Titanium in implantaten als oorzaak van peri-implantitis

Ontstekingskans
Het succes van een implantaat is voornamelijk afhankelijk van hoe goed het implantaat samensmelt met het kaakbeen. Titanium zou deze samensmelting echter nog wel eens kunnen vertragen door het oppervlakte als het ware te ‘zandstralen’, waardoor de kans op een ontsteking groter wordt.

Ontstoken weefsel
Als het weefsel rondom het implantaat ontstoken raakt, moeten de bacteriën die de biofilm bevatten worden verwijderd. In de meeste gevallen zal dit gebeuren met een ultrasone straling. Hierbij komen kleine titanium deeltjes vrij van het implantaat oppervlak. Die deeltjes worden er nu van verdacht de al aanwezige ontsteking te bevorderen. Deze Israëlische onderzoekers bekeken in hoeverre dit het geval is.

Onderzoek naar titanium deeltjes
De onderzoekers bepaalden de afgifte van titaniumdeeltjes na het ultrasoon reinigen van titanium schijven van verschillende ruwheid, en bestudeerden gedurende 24 uur de hoeveelheid deeltjes die werd afgegeven. Ook werd naar het verschil tussen gezandstraalde en minder gezandstraalde schijven gekeken.

Gezandstraalde schijven
Hieruit bleek dat de afgegeven titaniumdeeltjes verschilden in ruwheid en chemisch profiel, maar niet in de gemiddelde grootte. Ook bleek het type oppervlak van de titaniumschijf geen verschil te maken. De gezandstraalde schijven genereerden het hoogste aantal titanium deeltjes terwijl de bewerkte schrijven er het minst afgaven.

Heftigere ontstekingsreacties bij gezandstraalde schijven
Ook werd bevonden dat hoe meer titanium deeltjes er vrijkwamen, hoe ernstiger de peri-implantitis was. Het is daarom geen verrassing dat de deeltjes afkomstig van de gezandstraalde oppervlaktes de meest heftige ontstekingsreacties naar voren brachten.

Verder onderzoek
Deze studie keek slechts naar de effecten van titanium deeltjes op het omliggende weefsel op de korte termijn. Het is nuttig om in verdere studies ook naar de effecten op lange termijn te kijken.

Bron:
Nature