benoeming. ‘Hij weet waar de leden behoefte aan hebben en wat de medewerkers nodig hebben om daarin te kunnen voorzien. We hebben er alle vertrouwen in dat hij gaat bouwen aan de toekomstgerichte organisatie die onze beroepsgroep nodig heeft.’

Lees meer over: Carrière, Thema A-Z
kinderen

1 op de 5 kinderen niet naar de tandarts voor controle

Een op de vijf kinderen gaat niet op controle bij de tandarts, zo blijkt uit cijfers van Zilveren Kruis. De zorgverzekeraar onderzocht het tandartsbezoek onder kinderen tussen 2 en 18 jaar oud in de periode december 2014 tot en met januari 2016.

In totaal ging 20% van alle kinderen in deze leeftijdsgroep niet op controle bij de tandarts. Ook blijken er grote regionale verschillen te zijn. Met name in de regio’s  Zeeuws Vlaanderen, ’t Gooi en bijvoorbeeld de steden Amsterdam, Rotterdam en Den Haag is het verzuim het hoogst. Het laagst is het verzuim in delen van Noord-Brabant, Gelderland, Limburg en Drenthe.

Gezond gebit belangrijk voor gezond lichaam
Riët Hummel, adviserend tandarts bij Zilveren Kruis: ‘Het is belangrijk dat kinderen regelmatig naar de tandarts gaan. Jaarlijks tandartsbezoek helpt om de mond gezond te houden en eventuele tandheelkundige problemen in een vroeg stadium te stoppen. Een gezond gebit is belangrijk voor een gezond lichaam.’

Ouders betalen voor kinderen geen eigen risico bij de tandarts
Alhoewel de redenen van het verzuim niet zijn onderzocht, hebben de zorgverzekeraar en de tandartsen wel een idee. Tandartsbezoek van kinderen wordt vanuit de basisverzekering vergoed zonder eigen bijdragen of eigen risico. Uit het Nationaal Zorgonderzoek dat onlangs is uitgevoerd, blijkt dat ruim 2 op de 5 Nederlanders hier niet van op de hoogte is. Of ouders hebben zelf geen tandartsverzekering en gaan dan ook niet met hun kind naar de tandarts. Wolter Brands, voorzitter van de KNMT, vult aan: ‘Dit zijn zorgwekkende cijfers. Van een gezond gebit heb je een leven lang plezier. Zelf goed voor je tanden zorgen én elk jaar op controle naar de tandarts is daarvoor de basis. Daar heeft ieder kind recht op.’

Oplossingen nodig om jeugd naar de tandarts te krijgen
Zilveren Kruis en KNMT willen graag meer kinderen op controle krijgen, onder andere door meer voorlichting over mondzorg te geven. In het voorjaar gaan ze kijken hoe het tandartsbezoek door de jeugd kan worden gestimuleerd. Ze nodigen andere partijen zoals consultatiebureaus en andere zorgverleners uit zich daarbij aan te sluiten.

Bekijk hier  de landkaart met regionale verschillen in tandartscontrole kinderen tot 18 jaar.

Lees meer over: Kindertandheelkunde, Thema A-Z
verbannen

Het correctiegesprek in 6 stappen

Het correctiegesprek kan u helpen om ongewenst gedrag uit de praktijk te verbannen. Deze 6 stappen helpen u bij het voeren van een dergelijk gesprek.

Video door Anna Berends van Loenen. 

Lees meer over: Ondernemen, Personeel, Thema A-Z, Video
Orale infecties, boos, vrouw, mond

Risico van verspreiding van orale infecties

Lokale invasieve odontogene infecties leiden steeds vaker tot een ziekenhuisopname. De incidentie van infecties elders in het lichaam veroorzaakt door dentogene infecties is moeilijk vast te stellen, omdat de bacteriën uit de mond vaak niet als oorzaak worden onderkend. Wat zijn de risico’s van systemische verspreiding van orale foci?

Verslag van de lezing van dr Riina Richardson, tandarts, infectioloog en patholoog tijdens het VMTI-congres.

