Een schoone tand bederft niet
In het boek Een schoone tand bederft niet wordt de geschiedenis van het Ivoren Kruis beschreven in samenhang met ontwikkelingen binnen de preventieve en sociale tandheelkunde in de afgelopen eeuw.
In de eerste helft van de twintigste eeuw werd de mondgezondheid in Nederland steeds slechter. Daarna trad een sterke verbetering op. De tanden werden vaker gepoetst en tandpastas werden effectiever door de toevoeging van fluoride. De toegankelijkheid van de professionele mondzorg nam toe door een groter aantal tandartsen en de introductie van mondhygiënisten en preventieassistenten. Veranderingen in de samenleving als geheel, zoals de verhoging van het opleidingsniveau van de bevolking en de toegenomen welvaart, hebben indirect bijgedragen aan de verbeterde mondzorg en mondgezondheid. Auteur dr. Huib Kalsbeek schreef het boek naar aanleiding van het 100-jarig bestaan van het Ivoren Kruis.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!