Hoe slaan we nu de brug van digitale tandheelkunde naar esthetische en functionele perfectie?
Digitaal afdrukken of intraoral scanning opent grenzen waar we vroeger niet van durfden te dromen
Realtime zicht op uw werk, directe controle van de preparatierand, is er wel genoeg ruimte? Is de beet wel goed? Waar komt mijn snijrand te liggen? Hoe ga ik de pre-operatieve wax up overbrengen naar het eindmodel? Welk materiaal kies ik en hoe zet ik het vast? Het zijn allemaal vragen waar je heden ten dage mee te maken krijgt omdat de te stellen eisen aan de werkstukken eigenlijk alleen maar toenemen.
Door processen “eenvoudiger” en sneller te maken met behulp van de computer zijn we er nog niet. Een goede kennis van restauratiematerialen en bijhorende preparatievormen op zowel esthetisch als functioneel gebied is nog steeds een doorslaggevende voorwaarde om te komen tot duurzaam succes.
Een goede (liefst “backward”) planning en het juist uitvoeren van de behandeling is in dit verband cruciaal. Communicatie met de tandtechnicus in een vroeg (voor) stadium is hierbij vereist om tot een goed einde te komen. Zoals een Afrikaans gezegde ons verteld: If you go fast you go alone, but if you go far you go together. En dat vertellen we u allemaal in de sneeuw van Kaprun.
De onderwerpen welke aan bod komen:
- Welke restauratie (vorm) kiezen we (direct versus indirect en wat kan bv. chairside)
- Welke materialen nemen we hierbij.
- Welke preparatievormen rollen er dan uit (en hoeveel ruimte moet ik maken?)
- Wat doe ik met de ondergrond van mijn restauratie? (het element)
- Cementkeuzen dus ook.
- Wanneer en hoe bepalen we kleur en vorm en hoe communiceren we dat?
- Intraoral scanning en haar mogelijkheden.
- Backward planning en waxup.