De spreekster begon met een samenvatting van wat ze ziet als ‘vergeten’ of op de achtergrond geraakt:

  • Als professionals in de mondzorg bereiken we lang niet altijd dat wat we zouden willen, namelijk een compleet gezonde mond. Ondanks alle inspanningen rondom endodontologische en parodontologische zorg is het eindresultaat toch nog regelmatig een chronische ontsteking. We doen wat we kunnen, maar soms laten we toch een bron van infectie voor het hele lichaam achter.
  • Orale ziektes delen gezamenlijke risicofactoren met diabetes en obesitas. Het kan daarom niet toevallig zijn dat de mondgezondheid van kinderen afneemt in veel Westerse landen. De lifestyle speelt hierin een grote rol. Diabetes betekent meer risico op mondziektes zoals tandvleesontsteking.
  • De populatie vergrijst. Dit betekent een groei van medisch gecompromitteerde patiënten en zij behouden hun gebitselementen tegenwoordig langer. Het eigen gebit vraagt nu aandacht gedurende het gehele leven van de patiënt. Zo loopt bijvoorbeeld het aantal patiënten met een transplantatie op en dus ook het risico dat de mondgezondheid de algehele gezondheid kan beïnvloeden.
  • Er zit meer in de mond dan alleen gebitselementen. De incidentie van chronische of oncologische ziekten van de weke delen groeit. Ook de mucosa is een port d’entrée voor de rest van het lichaam.

Wat weten we van orale infecties?

  • Een orale infectie kan oppervlakkig voorkomen (mucosa, gingiva, glazuur, dentine) of diep (endo, kaakbot, cellulitis)
  • Ze zijn vaak chronisch en asymptomatisch. Het laatste noemen we vaak ‘silent foci’.
  • Doordat het zonder klachten kan verlopen en klinisch vaak niet direct waarneembaar is, is het vaak lastig voor tandartsen om de herkomst vast te stellen. Tandheelkunde en mondzorg zouden veel eenvoudiger zijn als een ontsteking zich makkelijk liet zien, maar dat is heel vaak niet het geval.
  • Orale infecties worden veroorzaakt door bacterien uit biofilms die zich in de mond bevinden en het verstoren van deze biofilm is de hoeksteen van de behandeling. Antibiotica zonder behandeling is nooit de oplossing.
  • De mond is duidelijk een belangrijk reservoir van micro-organismen en bij elke infectie zou een arts/tandarts zich ervan bewust moeten zijn dat de infectiebron wel eens de mond zou kunnen zijn.

Of de mond, in welke situatie en waarvoor de mond een bedreiging is voor de algehele gezondheid is nog niet geheel duidelijk. Daarvoor is nog veel meer studie nodig maar we zijn hard onderweg.

Systemische infectiecomplicaties

Via de bloedbaan kunnen bacterien vanuit de mond verspreid worden en kunnen in zeldzame gevallen leiden tot sepsis en andere complicaties. Dit gebeurt als het immuunsysteem faalt.

Over lokale odontogene infecties die tot ziekenhuisopnames leiden, is haast geen literatuur beschikbaar.  Richardson onderzocht een database met daarin 35 mensen. Medisch gecompromitteerde patiënten hebben vooral risico op het ontwikkelen van systemische infectiecomplicaties. De kosten van deze complicaties zijn hoog. Gemiddeld is de lengte van de ziekenhuisopname 5 weken. Systemische infectiecomplicaties kunnen dodelijk zijn. Als dit voorkomen zou kunnen worden, zou dat dus geweldig zijn. Daarentegen zijn management en behandeling van lokale infectiecomplicaties wel goed uit te voeren en meestal succesvol. De oorzaak van  infectiecomplicaties bij voorheen gezonde mensen waren vaak de commensale plaquebacterieën en anearoben, maar onder de reeds medisch gecompromitteerde patiënten werden de staphylococ en de aerobische gram negatieve bacteriën die niet tot de commensale plaque behoren, vaak gedetecteerd. Medisch gecompromitteerde patiënten beschikken over een slechtere afweer en zijn zodoende vatbaarder voor infecties dan (voorheen) gezonde patiënten. Bij medisch gecompromitteerde patiënten kunnen tandheelkundige professionals juist huiverig zijn om een element te extraheren terwijl hier juist een bron van infectie mee kan worden verwijderd.

