Chronische zenuwpijn, genaamd trigeminus neuralgie, kan leiden tot ongelooflijk veel pijn bij patiënten. Conventionele behandelingen van dit probleem worden vaak gelinkt aan stressvolle bijwerkingen. Een recent onderzoek heeft een nieuwe manier gevonden om de pijn effectief te remmen zonder vervelende bijwerkingen.

Chronische zenuwpijn Trigeminus Neuralgie

Trigeminus neuralgie wordt gezien als een van de ergste chronische zenuwpijnen. De pijn wordt vaak beschreven als een bliksem die door het gezicht schiet, wat al kan worden veroorzaakt door het opdoen van make-up of door een zachte windvlaag. Verantwoordelijk hiervoor is een irritatie aan de nervus trigeminus, een hersenzenuw, die maakt dat het gezicht en delen van de hoofdhuid en mondholte zeer gevoelig zijn.

Waar er momenteel nog geen ideale oplossing voor dit probleem is, biedt een studie van het Centrum voor Tandheelkunde van de Universiteit van Zürich hoopvol perspectief.

Blokkade natriumkanaal

De pijn die trigeminus neuralgie met zich meebrengt kan tot een beheersbaar niveau worden gebracht, door het natriumkanaal “1,7” te blokkeren met bijvoorbeeld een verdoving. Dit kan echter niet met een plaatselijke injectie, maar vereist een medische behandeling. Deze studie onderzocht het remmen van het natriumkanaal met de werkzame stof “BIIB074”, wat erg goed bleek te werken.

Effectieve pijnbestrijding

BIIB074 blijkt effectief, waarnaast deze ook nog goed te verdragen is. Waar veel conventionele medicijnen leiden tot onder andere vermoeidheid en concentratieproblemen, kwamen deze niet naar boven bij gebruik van deze stof. Het nieuwe medicijn zal nu worden onderworpen aan verder onderzoek, om zo hopelijk in de nabije toekomst gebruikt te kunnen gaan worden als nieuwe manier van effectieve pijnbestrijding.

Bron:
The Lancet

Onderzoekers uit Brazilië en Texas hebben een nieuwe methode getest om een patiënt plaatselijk te verdoven in de mond. In plaats van een injectienaald wordt een klein apparaatje met 57 micronaalden gebruikt.

Plaatselijk verdoven mond

Volgens Harvinder Gill, professor bij het Department of Chemical Engineering van Texas Tech University (TTU), is de angst voor een injectie de belangrijkste reden waarom mensen bang zijn voor de tandarts en liever een behandeling vermijden. “Dit heeft een negatieve uitwerking op de mondgezondheid van de bevolking,” stelt hij.

Er is daarom gezocht naar een andere methode om een patiënt plaatselijk te kunnen verdoven. Volgens Gill is het verdoven met een injectienaald niet effectief, omdat deze weinig penetratie heeft. “Een diepe injectie is nodig om het gebied te behandelen of een zenuw te blokkeren. En deze injectie is meestal pijnlijk.”

Micronaalden

Micronaalden kunnen de effectiviteit van de plaatselijke verdoving in de mondzorg vergroten.

Hiermee komen de verdovende middelen dieper in de slijmvliezen terecht.

Het apparaatje heeft 57 micronaalden van 700 micrometer lang. Het maakt kleine gaatjes in het tandvlees, de wang of een andere te verdoven plek, waardoor het verdovingsmiddel zoals lidocaïne dieper kan doordringen in het slijmvlies.

Test

De nieuwe methode is al getest bij tien patiënten en volgens Gill werd de methode goed verdragen.

“Een van onze doelstellingen is het meten van de pijn van deze methode, evenals het bepalen van de verspreiding van het verdovingsmiddel,” aldus de onderzoeker.

Bron:
Fapesp 

Maar liefst een half miljoen mensen in Nederland heeft zo’n erge angst voor de tandarts dat dit maakt dat zij gemiddeld meer dan twaalf jaar niet naar een tandarts zijn geweest om hun gebit te laten controleren. Erik Vermaire onderzocht deze groep mensen en keek naar in hoeverre hun levenskwaliteit werd beïnvloed door hun tandartsenangst. Met dit onderzoek won hij de Pieter van Foreest publicatieprijs van 2017.

Patiënten met tandartsfobie lagere levenskwaliteit

Vermaire onderzocht 76 patiënten van 25 jaar of ouder met ernstige tandartsfobie, en keek ook naar een controlegroep die niet in ernstige mate bang was voor de tandarts. Het onderzoek toonde aan dat tandartsangst wel degelijk een grote invloed kan hebben op de kwaliteit van leven. Zo hadden de mensen met fobie significant meer last van dikke darmkanker en infectie aan de onderste luchtwegen. Ook gaf een van de deelnemers aan het onderzoek met angst aan al jaren een baan onder zijn niveau te hebben, om zo contact met klanten en collega’s zoveel mogelijk te kunnen vermijden, aangezien hij zich zo erg schaamde voor zijn gebit.

