Gebitsslijtage wordt als een toenemend probleem binnen de tandheelkunde gezien. Onder adolescenten wordt gebitsslijtage bij een derde van de populatie waargenomen, waarbij wordt aangenomen dat voeding een belangrijke rol speelt. Toch is het aantal patiënten met gebitsslijtage dat restauratieve behandeling behoeft beperkt en lijkt deze zeer ernstige slijtage multifactoriële etiologie te hebben. Naast erosie als chemische oorzaak spelen ook mechanische factoren zoals attritie (bruxisme) en abrasie een rol. Restauratieve behandeling is complex en de vraag is vaak wanneer het verstandig is een dergelijke behandeling te beginnen, mede omdat bij patiënten met ernstige slijtage de prognose onzeker is. Zowel indirecte, semi-directe als directe technieken komen in aanmerking hoewel lange termijn resultaten schaars zijn.
Deze cursus valt uiteen in een theoretisch en praktisch deel. In het theoretisch deel staat diagnostiek, verschijningsvormen en etiologie van gebitsslijtage centraal en worden verschillende behandelopties besproken. In het praktisch deel gaat u actief aan de slag directe composietrestauraties in beetverhoging aan te brengen en maakt u gebruik van de DSO-techniek (Direct Shaping by Occlusion) om composietrestauraties occlusaal vorm en volume te geven.
Meer informatie en inschrijven Ernstige gebitsslijtage