Herkennen patiënten met slechter immuunsysteem

Hoe kunnen we patiënten herkennen met een slechter functionerend immuunsysteem? Zij hebben dus een slechtere afweer waardoor zij sneller ziek zouden kunnen worden. Als wij deze patiënten in de praktijk op tijd zouden kunnen herkennen, kunnen we problemen wellicht voor zijn. De volgende drie zaken kunnen aangeven dat het immuunsysteem minder goed werkt:

  1. Lage infectie controle: iemand is vatbaarder voor infecties dan anderen, komt vaker in het ziekenhuis en vaak zijn er complicaties. Het immuunsysteem weet hier niet wat te doen met de infectie.
  2. Lage tolerantie: Te herkennen aan allergieën en astma. Het immuunsysteem wordt wakker bij stoffen waarbij het zou moeten rusten.
  3. slechte verwijdering van afbrekende autologe cellen wat leidt tot maligniteiten.

Bacteriemie

De dentale behandeling kan tot bacteriemie leiden, zelfs tandenpoetsen zou dat als consequentie kunnen hebben, zeker als de mond niet gezond is. Dit blijkt door een enorme meta-analyse. De intensiteit bepaalt of de bacteriemie ernstige gevolgen heeft of niet.

Elimineren bron

Odontogene infecties worden primair behandeld door de bron te elimineren. Daarmee wordt een snellere genezing bewerkstelligd en het risico voor een lokale of systemische verspreiding wordt daarmee lager. Betreft het een agressieve infectie en het lijkt erop dat het immuunsysteem inefficiënt werkt of de patiënt medisch gecompromitteerd is, dan is een geschikt antibioticum geïndiceerd als ondersteuning van de behandeling. Over het algemeen kan gezegd worden dat het malpraxis is als men alleen een antibiotica voorschrijft bij gezonde patiënten zonder de focus te verwijderen.

Antibiotica profylaxe

Bij endontologische behandelingen zou antibiotica profylaxe geïndiceerd kunnen zijn bij medisch gecompromitteerde patiënten, maar bij een opvlamming van een (tijdelijk) rustige kanaalafsluiting is er nooit een profylaxe nodig. Bij het chirurgisch verwijderen van een M3 kan wel de profylaxe geïndiceerd zijn. Zorg dan wel dat dit 1 uur voor de procedure ingenomen wordt zodat het tijdens de operatie in het bloed aanwezig is. Bij endocarditis en een voorgenomen bloedige ingreep bestaat er discussie of er profylaxe nodig is of niet. In de Nederlandse richtlijn is dit opgenomen en heel recent in Groot Brittannië naar aanleiding van cijfers die voortvloeiden uit de periode toen het niet in de richtlijn was opgenomen.

Amoxicilline is een goede profylaxe om bacteriemie te reduceren. Clindamycine werkt een stuk minder goed, wat slecht nieuws is voor mensen die allergisch zijn voor amoxicilline.

Overleg

Elke patiënt is anders, zo ook zijn mondflora. Er kunnen niet-commensale plaque bacteriën zijn, juist bij medisch gecompromitteerde en/of slechtere leefstijl, zeker als de biofilm juist door gebruik van antibiotica compleet verstoord is en dus abnormaal. Overleg daarom met de behandelend arts wat het juist antibioticum zou kunnen zijn. Het antibiotica moet matchen met de infectie in situ.

Sepsis

Sepsis wordt meestal veroorzaakt door staphylococcus spp. Op de tweede plaats staat Escherichia coli en op de derde plaats staat streptococcus ssp. Maar amoxicilline ondervangt de streptococcus niet, het spectrum reikt niet dusdanig ver. Staphylococcus behoort niet tot de commensale plaque in de mond maar bij gehospitaliseerde mensen komt het wel regelmatig voor. Ook staphylococcus wordt niet ondervangen door een breed spectrum antibiotica die behoort tot uw favoriete antibiotica profylaxe.

De beste manier om een infectie te behandelen is om pro-actief te zijn. Dus door het voorkomen infectie. Wacht niet te lang met behandelingen en met extracties. Men niet zonder antibiotica, het redt levens, maar toch zal men kritisch moeten zijn op het gebruik van antibiotica in verband met resistentie.

Hoe herkent men sepsis?