Wat kunnen tandartsen doen om patiënten met tandartsangst te helpen?

Tandartsen kunnen patiënten helpen bij het verminderen van hun angst, door bijvoorbeeld een goede, duidelijke en rustige uitleg te geven bij alles wat gaat gebeuren. Het is belangrijk dat de patiënten zich zo min mogelijk machteloos voelen en vertrouwen hebben in de handelingen die de tandarts onderneemt.

Pieter van Foreest wetenschapsprijzen

Het onderzoek van Vermaire is gepubliceed in het European Journal of Oral Sciences. Op 3 oktober heeft hij de Pieter van Foreest publicatieprijs van 2017 in ontvangst genomen. Eerder di jaar werd de Pieter van Foreest aanmoedigingsprijs toegekend aan Inge Weemhoff, die verpleegkundig specialist in longziekten is. De Pieter van Foreest posterprijs werd dit jaar gewonnen door maag-, darm- en leverarts Bas van der Spek.

Bron:
Noordwest Ziekenhuisgroep

Lees ook: Help uw patiënt van zijn tandartsangst af 

Pijn wordt door veel meer factoren beïnvloed dan alleen maar weefselschade. Onderzoekers van de universiteit van Miami hebben onderzocht in hoeverre de vertrouwensrelatie tussen behandelend arts en patiënt van invloed is op de pijnbeleving.

Pijnbeleving

In de studie is de hypothese onderzocht dat patiënten die denken dat de arts hun geloof en waarden deelt, minder pijn ervaren dan patiënten die dat niet doen. Ook is gemeten of het van invloed is op de pijn als de patiënten denken dat ze overeenkomsten hebben met de arts en vertrouwen hebben in de arts.

Proefpersonen

Het onderzoek werd uitgevoerd met proefpersonen. Deelnemers werden in twee groepen ingedeeld op basis van de antwoorden die ze hadden gegeven op een vragenlijst over hun persoonlijke overtuigingen en waarden. Binnen de groepen kreeg de helft van de proefpersonen de rol van arts en de andere helft die van patiënt.

De ‘patiënten’ werden zowel door een ‘arts’ uit de eigen groep als door een ‘arts’ uit de andere groep behandeld. In het laatste geval was de enige overeenkomst tussen de proefpersonen het geslacht. De behandeling bestond uit het gieten van warm water over de onderarm. Het pijngevoel moest daarbij overeenkomen met het geven van een injectie.

Minder angst en pijn

De uitkomsten van het onderzoek bevestigden het vermoeden van de onderzoekers. De proefpersonen gaven aan dat ze de deelnemers uit de eigen groep meer vertrouwden dan die uit de andere groep. Bovendien ervaarden ze minder angst en pijn wanneer ze door groepsgenoten behandeld werden.

Met de studie werd dus bewezen dat de relatie tussen arts en patiënt een belangrijke rol speelt in de angst- en pijnbeleving van patiënten. Verder onderzoek moet uitwijzen hoe deze resultaten naar de praktijk vertaald kunnen worden.

Bron:
The journal of pain 

Uit onderzoek van de universiteiten van Plymouth, Exeter en Birmingham blijkt dat patiënten die bij een tandartsbehandeling afgeleid worden met Virtual Reality (VR) minder pijn en angst ervaren. Daarbij blijkt op het strand lopen beter te helpen dan in de stad!

Studie in tandartsstoel
De onderzoekers hebben in twee studies getest wat de invloed van VR is op het ervaren en herinneren van pijn. De eerste studie vond plaats in een laboratorium, de tweede in de tandartsstoel.

Aan deze tweede studie namen 150 ‘echte’ patiënten deel, waarbij bijvoorbeeld een kies gevuld of getrokken werd.

VR-bril
De deelnemers werden in drie groepen verdeeld. De eerste groep kreeg een standaardbehandeling, zonder verdere afleiding. De tweede en derde groep kregen tijdens de behandeling een VR-bril op, waarmee het leek of ze in een andere omgeving waren. De tweede groep liep zo op het strand en de derde groep door een (niet-bestaande) stad.

Resultaten
Na een week werd aan alle proefpersonen gevraagd wat voor pijn ze tijdens en na de behandeling hadden ervaren. De patiënten die zich tijdens de behandeling met de VR-bril op het strand gewaand hadden, hadden duidelijk minder last gehad van pijn en angst dan degenen met de standaardbehandeling. Opvallend was echter dat er geen verschil was waar te nemen tussen de groep met de standaardbehandeling en de groep die met VR-bril door de stad had gelopen. Hieruit blijkt dat alleen afleiding niet genoeg is om de pijn te verminderen. De omgeving die de patiënt te zien krijgt, moet blijkbaar uitnodigend en ontspannend zijn. Een natuurlijke omgeving zoals een strand voldoet hieraan meer dan een stedelijke omgeving.

Vervolgonderzoek
In vervolgonderzoek zal dit VR-experiment bij andere medische behandelingen worden toegepast. Er wordt dan ook gekeken of aanpassing van de beelden kan leiden tot nog minder pijn en angst.