Sepsis uit zich in:

  • Koorts
  • Rillen en beven
  • Snelle hartslag
  • Snelle ademhaling
  • Benauwdheid
  • Minder urine productie

Dit alles in combinatie met een infectie zoals een abces. De patiënt zal acuut naar het ziekenhuis moeten als u dit herkent.

Praten met medische collega’s

Richarson geeft als laatste tip: “Leer te praten met medische collega’s over dit onderwerp. U bent de expert op het gebied van mondzorg en adviseer elkaar. Spreek uw bezorgdheid uit en vraag wat u moet weten over de medische gesteldheid van uw patiënt.“

Dr. Riina Richardson is tandarts, infectioloog en patholoog

Verslag door Lieneke Steverink-Jorna, mondhygiënist, voor dental INFO, van de lezing van dr. Riina Richardson tijdens het VMTI-congres Focus.

Lees meer over: Medisch | Tandheelkundig, Mondhygiëne, Thema A-Z
composietrestauratie

De posterieure enkelvoudige composietrestauratie

Composiet wordt wereldwijd beschouwd als eerste keuze materiaal voor directe restauraties in de posterieure regio. Posterieure composietrestauraties doen het goed op lange termijn. Verschillende reviews noteren een jaarlijks faalpercentage van 1-3%. Een correct uitgevoerde klinische procedure speelt een kritische rol op de levensduur van de posterieure composietrestauratie.

Verslag van de lezing van prof. dr. Marleen Peumans, Tandarts Adjunct Afdelingshoofd op de afdeling Conserverende Tandheelkunde en hoofddocent aan de KU Leuven.

Levensduur posteriorcomposiet

Factoren zijn:

  • Patiënt
  • Operator
  • Materiaal
  • Type restauratie
  • Onderhoud

De meest bepalende factor voor de levensduur zijn operator en patiëntfactor. In de lezing van Marleen Peumans werd de operateurfactor besproken. Het plaatsen van een goede – aansluiting, contactpunt, vormgeving – posterieure restauratie is niet heel eenvoudig. En hoe diep moet u cervicale restauraties aanpakken? Ook de materiaalfactor en het type restauratie kwam aan bod.

Materiaalkeuze

Adhesiefsystemen

In de tandheelkunde wordt een onderscheid gemaakt tussen twee verschillende adhesief systemen.

  • Ets-en-spoel adhesief
    • 3-staps en 2-staps
  • Zelf-etsend adhesief
    • 2-staps en 1-staps

Er bestaan verschillende ‘zelf-etsende’ adhesiefsystemen het verschil met het ‘ets-en-spoel’ systeem is dat erg geen spoelfase is.

Bij zelf-etsende primers wordt een onderverdeling gemaakt in de zuurtegraad:

  • Sterk : pH <1 (niet geadviseerd)
  • Intermediate : pH +/- 1.5
  • Mild : pH +/-2
  • Ultra-mild : pH >2

Afhankelijk van de zuurtegraad reageren zelf-etsende primers op verschillende wijze met het tandmateriaal en de smeerlaag. Door functionele monomeren, onder andere 10MDP, kunnen ze een chemische hechting aangaan met tandmateriaal. Bij 10MDP monomeer is duidelijk in-vitro aangetoond dat het een binding aangaat met hydroxyapatiet.

De microtreksterkte test is het meest geschikt om de bindsterkte aan dentine te testen. Deze klinische studie is geschikt omdat het grootste deel dentine is, verder is er geen sprake van  macromechanische retentie. Daarom is het een goede test om bindingssterke te evalueren. De goudenstandaard is de 3-staps ets-en-spoel (Optibond FL), maar er is ook een voorkeur voor Clearfil SE bond met selectief etsen van glazuur.

Composiet

Conventionele composieten

Met de grootte van de vuldeeltjes wordt de polijstbaarheid van het composiet bepaald. Een midifil composiet is daarom minder goed polijstbaar.

Een hybide composiet bevat grotere en kleinere vulstofdeeltjes. Het ondervangt hiermee de nadelen van een microcomposiet dat minder sterk is, maar heeft als voordeel dat het goed polijstbaar is. Hybride composieten kunnen onderverdeeld worden in universele composieten en midifil composieten. Een nanohybide composiet is een combinatie van microhybried en nanogevuld.

(Ferracane, 2011)

Microhybried
Anorganische vulstof: 0.6-1 um
SiO2: 40-50 nm

Nanogevuld composiet
SiO2, zirconium
5-100 nm

Midifil composiet
Anorganische vulstof: 1-10 um
SiO2: 40-50nm
Vulstofgehalte: >60Vol%

Keuze
De materiaaleigenschappen van het composiet in de posterieure regio, hebben een geringe invloed op de levensduur van de restauraties, op voorwaarde dat een hybride composiet wordt gebruikt.

Laagkrimpende composieten worden niet meer gebruikt.

Het composiet materiaal (vulstofgehalte van het hybriede composiet) heeft een beperkt positief effect op de levensduur van de restauraties. Dit wordt enkel bemerkt in lange termijn studies (>10 jaar).

Bulk fil composieten

  • Flowable base bulk als onderlaag: Altijd bedekken met conventioneel composiet, maximale laagdikte is 4mm.
  • Paste full body bulk fil: Geschikt voor de gehele restauratie. Laagdikte is maximaal 4-5mm.
  • Vezelversterkte bulkfil: Altijd bedekken met conventioneel composiet.

Alle bulk materialen zijn meer translucent dan conventionele composieten, daardoor wordt een verhoogde uithardingsdiepte verkregen. In vergelijking met hybride composieten hebben ze een lager percentage vulstof. Bulkfill vergemakkelijkt en verkort de duur voor het plaatsen van de restauratie.

De huidige Bulk-fil composieten vormen een hetrogene groep met verschillen in samenstelling, conversiegraad, uithardingsdiepte en krimpspanning. In-vitro is gebleken dat gunstige resultaten behaald kunnen worden, waarbij de meest gunstige resultaten werden genoteerd voor het SDR Flow (Dentsply) materiaal. Het materiaal kan dus een voordeel zijn als er diepe caviteiten gerestaureerd dienen te worden, bijvoorbeeld bij een diepe klasse I. Onderzoek toont geen verschil in klinische gedrag na 3 jaar in klasse I/II composietrestauraties met en zonder SDR. (Van Dijken, 2015)

Het advies van Peumans over bulkfil composieten:

  • Paste Full body bulkfil composieten vertonen in-vitro een minder goede aanpassing in enge diepe caviteiten
  • Bulkfil composieten zijn aangewezen in grote caviteiten, doch in grote caviteiten is laagjes-techniek aangewezen voor gecontroleerde vormgeving.
  • Dus wat is het voordeel bij grote restauraties? Voor een mooie vormgeving dient toch in laagjes te worden opgebouwd. Daarnaast is translucentheid van het materiaal niet zo mooi.

De uitgebreidheid van de restauratie bepaalt de levensduur
De uitgebreidheid van de restauratie bepaalt de levensduur.  Elk bijkomend vlak verhoogt het faalrisico met 30-40%. Bij uitgebreide MOD-restauraties die avitaal zijn, is een knobbeloverkapping dan ook aan te bevelen. Het faalpercentage bij klinische studies naar de levensduur van restauraties met knobbeloverkapping met direct composiet ligt gemiddeld tussen de 10 en 1%. Uit onderzoek van Fennis et al. (2014) blijkt geen verschil tussen direct en indirect restaureren. In een onderzoek van Lagreid et al. (2012) blijken alle falingen herstelbaar te zijn. Scholtanus et al. (2014) concludeert in zijn onderzoek dat directe knobbelopbouwrestauraties met composiet een acceptabel klinische gedrag vertonen na 3 jaar.

Procedure 

  • Voordat u start occlusie en articulatie checken
  • Cofferdam
    • Voordelen
      • Een droog werkterrein
      • Rust/gemak voor de tandarts en patiënt
      • Goede toegang/zicht werkveld
      • Verhoogt de kwaliteit van de de behandeling
      • Kwadrant afzondering is aan te bevelen
  • Preparatie: Afgeronde hoeken, hierdoor minder spanning. Verder zijn schone randen vereist.
  • Glazuurbevel: Voor het afronden van scherpe randen approximaal kan een Sonifelex gebruikt worden. Deze maakt een oscillerende beweging, hierdoor kunt u veilig de approximale vlakken bevelen.
  • Vulling:
    • Veel genoemde tekortkomingen van de posterieure composietrestauratie
      • Proximale vormgeving.
      • Een zwak of het ontbreken van een contactpunt
      • Occlusale vormgeving
      • Oppervlakte gladheid

Advies voor proximale vormgeving en het contactpunt: Gebruik voor een juiste approximale vormgeving een gecontoureerd schildje in combinatie met een separatiering. Bij lastige restauraties, kunt u soms beter eerst de knobbels opbouwen en dan een kleinere approximale box maken voor een goed approximaal contactpunt.