Bron:
Sage Journals 

Een nieuwe ontwikkeling in Nederland is de intraveneuze sedatie die meer controle geeft over de duur en diepte van de sedatie. Test uw kennis over intraveneuze sedatie, en beantwoord de drie vragen.

Vragen

1. Welke twee van de volgende situaties zorgen ervoor dat een patiënt niet geschikt is om in een eerstelijnszorginstelling intraveneuze sedatie te ondergaan?

a. Goed gecontroleerde hypertensie
b. Een BMI hoger dan 35
c. Rookgewoonte
d. Slechte gereguleerde type I diabetes
e. Geschiedenis van intraveneus drugsgebruik
f. Astma: goed gecontroleerd met dagelijkse medicatie

2. Wat zijn de drie aanbevelingen om een ruime grens van veiligheid te garanderen?

3. Een pulse-oxymeter is essentieel om het zuurstofgehalte in het bloed van een patiënt te monitoren gedurende alle vormen van sedatie. Welke waarde van SpO2 (Saturation of peripheral Oxygen red.) vereist onmiddellijke beëindiging van de tandheelkundige behandeling en onmiddellijke actie om de veiligheid van de patiënt te waarborgen?

Scrol naar beneden voor de antwoorden!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Antwoorden

1. Antwoorden b en d sluiten een patiënt uit van het ondergaan van intraveneuze sedatie. Een BMI hoger dan 35 en/of een slecht gecontroleerde diabetes betekent dat een patiënt onder een ASA III-score valt en niet geschikt is voor het ondergaan van deze behandeling in een eerstelijnszorg instelling. Alleen patiënten met ASA I en II zijn geschikt voor behandeling in deze instellingen. Een geschiedenis van intraveneus drugsgebruik is geen contra-indicatie, echter is deze informatie wel relevant omdat het prikken van infusen mogelijk moeilijker is en deze patiënt mogelijk een hogere tolerantie voor benzodiazepines heeft.
2. De drie aanbevelingen van de IDC (Irish Dental Council red.) om een hoge mate van veiligheid te waarborgen bij intraveneuze sedatie zijn:
   1. Mondelinge communicatie op ieder tijdstip
   2. Intacte faryngeale en laryngeale reflexen
   3. Patiënt haalt spontaan adem zonder belemmering van de ademhaling
3. Een SpO2-waarde van 92% vereist onmiddellijke beëindiging van de tandheelkundige behandeling en onmiddellijke actie om de veiligheid van de patiënt te waarborgen.Acties zijn:- Controleer visuele signalen van ademhalingsonderbrekingen
   – Verzeker u ervan dat de pulse-oxymeter op de vinger van de patiënt nog steeds in situ is
   – Open de luchtweg en controleer of de patiënt goed ademt
   – Dien aanvullend zuurstof toe als geen herstel optreedt of lage waarden blijven bestaan
   – Ga over tot een antagonist indien nodig

Bekijk ook de video van de NVvP over intraveneuze sedatie door tandarts Tijl van den Berg

 

Aanvullende noot: bovenstaande quiz gaat uit van standaarden die in Ierland gelden. Voor meer informatie over vormen van sedatie die in Nederland gangbaar zijn, kan o.a. de richtlijn ‘sedatie en/of analgesie (PSA) op locaties buiten de operatiekamer’ geraadpleegd worden.

Bron:
Journal of the Irish Dental Association, June/July 2016: Vol 62(3), p. 139 en p. 172, vertaling van een quiz ingediend door Dr. Gillian Smith.

 

Een nieuw onderzoek uit Engeland toont aan dat een kwart van de Britten de tandarts vermijdt uit angst en in verband met hoge kosten en liever een huismiddeltje probeert.

 Onderzoek
Het onderzoek is uitgevoerd door een bedrijf genaamd Sapphire Braces dat zich specialiseert in het zetten van beugels bij volwassenen. Ruim tweeduizend Britten werden ondervraagd over hun tandartsbezoeken en redenen om niet te gaan. De grootste mijlpaal bleek voor veel mensen toch nog steeds de angst voor de tandarts. De angst komt met name door het geluid van de boor en de injecties voor verdovingen. Deze angst gaat bij sommige mensen zo ver dat 19% van de ondervraagden aangaf liever eigenhandig het probleem aan te pakken.

Kosten
Een tweede reden dat veel mensen niet naar de tandarts gaan is vanwege de hoge kosten. Ruim 41% van de mensen is bang voor vervolgafspraken of operaties en gaan daarom liever niet. Verder bleek uit het onderzoek dat 29% van de mensen vaak wel een afspraak maakt maar deze dan toch last minute cancelt. De woordvoerder van Sapphire Braces zei er het volgende over: “Het lijkt erop dat veel mensen zich toch nog niet over hun algemene hekel aan de tandarts kunnen zetten. Shockerend is dat een kwart van hen liever een huismiddeltje probeert voor problemen met hun tanden.”

Bron: Mirror UK