Wat bij diepe cervicale randen?
Gebruik teflontape om de cervicale rand af te sluiten. Diamond Wedges kan gebruikt worden bij grote interdentale ruimtes. Eerst een beetje flow in boxranden kan raadzaam zijn bij een dunne bondinglaag, bij visceus composiet of bulkfil composiet.

  • Kleur: Doel is de natuurlijke tand nabootsen: dentine verloopt concaaf (Bazos, Magne, 2011). Dentine heeft kleur A6, glazuur mediumtranslucent is voor de hand liggend. Je kunt kiezen voor één body kleur, die dan werkt als een kameleon.
  • Afwerken: Soflex, EVA-hoekstuk, polijstrubbers met eventueel polijstpasta.

Prof. Dr. Marleen Peumans studeerde in 1987 af aan de KU Leuven waarna zij de post-graduate opleiding tot Tandarts-specialiste volgde. In 1997 promoveerde zij. Haar bijzondere aandacht gaat uit naar het herstel van elementen met adhesieve restauratiematerialen en het klinisch gedrag van deze restauraties. Verschillende (inter-)nationale publicaties zijn verschenen betreffende veneer restauraties, composietrestauraties in de frontregio en de levensduur van adhesieve restauraties. Vanaf 2004 is zij full-time werkzaam als Tandarts Adjunct Afdelingshoofd op de afdeling Conserverende Tandheelkunde (UZ-Leuven), en is deeltijds hoofddocent aan de KU Leuven.

Verslag door Joanne de Roos, tandarts en docent UMCG, voor dental INFO van de lezing van Marleen Peumans tijdens het congres Posterior2016 van Bureau Kalker.

 

 

Lees meer over: Congresverslagen, Kennis, Restaureren, Thema A-Z, Uncategorized
Endodontische behandeling: 2d of 3d?

Endodontische behandeling: kiest u voor 2d of 3d?

Kan de 2D röntgenfoto zijn bijzonder belangrijke rol blijven spelen bij de endodontische behandeling? Wat is de waarde van nieuwe beeldvormende technieken zoals 3D en wat zijn de risico’s ervan? Verslag van de lezing van endodontoloog en onderzoeker Joerd van der Meer tijdens het ANT-congres Dental Studie Update.

2D versus 3D
Een 2D beeld kan een vertekend beeld geven van de lokalisatie van een parodontitis apicalis. Een proefboring kan uitsluitsel geven over of een element nog wel of niet vitaal is. Een CBCT kan een 3D beeld generen, waarbij de lokalisatie van een PA veel beter te zien is dan op een 2D beeld.

CBCT
Een CBCT geeft net zulke mooie beelden als een CT, maar met minder straling. Als u overweegt een CBCT apparaat aan te schaffen, is het verstandig een apparaat te kopen dat niet meer dan 100 kV kan geven. Aangezien u bij meer dan 100kV aan andere wetgeving moet voldoen, dan bij minder dan 100 kV.

Zo klein mogelijk gebied op foto
Als u een scan maakt, bent u verantwoordelijk voor de diagnostiek van het beeld. Alles wat afgebeeld wordt, moet bekeken worden en gediagnosticeerd. Probeer dus een zo klein mogelijk gebied op de foto te zetten.

Software
Voor het bekijken van de scan is de aanbeveling om de software geadviseerd door de fabrikant te gebruiken, aangezien dit vaak het mooiste beeld oplevert. Er kan enorm veel verschil zitten tussen beelden van hetzelfde apparaat bekeken met verschillende software.

Maximaal field of view
Voor een endodontische behandeling heb je maximaal een field of view van 10 x 10 cm nodig. Een klein field is handig aangezien je minder straling geeft en minder hoeft te diagnosticeren. De sensor is het duurste onderdeel van het apparaat, dus een apparaat met een klein field of view is ook goedkoper.

 Toekomst CBCT
In de toekomst zal de ontwikkeling van de CBCT steeds verder gaan en zal er een beter beeld, betere software, kleiner field of views beschikbaar komen. Hierdoor krijgen we steeds mooiere beelden, met minder belasting. Dit kan zelfs zover verminderen dat een CBCT net zoveel straling geeft als een conventionele röntgenfoto. De mogelijkheden bij het meer standaard gebruik van een CBCT zullen ook zich steeds uitbreiden. Momenteel kun je een digitale planning doen voor een implantatie, maar dit zal ook steeds verder beschikbaar komen voor het bijvoorbeeld plannen van een endodontische opening – bij bijvoorbeeld geoblitereerde kanalen – of bij autotransplantatie, om de tijd dat een element uit zijn sulcus is te verkorten. Dit heet directional transfer. Echter moet heden ten dage de CBCT nog worden gezien als een mooie aanvulling in plaats van een vervanging, vanwege de hoeveelheid straling.

Van der Meer heeft een verwijspraktijk voor endodontologie en is onderzoeker in het UMCG.

Verslag door Carina Boven, tandarts en onderzoeker UMCG, voor dental INFO van het ANT-congres Dental Studie Update.

 

Lees meer over: Congresverslagen, Endodontie, Kennis, Thema A-Z
Social media-ster laat legomannetje plaatsen als voortand

Social media-ster laat legomannetje plaatsen als voortand

Je moet er wat voor over hebben om een social media bekendheid te zijn. De Amerikaanse ster ‘Thefatjewish’ ging wel heel ver en liet het hoofd van een legomannetje op de plek van zijn linkervoortand zetten.

Als socialMedia-ster krijgen je volgers alles mee van wat er in je leven gebeurt en moet je met vernieuwde ideeën blijven komen. Toen ‘thefatjewish’ een nieuwe tand nodig had ging hij naar zijn tandarts, ook wel bekend als ‘Smile Design Manhattan.’ Zijn tandarts vertelde hem dat zijn verloren voortand in principe met alles wat hij wil vervangen kon worden. Aangezien hij een gouden tand te normaal vond koos hij voor het hoofd van een legomannetje. Zijn 9 miljoen volgers vonden het in ieder geval amuserend maar of het ook zo’n slim idee was voor zijn gezondheid blijft de vraag.

Social media-ster laat legomannetje plaatsen als voortand

Bron: Instagram

Lees meer over: Opmerkelijk, Thema A-Z
NVM: petitie ANT 'Blijf van mijn tandarts' stelt zaken verkeerd voor

NVM: petitie ANT ‘Blijf van mijn tandarts’ stelt zaken verkeerd voor

Na de aankondiging van minister Schippers  om de zelfstandigheid van de mondhygiënist te vergroten, brak grote onrust uit onder tandartsen en ontstond veel discussie. De Nederlandse Vereniging van Mondhygiënisten (NVM) was steeds hierbij op de achtergrond maar door de publieksactie van de Associatie Nederlandse Tandartsen (ANT) “Blijf af van mijn tandarts” treedt de beroepsvereniging nu toch naar buiten. De NVM vindt dat patiënten via deze actie onjuist worden voorgelicht.

De NVM is van mening dat de ANT twee zaken door elkaar haalt met deze actie, namelijk het veronderstelde tekort aan tandartsen en de inzetbaarheid, kwaliteit en bevoegdheid van de mondhygiënist en zegt in haar persbericht:

“1. Het veronderstelde tekort aan tandartsen (capaciteitsprobleem)
Voldoende en goed opgeleide zorgverleners zijn de basis voor adequate en complete mondzorg. De groeiende en veranderende zorgvraag (o.a. door vergrijzing van de bevolking) en veranderingen in het aanbod  van zorgverleners (opleidingsplaatsen en afvloeiing door leeftijd) vereisen goede monitoring van vraag en aanbod om tekorten aan zorgverleners te voorkomen. De vraag is of er op dit moment daadwerkelijk een tekort aan tandartsen is of dat dit te verwachten valt. Hierover verschillen de betrokken partijen binnen de mondzorg van mening. Om inzicht te krijgen in de behoefte aan mondzorgverleners is het van belang om naast het  benodigde aantal tandartsen ook te kijken naar het benodigde aantal mondhygiënisten en tandprothetici. Met andere woorden, de zorgvraag van de patiënt bepaalt de behoefte aan aantallen en typen zorgverleners. Daarbij zouden de effecten van preventieve mondzorg op de langere termijn meegewogen moeten worden.

2. Zelfstandige bevoegdheid van de mondhygiënist
Het voorstel van de minister om de zelfstandige bevoegdheid van de mondhygiënist te willen verruimen is bedoeld om de inzetbaarheid van de mondhygiënist te vergroten. Dit houdt in dat voor de behandeling van primaire caviteiten (het boren en vullen van een nieuw gaatje) en het geven van verdoving geen opdracht van de tandarts meer nodig is. Deze handelingen zijn immers al respectievelijk 10 en 20 jaar onderdeel van de opleiding en de werkzaamheden van de mondhygiënist. De mondhygiënist voert deze handelingen al jaren zelfstandig uit. Tevens kunnen door de aanpassing van de wet ook röntgenfoto’s in afwezigheid van de tandarts worden gemaakt. Röntgenfoto’s zijn essentieel voor een goede diagnose en continuïteit van de zorg. Dus mondhygiënisten gaan geen andere behandelingen uitvoeren dan nu al het geval is. Preventie blijft het vertrekpunt van de zorg door de mondhygiënist, waardoor dure behandelingen door de tandarts minder nodig zullen zijn. Voorkomen blijft nog altijd beter dan repareren. De hbo-opgeleide mondhygiënist is als geen ander opgeleid om de preventieve mondzorg voor zijn rekening te nemen en zal te allen tijde samenwerken met de tandarts. De petitie van de ANT suggereert dat de zorg totaal anders wordt, hetgeen niet het geval is. De maatregelen van de minister komen de kwaliteit van de zorgverlening ten goede terwijl de administratieve lasten verminderd worden.”

Vrije keuze
Volgens de NVM suggereert de ANT ook dat de patiënt straks geen vrije keuze meer heeft om naar de tandarts of de mondhygiënist te gaan. “Dit is een onjuiste voorstelling van zaken. Van patiënten die straks niet meer bij de tandarts terecht kunnen, is geen sprake. De mondhygiënist is sinds 2006 rechtstreeks toegankelijk dus de patiënt is volkomen vrij om te kiezen of hij naar de tandarts of mondhygiënist gaat. De mondhygiënist zal altijd zorgen voor een goede samenwerking met de tandarts, zegt de NVM.

Gezamenlijk 
“De petitie van de ANT lijkt een instrument in een politieke discussie. Patiënten hebben hier geen baat bij en het gaat voorbij aan de goede samenwerking die tandartsen en mondhygiënisten op de werkvloer ervaren. NVM-mondhygiënisten ziet geen enkel bezwaar in het voornemen van de minister en ziet de toekomst en de samenwerking met tandartsen vol vertrouwen tegemoet”, sluit de beroepsvereniging af.

 

Lees meer over: Taakdelegatie | Taakherschikking, Thema A-Z
Word of Mouth magazine november steunt mondkanker

Word of Mouth magazine november over mondkanker

Het online magazine van de Britse Oral Health Foundation, ook wel bekend als Word of Mouth, bracht in het novembernummer mondkanker onder de aandacht.

De Oral Health Foundation is het initiatief ‘Mondkanker actie maand’ gestart. De maand november stond in het teken van geld inzamelen en bewustwording van de gevaren van mondkanker te creëren. Nieuwe statistieken hebben aangetoond dat het aantal mensen dat lijdt aan deze ziekte aan het toenemen is. Vorig jaar waren dit er meer dan 7.500 duizend in het Verenigd Koninkrijk. Dit is een groei van een derde over de laatste eeuw en naar verwachting zal dit aantal alleen maar toenemen. De Oral Health Foundation beschikt over veel informatie over de ziekte en deelt dit om anderen ook wijzer te maken op dit gebied. Verder zijn er ook een aantal inspirerende verhalen te vinden in dit nummer.

Bekijk het magazine Word of Mouth 

Bron: Oral Health Foundation

 

Lees meer over: Medisch | Tandheelkundig, Thema A-Z